Προβλήματα και προβληματισμοί πάνω στην κυπριακή καθημερινότητα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Βαλεντίνος Φακοντής

Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Γεροσκήπου

Υποψήφιος Βουλευτής ΑΚΕΛ Πάφου

Έχει γραφεί κι έχε ειπωθεί πάμπολλες φορές, τόσες που ως έκφραση έχασε την βαρύτητα του περιεχομένου της. Κι όμως η περίοδος που διανύουμε είναι πρωτόγνωρη. Στην Κύπρο, έχοντας στο πηδάλιο μια κυβέρνηση που μαστίζεται από σκάνδαλα διαφθοράς και που έχει αποδείξει την ανεπάρκειά της χρόνια τώρα, ήταν δυστυχώς αναμενόμενο να εργαλειοποιηθεί η κρίση ώστε να στραφεί η προσοχή του κόσμου αλλού. Ορθώθηκε η άποψη πως δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τίποτα άλλο παρά μόνο με την πανδημία και μας κάλεσαν πάλι να επιδείξουμε ομοψυχία.

Τι έγινε όμως στην πραγματικότητα. Μια απλή ματιά γύρω μας είναι ενδεικτική αλλά αποδεικτική για το πού έχει οδηγηθεί η κατάσταση. Οι αλλεπάλληλες αποφάσεις με επίκληση του γενικού και αόριστου «η επιδημιολογική ομάδα είπε…» έκρυβε μια καθαρά πολιτική ερμηνεία όσων εμπεριστατωμένα εισηγούνταν οι επιστήμονες. Μια πολιτική ερμηνεία που ανάλογα με το τι βόλευε την κυβέρνηση προτάσσονταν ως η λυτρωτική λύση.

Μέσα σε αυτό πλαίσιο έκλεισαν τα σχολεία και προτάθηκε η τηλεκπαίδευση μέσω συγκεκριμένης πλατφόρμας. Η τηλεκπαίδευση λειτούργησε και κράτησε τα παιδιά σχολικής ηλικίας σε μια κάποια επαφή με τη μαθησιακή διαδικασία, λόγω του ενδιαφέροντος, των ικανοτήτων  και του αγώνα των εκπαιδευτικών μας αλλά και λόγω της πίεσης των γονέων για κάλυψη των αμέτρητων κενών σε εξοπλισμό των σχολείων αλλά και των οικογενειών των μαθητών.

Στην πραγματική οικονομία; Επιχειρήσεις κλειστές χωρίς επαρκή αιτιολόγηση του κλεισίματός τους. Τουρισμός, εστίαση, πολιτισμός, αθλητισμός νεκρά. Η ανεργία καλπάζει και η υπαμειβόμενη εργασία έχει γίνει καθεστώς. Εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα, (αποτελέσματα αγώνων και θυσιών) σε αυθαίρετη αναστολή. Η ελεημοσύνη που δίνεται με μορφή επιδομάτων δεν λύνει κανένα πρόβλημα.

Το σύστημα υγείας δεν θωρακίστηκε όλους αυτούς τους μήνες. Αφέθηκε κι αυτό να λειτουργεί στηριζόμενό στον αγώνα και στην επιστημονική επάρκεια του ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού. Η εμβολιαστική πολιτική απέτυχε κι αυτή. Καλούν τους πολίτες, υποκριτικά, να μην φοβηθούν να εμβολιαστούν ενώ δεν υπάρχουν αρκετά εμβόλια.

Μέσα στα όσα αποκαλύπτονται αυτό το διάστημα για νέα σκάνδαλα και βαθύτατη διαπλοκή, χάθηκε η εμπιστοσύνη των νέων προς την πολιτική. Οπισθοχωρούν και αδιαφορούν γιατί φρόντισαν να τους πείσουν ότι η συμμετοχή στα κοινά, έστω με την ψήφο, είναι ισοδύναμη της συμμετοχής στη διαφθορά. Είναι η στιγμή που η πολιτική του ΑΚΕΛ και η δυναμική της αλλαγής όπως αυτή φαίνεται από τους/τις συμμετέχοντες/ουσες στα ψηφοδέλτιά του, να γίνει η ευκαιρία της νέας αρχής και προοπτικής για κάθε πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας.