Περί κουρέματος ο λόγος

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Του Χάρη Χαρή

Μέλους E.Ε ΑΚΕΛ Πάφου 

Οι κυβερνώντες για να αποσείσουν τις ευθύνες τους για τις καταστροφικές συμφωνίες Αναστασιάδη – Eurogroup τον Μάρτιο του 2013, ισχυρίζονται ότι το κούρεμα το συμφώνησε ο Χριστόφιας! Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Στέφανος Στεφάνου, μέλος του Π.Γ της Κ.Ε του ΑΚΕΛ, «αυτό που έμεινε να υποστηρίξουν είναι ότι τους συγγενείς του Προέδρου Αναστασιάδη ενημέρωσε για το κούρεμα ο Χριστόφιας».

Βέβαια η προηγούμενη κυβέρνηση δεν υπόγραψε κανένα μνημόνιο. Οι «φίλοι» του Αναστασιάδη τον περίμεναν να εκλεγεί γιατί ήταν συνεργάσιμος και δεκτικός! Ο Γιούνκερ, τότε πρόεδρος του Eurogroup δήλωσε ότι «η στόχευση της συμφωνίας επί ενός προγράμματος μετά τις επερχόμενες εκλογές στην Κύπρο θα εξυπηρετούσε καλύτερα την εθνική ιδιοκτησία του προγράμματος».             

Αν στην κατ΄ αρχήν συμφωνία σε μνημόνιο τον Νοέμβριο του 2012, προβλεπόταν κούρεμα, γιατί ο Αναστασιάδης στην περιβόητη επιστολή προς τον Χριστόφια, τον απειλούσε ότι καθυστερούσε να υπογράψει, προσάπτοντάς του και ποινικές ευθύνες; Δηλαδή τον κατηγορούσε επειδή δεν υπόγραφε μνημόνιο στο οποίο, όπως ισχυρίζονται, υπήρχε πρόνοια για κούρεμα; Αν υπήρχε ήδη απόφαση για κούρεμα, γιατί ο Αναστασιάδης «δεσμευόταν» ότι δεν επρόκειτο να το δεχθεί; Γιατί το Eurogroup δεν επικαλέστηκε κάτι τέτοιο για να δικαιολογήσει την καταστροφική συμφωνία του Μάρτιου του 2013; Ακριβώς επειδή δεν υπήρχε αναφορά για διάσωση με ίδιους πόρους (bail - in) και κούρεμα καταθέσεων στην κατ΄ αρχήν συμφωνία του Νοεμβρίου, στη διάρκεια της προεκλογικής και μετεκλογικής περιόδου, δεν ισχυρίστηκαν όσα μετέπειτα σκαρφίστηκαν να πλασάρουν στους πολίτες. Ο τέως Υπ. Οικονομικών ξεκαθάρισε πρόσφατα ότι το νομοσχέδιο για το κούρεμα έγινε επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη. «Πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Ήταν πρόνοια του Μνημονίου να ετοιμασθεί ένα νομοσχέδιο – που είχαν ετοιμάσει και άλλες χώρες όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, οι οποίες δεν το χρησιμοποίησαν. Αυτή η πρόνοια ήταν γενικής φύσεως και χρειάσθηκε να γίνει και άλλο νομοσχέδιο το Μάρτη του 2013, για να μπορέσει να γίνει το κούρεμα».

Ο Σαρρής επιβεβαίωσε δηλαδή τον Χριστόφια ο οποίος στην ερευνητική επιτροπή για την οικονομία στις 22/8/2013 δήλωνε: «Οι ίδιοι που ισχυρίζονται για το κούρεμα καταθέσεων ότι τέθηκε προηγουμένως ισχυρίζονται επίσης πως η διάλυση της Λαϊκής Τράπεζας περιλαμβανόταν στο προηγούμενο Μνημόνιο. Για την τεκμηρίωση αυτού του ισχυρισμού διατυπώνεται η θέση ότι αυτό εννοεί ο όρος «resolution». Για «resolution» όμως μιλά τόσο το Μνημόνιο της Πορτογαλίας όσο και της Ελλάδας και εκεί δεν κουρεύτηκαν καταθέσεις. Αντίθετα, εξυγιάνθηκαν τράπεζες με άλλους τρόπους (π.χ. μεταφορά των εργασιών και όλων των καταθέσεων, ανεξαρτήτως ποσού, σε άλλες τράπεζες) και ανακεφαλαιοποιήθηκαν από χρήματα του προγράμματος, όπως έγινε με την περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας στην Ελλάδα, όπου κανένας καταθέτης δεν έχασε τα λεφτά του). Άρα, δεν έχει σχέση το «resolution» με τη διάλυση της τράπεζας, η οποία ήταν απότοκο και αποτέλεσμα του κουρέματος των καταθέσεων».

Η διαδικασία που προβλεπόταν στην κατ΄ αρχήν συμφωνία μνημονίου του 2012, ήταν  εξυγίανση και αποκατάσταση του τραπεζικού συστήματος με βάση σχετική οδηγία της Ε.Ε (recovery and resolution) που θα γινόταν οργανωμένα σε βάθος χρόνου. Όχι με τον βίαιο – ακαριαίο τρόπο που έγινε ως αποτέλεσμα των συμφωνιών Αναστασιάδη – Eurogroup με το κούρεμα καταθέσεων.            

Ο Αναστασιάδης «δεν γνώριζε» για ενδεχόμενο κουρέματος αλλά

το συζητούσε με τον Όλι Ρεν…

Ο Αναστασιάδης ισχυρίστηκε ότι βρέθηκε προ εκπλήξεως στο μοιραίο Eurogroup όταν τέθηκε θέμα κουρέματος. Δεν εξήγησαν γιατί ο τέως Υπ. Οικονομικών, Μ. Σαρρής, δήλωσε  στις 27/3/2013 στο sigma ότι «η διαπραγματευτική μας ομάδα γνώριζε ότι το κούρεμα καταθέσεων θα έμπαινε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με τους Ευρωπαίους εταίρους μας». Η δήλωση Α. Νεοφύτου στις 7/3/2013 από τις ΗΠΑ ότι «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θέτει σκληρούς όρους σε σχέση με τη σύναψη δανειακής σύμβασης και κάνει λόγο για κούρεμα καταθέσεων», και η δήλωση Αναστασιάδη στις 25/2/2013, στους «Φαϊνάνσιαλ Ταϊμς» ότι «ένα κούρεμα καταθέσεων θα ήταν καταστροφικό για την Κύπρο και θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Ο Όλι Ρεν συμμερίζεται την άποψή μου», καταδεικνύουν ότι ο Αναστασιάδης γνώριζε ότι υπήρχε ενδεχόμενο κουρέματος και το συζητούσε και με τον Όλι Ρεν.

Ο Αναστασιάδης στην Επ. Οικονομικών της βουλής αναφερόμενος στα όσα έγιναν στο Eurogroup της 15ης Μάρτιου, είπε στην Διευθύντρια του ΔΝΤ «αυτό που μου ζητάτε είναι αδιανόητο. Δεν το θέσατε σε κανέναν ποτέ προηγουμένως».

Στην Επιτροπή Θεσμών της βουλής, στις 11/6/2013, ο Μ. Σαρρής, επαναβεβαίωσε ότι η απαίτηση για διάσωση με ίδιους πόρους (bail – in), τέθηκε πρώτη φορά στις 4 Μαρτίου 2013. Είναι ακατανόητο πως οι κυβερνώντες ισχυρίζονται ότι συμφώνησαν το κούρεμα οι προηγούμενοι, εφόσον θέμα κουρέματος τέθηκε επί δικής τους διακυβέρνησης και «σε κανέναν ποτέ προηγουμένως»! 

Ο Μ. Ντράγκι, δήλωσε στις 4/4/2013 ότι το οριζόντιο κούρεμα  «δεν ήταν έξυπνο και διορθώθηκε αμέσως, την επόμενη μέρα, με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης διαμέσου τηλεδιάσκεψης». Και πλανάται το ερώτημα: Γιατί οι κυβερνώντες απέκρυψαν την ανάκληση της συγκεκριμένης απόφασης και απαιτούσαν από την βουλή εκβιαστικά να την εγκρίνει;

Ο Όλι Ρεν, σε απάντηση προς τον τέως ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ Τριανταφυλλίδη, αφήνει εκτεθειμένους του κυβερνώντες. «Η Ευρωομάδα (Eurogroup), κατά τη συνεδρίασή της στις 16 Μαρτίου 2013, εξέφρασε την ικανοποίησή της για τη δέσμευση των κυπριακών Αρχών να επιβάλουν εφάπαξ εισφορά σταθερότητας. Η Κύπρος είχε προτείνει τη φορολόγηση των καταθέσεων, η οποία θα συμβιβαζόταν απόλυτα με τον Ευρωπαϊκό Χάρτη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εάν είχε εγκριθεί από το Κυπριακό Κοινοβούλιο». (Εδώ ταιριάζει το «ουδέν σχόλιο» και «ο νοών νοείτω»)

Ο Γ.Γ της Κ.Ε του ΑΚΕΛ σε συνέντευξη κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα, είπε: «σε σύσκεψη που έγινε στο Προεδρικό στις 9 Μαρτίου, εγώ ο ίδιος ρώτησα αν είχαμε πληροφορίες πως θα απαιτούσαν κούρεμα καταθέσεων και ενώ ο Πρόεδρος μου είπε όχι, ο τότε Υπουργός Οικονομικών μου έγνεφε από απέναντι καταφατικά». Την πιο πάνω μαρτυρία ο Άντρος Κυπριανού την διατύπωσε δημόσια αρκετές φορές αλλά οι κυβερνώντες δεν τολμούν να τον διαψεύσουν. Γιατί άραγε;