Ομιλία του Βουλευτή ΔΗΚΟ Πάφου Χαράλαμπου Πιττοκοπίτη στη συζήτηση των Προϋπολογισμών

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η πόλη και η Επαρχία της Πάφου με τα πολλαπλά συγκριτικά της πλεονεκτήματα, όπως το κλίμα, οι παράλιες, το φυσικό περιβάλλον, η ιστορία της και ο αρχαιολογικός της πλούτος, αλλά κυρίως ο φιλόξενος και εργατικός της κόσμος, βρίσκεται σήμερα λόγω της διαχρονικής κυβερνητικής κοροϊδίας και αναλγησίας, απροστάτευτη στο μάτι του κυκλώνα της οικονομικής ύφεσης αντιμετωπίζοντας  το φάσμα της πλήρους καταστροφής.

Σημαντικότατα έργα υποδομής που έπρεπε να εκτελεστούν εδώ και χρόνια στην πόλη και Επαρχία της Πάφου και θα έδιναν προοπτική και ανάπτυξη στην Επαρχία μου δυστυχώς με διάφορες προφάσεις έχουν αφεθεί κλειδαμπαρωμένα στα χρονοντούλαπα, όχι της ιστορίας, αλλά της εκάστοτε κεντρικής εξουσίας.

Σημαντικά έργα όπως οι δρόμοι Πάφου  - Πόλης Χρυσοχούς, ο δρόμος Αεροδρομίου Πάφου μέχρι την Τουριστική Περιοχή κ.Πάφου και Κόλπου των Κοραλλίων, η κατασκευή Μαρίνας στα Πότιμα Κισσόνεργας, Αγκυροβόλια στην κ.Πάφο και Λατσί, Διαχειριστικό Σχέδιο Ακάμα, Αναπτυξιακό έργο στην περιοχή Λίμνης στην  Πόλη Χρυσοχούς δυστυχώς λόγω του εμπαιγμού και της κοροϊδίας από την Κεντρική Εξουσία παραμένουν μέχρι σήμερα απλές υποσχέσεις και δεσμεύσεις χωρίς ουσιαστικό και πρακτικό αντίκρισμα.

Τι να πούμε για τον δρόμο Πάφου  - Π. Χρυσοχούς, ένα έργο το οποίο εξαγγέλλεται εδώ και 28- 30 χρόνια και δυστυχώς βρίσκεται στην γωνιά καταχωνιασμένο στα χρονοντούλαπα; Η κεντρική εξουσία  μας λέει δεν υπάρχουν λεφτά, για την Λεμεσό – Σαΐτά όμως σε μια νύχτα ο Αξ. Πρόεδρος  της Δημοκρατίας βρήκε λεφτά για να εξαγγείλει το έργο. Απαιτούμε την ιδία αντιμετώπιση και για την Π. Χρυσοχούς, γι αυτό το σημαντικότατο έργο το οποίο θα συμπληρώσει το οδικό εθνικό δίκτυο της Κύπρου και θα δώσει ζωή και προοπτική ανάπτυξης στο πιο ωραίο κομμάτι της Κύπρου αλλά ταυτόχρονα το πιο παραμελημένο από την κεντρική εξουσία.

Επίσης, αναμένουμε ότι το μεγάλο ιδιωτικό έργο στην Λίμνη περιοχή Π. Χρυσοχούς επιτέλους θα γίνει πραγματικότητα για να δώσει θέσεις εργασίας στον κόσμο, στους κατοίκους του διαμερίσματος  Π. Χρυσοχούς  το οποίο μέρα με την ημέρα αποξηλώνεται.

Τι να πούμε για τον Ακάμα;  Ένα έγκλημα το οποίο υπάρχει εδώ και 30 χρόνια. Κοινότητες παραλιακές με τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης και ευημερίας έχουν αφεθεί με διαχρονικές αποφάσεις της εκάστοτε εξουσίας στο έλεος του Θεού με αποτέλεσμα αυτές οι κοινότητες μέρα με την ημέρα να μαραζώνουν, να έχουν μετατραπεί σε γηροκομεία, τα σχολεία κλείνουν και ο κόσμος φεύγει. Και επαναλαμβάνω, κοινότητες παραλιακές που είχαν όλες τις προοπτικές να αναπτυχτούν, και χάρη της ιστορίας, αναφέρω ότι οι πρωτεργάτες  αυτών των αποφάσεων το 1988, αυτοί που συνέβαλαν σε αυτό το τερατούργημα  και έγκλημα, σήμερα προγραμματίζουν τεράστιες τουριστικές αναπτύξεις στα όρια του Ακάμα (Πέγεια) όπως τον επέκτειναν αυθαίρετα και παράνομα από το 1988.

Τι να πούμε για την Μαρίνα της Πάφου;  Έγινε ο διαγωνισμός το 2007 και μέχρι σήμερα ακούμε Μαρίνα και Μαρίνα δεν βλέπουμε. Έγιναν Μαρίνες στην Λεμεσό , Αγία Νάπα, Λάρνακα. Ακόμα λίγο θα γίνει  κ. Αβέρωφ  Μαρίνα και στην Λευκωσία. Στην Πάφο πότε θα γίνει;  Θέλουμε να ασκήσετε την επιρροή σας. Είστε ο Πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος, θέλουμε και λίγο την προσοχή σας για την Πάφο.

Τι να πούμε για τον δρόμο που ενώνει την Κάτω Πάφο με το αεροδρόμιο;  18 χιλιόμετρα, έχουν μείνει 2 χιλιόμετρα , ναυάγησε, γιατί λένε θα διασπαστεί η ενότητα και η ακεραιότητα προστατευόμενης  περιοχής γιατί περνά από την άκρη της περιοχής ο δρόμος κ. Θεοπέμπτου, ο δρόμος από την Λάρνακα στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λάρνακας διασχίζει από την μέση τον υγροβιότοπο της Αλυκής, τον πιο σημαντικό υγροβιότοπο της Ανατολικής Μεσογείου και δεν υπάρχει πρόβλημα. Για την Πάφο έχουμε πρόβλημα. Πέτρα να μετακινήσουμε στην Πάφο δημιουργείται  πρόβλημα οικολογικό. Δεν είναι τυχαίο αγαπητοί φίλοι το γεγονός ότι το 80% του δικτύου Natura 2000  της Κύπρου έχει τεθεί στην Πάφο, με όλα τα συνεπακόλουθα.

Δυστυχώς, η σημαντικότατη οικονομική συνεισφορά της Πάφου και των Παφιτών για την εκτέλεση των έργων ανάπτυξης σε άλλες επαρχίες στις δεκαετίες του 1990 και 2000 δεν έχουν εκτιμηθεί ούτε κατά το ελάχιστο από το κεντρικό κράτος. Η Πάφος την περίοδο αυτή λειτούργησε σαν οικονομικός αιμοδότης της ανάπτυξης της  υπόλοιπης Κύπρου ενώ η Επαρχία μου δυστυχώς παράμεινε αβοήθητη και χωρίς να πάρει εκείνα τα ελάχιστα και σημαντικά τα οποία εδικαιούτο.   

Δυστυχώς, η Πάφος αντιμετωπίστηκε και αντιμετωπίζεται από το Κεντρικό Κράτος ως ο φτωχός συγγενής και οι Παφίτες ως πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Σαν ένας από τους εντολοδόχους αυτής της Επαρχίας είμαι επιφορτισμένος να στείλω αυστηρά προειδοποίηση προς τα κέντρα λήψης αποφάσεων εδώ στην Λευκωσία: Ότι για μας ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, το ποτήρι της υπομονής μας έχει ξεχειλίσει και δεν πρόκειται να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε με απάθεια να στραγγαλίζεται η επαρχία μας, δεν θα συνεχίσουμε να ανεχόμαστε να βλέπουμε τα παιδιά μας να  αναγκάζονται να ξενιτεύονται για να βρουν δουλειά και τελικά να τους χάνουμε για πάντα γιατί το κεντρικό κράτος δεν έχει πράξει ούτε κατά το ελάχιστο εκείνα που όφειλε για την Πάφο.