Μαρίνα Πάφου: Η «ατμομηχανή» που δεν ξεκίνησε ποτέ και που πάλι έμπλεξε στις προσφυγές
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
03 Νοεμβρίου 2020Θεωρήθηκε το έργο που θα άλλαζε τα δεδομένα και που θα βοηθούσε την Πάφο να «εκτοξευθεί» στον τουριστικό και οικονομικό τομέα έναντι όλων των άλλων περιοχών της Κύπρου. Σε πρακτικό επίπεδο, μια δεκαετία από τους πρώτους εκείνους πανηγυρισμούς, η Πάφος βλέπει τη μια μετά την άλλη τις παραλιακές περιοχές της Κύπρου να αποκτούν ή να υλοποιούν τις δικές τους μαρίνες, με την ίδια να είναι ακόμη εγκλωβισμένη σε νομικές διαδικασίες και στις κόντρες των κοινοπραξιών.
Ο λόγος για την περιβόητη, όπως εξελίσσονται, τα πράγματα μαρίνα της Πάφου. Ένα έργο που σχεδιάστηκε να είναι το μεγαλύτερο το είδους του στην Κύπρο και του οποίου το μακρύ «ταξίδι» από δικαστήριο σε δικαστήριο και από υπουργικά γραφεία σε έδρες κοινοπραξιών, φαίνεται ακόμη να έχει πολύ δρόμο.
Μόλις πρόσφατα και ενώ όλα έδειχναν ότι η νέα προσέγγιση που υιοθετεί το κράτος για συνδυαστική ανάπτυξη μαρίνας και αγκυροβολίου θα ήταν δυνατό να κινήσει άμεσα τις διαδικασίες, ένα ακόμη άσχημο νέο ήρθε να αντιστρέψει το κλίμα: Μια ακόμη προσφυγή κατατέθηκε στα δικαστήρια, αυτή τη φορά για λόγους που σχετίζονται ακριβώς με τις διαδικασίες της συνδυαστικής ανάπτυξης που προωθούνται. Και που πρακτικά σημαίνει μια ακόμη σοβαρή χρονική καθυστέρηση, που σε σχέση με τα αντίστοιχα έργα άλλων επαρχιών και την οικονομική οπισθοχώρηση που συνεπάγεται η πανδημία, θέτουν ευθέως εν αμφιβόλω το μέλλον του έργου.
Ήδη και στην Πάφο έχουν αρχίσει να ακούγονται προτάσεις για στροφή στους σχεδιασμούς και για αναζήτηση περισσότερο ευέλικτων, γρήγορων και λιγότερο "περιπλεγμένων" διαδικασιών στο θέμα του ναυτικού τουρισμού. Με αφορμή συγκεκριμένα την πολύ πρόσφατη νέα περιπλοκή που προέκυψε στο θέμα της μαρίνας στην Πάφο και τον λανθασμένο, όπως υποστηρίζει, συσχετισμό που έγινε με την κατασκευή και αγκυροβόλιου στον ίδιο χώρο, ο δημοτικός σύμβουλος Πάφου της ΕΔΕΚ, Παναγιώτης Βορκάς, θέτει σήμερα θέμα δημιουργίας μιας νέας τεχνοτροπίας αντί αγκυροβολίου για εξυπηρέτηση των κρουαζιερόπλοιων που φθάνουν στην Πάφο: Πρόκειται όπως τονίζει για ένα σύγχρονο είδος φυσούνας που αυξομειώνεται ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες και που είναι πολύ πιο ευέλικτη διαδικασία από το αγκυροβόλιο.
« Η Κύπρος και ειδικότερα η Πάφος λόγω της γεωγραφικής θέσης της πόλης πλησιέστερα στους υπόλοιπους Μεσογειακούς προορισμούς κρουαζιέρας, έχει αυτή τη στιγμή μια κομβική θέση στην μετεξέλιξη του τουρισμού κρουαζιέρας», αναφέρει ο κ. Βορκάς. « Αυτό καθίσταται πιο έντονο ως αποτέλεσμα της πανδημίας συνεπεία της οποίας η μεγάλες διεθνείς εταιρείες κρουαζιέρας έχουν υποστεί τεράστιες ζημιές.
Ως εκ τούτου, αυτές οι εταιρείες θα επιδιώξουν να αναπτύξουν νέους προορισμούς που δεν απαιτούν μεγάλους επιβατικούς σταθμούς ή ευρωπαϊκά λιμάνια που συνοδεύονται από υψηλό κόστος ελλιμενισμού. Επιπρόσθετα, οι ίδιες οι εταιρείες δεν θα είναι σε θέση να επενδύσουν σε λιμενικές υποδομές τύπου αγκυροβόλιου τα επόμενα χρόνια, ειδικότερα έπειτα από τις οικονομικές ζημιές που υπέστησαν από την κρίση της πανδημίας».
Με αυτά τα δεδομένα, υποστηρίζει ο Παναγιώτης Βορκάς, μια σύγχρονη λύση που χρησιμοποιείται ήδη διεθνώς για την ανάπτυξη νέων προορισμών κρουαζιέρας είναι το SeaWalk. Πρόκειται, εξηγεί, για μια πλωτή πλατφόρμα μήκους 240 μέτρων. και πλάτους 6 μέτρων, με τη δυνατότητα να διπλώνει και να επεκτείνεται ανάλογα με τις ανάγκες ελλιμενισμού.
« Το SeaWalk επεκτείνεται από τη στεριά και εφάπτεται στο πλάι του πλοίου, ακριβώς στο σημείο της θύρας εξόδου επιβατών», αναφέρει. « Μια τέτοια ή έστω παρόμοια λύση θα μπορούσε να αποτελέσει την κατάλληλη επιλογή για την ανάπτυξη υποδομών υποδοχής κρουαζιερόπλοιων στην πόλη μας και την ένταξη της Πάφου στον χάρτη της κρουαζιέρας».
Όλα τα ανωτέρω σηματοδοτούν, δυστυχώς για την Πάφο, ένα σκηνικό που περισσότερο θολώνει παρά ξεκαθαρίζει την υπόθεση ενός μείζονος έργου υποδομής, που από το 2006 εξακολουθεί να πηγαίνει από πρόβλημα σε πρόβλημα, αντί προς λύση. Η μαρίνα που αποφασίσθηκε εν έτη 2006 να κατασκευασθεί στην τοποθεσία Πότιμα της Κισσόνεργας, επί της παραλιακής λεωφόρου Κόλπου των Κοραλλίων και πλέον χαρακτηρίζεται από όλους τους φορείς της Πάφου ως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα έργου που, ενώ άπαντες μιλούν για την αναγκαιότητα προώθησης μεγάλων αναπτυξιακών έργων, που θα δώσουν ώθηση στην οικονομική, εμπορική και τουριστική ανάπτυξη του τόπου και παράλληλα θα συμβάλουν θετικά στον τομέα της απασχόλησης, εντούτοις η υλοποίηση του παραμένει αδικαιολόγητα στάσιμη. Κάνοντας μια «βουτιά στο χρόνο», μέχρι να φτάσουμε στις τελευταίες εξελίξεις με τη νέα δικαστική εμπλοκή επί των διαδικασιών, διαβάζουμε στη σχετική προκήρυξη ότι το έργο περιελάμβανε το σχεδιασμό, την κατασκευή, τη χρηματοδότηση, τη λειτουργία του για 90 χρόνια και στη συνέχεια τη μεταβίβαση του στη Κυπριακή Δημοκρατία. Η Μαρίνα Πάφου θα είναι δυναμικότητας 1.000 σκαφών περίπου και θα περιλαμβάνει πέραν των 42.000 τ.μ. οικιστικών και εμπορικών αναπτύξεων.
Η μέθοδος κατασκευής, γνωστή ως Ανάπτυξη τύπου D.B.F.O.T (Μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση, λειτουργία και μεταβίβαση) δε συνεπάγεται οικονομικό κόστος ή χρηματική επιβάρυνση ή δαπάνη για τον κρατικό προϋπολογισμό. Αρμόδια αρχή για το έργο, το κόστος του οποίου υπολογίζεται σε 180-200 εκ. ευρώ, είναι το Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού. Οι προσφορές προκηρύχτηκαν με ανοικτή διαδικασία προεπιλογής.
Οι ενδιαφερόμενοι προσφοροδότες υπόβαλαν τις προσφορές τους στις 29 Ιουνίου 2007 και μετά την αξιολόγηση των Τεχνικών και Οικονομικών φακέλων αποφασίστηκε η ανάθεση εκτέλεσης του έργου τον Ιούνιο του 2008. Ο διαγωνισμός για την κατασκευή της μαρίνας της Πάφου είχε προκηρυχθεί το 2006, με αρχικούς προσφοροδότες την Poseidon Grand Marina of Paphos, την Pafilia, την Pandora Investements, Cybarco, Francoudi & Stephanou και την J&P – AVAX.
Μετά την πρώτη ανάθεση στην κοινοπραξία Pandora, κατατέθηκε ιεραρχική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών. Η Α.Α.Π έκρινε άκυρη την πρώτη προσφορά, επειδή αυτή δεν ανταποκρινόταν στους όρους και προδιαγραφές των εγγράφων του διαγωνισμού και δε συνοδευόταν από όλα τα απαιτούμενα έγγραφα και στοιχεία.
Μετά την ακυρωτική απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών στην ιεραρχική προσφυγή που καταχωρήθηκε το 2008 από κοινοπραξία, ακολούθησαν προσφυγές στο Ανώτατο Δικαστήριο, και ταυτόχρονα εξασφαλίστηκε διάταγμα αναστολής εκτέλεσης της απόφασης της Α.Α.Π.
Στις 17 Ιουλίου 2009 η ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου εξέδωσε ομόφωνη απόφαση και ακύρωσε το πιο πάνω διάταγμα. Επίσης το Ανώτατο Δικαστήριο σε εξέταση μιας εκ των προσφυγών, ακύρωσε την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής και επικύρωσε την απόφαση της Αναθέτουσας Αρχής. Η εν λόγω απόφαση του Ανωτάτου εφεσιβλήθηκε. Λόγω της εκκρεμοδικίας αυτής, το Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού έκρινε πως δεν νομιμοποιείται να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια σε σχέση με το έργο της μαρίνας της Πάφου, πριν την ολοκλήρωση της δικαστικής διαδικασίας. Έτσι το Υπουργικό Συμβούλιο με απόφαση του το 2010 αποφάσισε τη παγιοποίηση της διαδικασίας για προώθηση και κατασκευή της μαρίνας.
Ήταν μόνο η απαρχή των όσων θα ακολουθούσαν και τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα το 2018 να μην γνωρίζει ακόμη κανείς πότε θα αρχίσουν τα έργα για τη μαρίνα αυτή.
Με την ακύρωση του διατάγματος αναστολής της διαδικασίας, το αρμόδιο Υπουργείο είχε την νομική υποχρέωση για πλήρη συμμόρφωση και εκτέλεση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών για ανάθεση εκτέλεσης του έργου. Κανένα έργο δεν έχει ανασταλεί, μέχρι σήμερα, λόγω προσφυγών που εκκρεμούν ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, παρατηρούν παράγοντες της Πάφου, όπως π.χ. η Σύμβαση για τις Δημόσιες Συγκοινωνίες, εκτός εάν εγκριθεί διάταγμα αναστολής των διαδικασιών, που σε αυτή την περίπτωση κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Από 17 Ιουλίου 2009 η ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου εξέδωσε ομόφωνη απόφαση ακύρωσης του διατάγματος αναστολής των διαδικασιών και έξι χρόνια μετά την ακύρωση του διατάγματος, το Υπουργείο Εμπορίου δεν είχε ενεργήσει για προώθηση του έργου, μέχρι τη σύσταση της Διαχειριστικής Επιτροπής Μαρίνων.
Απαντώντας στις συνεχείς καταγγελίες φορέων της Πάφου για την καθυστέρηση γύρω από το μεγάλο έργο, ο ίδιος ο Υπουργός Εμπορίου, έστελνε συνεχώς το μήνυμα ότι διαρκούσης της δικαστικής εκκρεμότητας γύρω από την μαρίνα της Πάφου, δεν είναι δυνατό να αναληφθεί καμία πρωτοβουλία για το έργο, επικαλούμενος και σχετική γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα.
Ο Γιώργος Λακκοτρύπης επεσήμανε τότε ότι μετά την ακυρωτική απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών στην ιεραρχική προσφυγή που καταχωρήθηκε από το 2008 από κοινοπραξία, ακολούθησαν προσφυγές στο Ανώτατο Δικαστήριο, μια εκ των οποίων ακύρωσε την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής και επικύρωσε την απόφαση της Αναθέτουσας Αρχής.
« Η εν λόγω απόφαση του Ανωτάτου», τόνιζε σε σχετική επιστολή του προς τη Συντονιστική Επιτροπή Κομμάτων και Οργανώσεων Πάφου, « εφεσιβλήθηκε. Επί του παρόντος, εκκρεμεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου η εκδίκαση των αναθεωρητικών εφέσεων που καταχωρήθηκαν».
Ο αρμόδιος υπουργός καθιστά στη συνέχεια σαφές προς την ΣΕΚΟ Πάφου ότι λόγω της εκκρεμοδικίας αυτής και σύμφωνα με σχετική γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, το Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, δεν νομιμοποιείται να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια σε σχέση με το έργο της μαρίνας της Πάφου, πριν την ολοκλήρωση της δικαστικής διαδικασίας.
Οι πρώτες εκείνες δικαστικές εκκρεμότητες και το μπλέξιμο του έργου της μαρίνας στις δαιδαλώδεις νομικές διαδικασίες, συνέτειναν στο να «ξεχαστεί» από τους φορείς της Πάφου για αρκετά χρόνια, πριν η προώθηση των αντίστοιχων έργων υποδομής σε Λεμεσό, Λάρνακα και ελεύθερη Αμμόχωστο το επαναφέρουν στο προσκήνιο.
Δυστυχώς όμως και αυτή τη φορά όχι για την κατασκευαστική προώθηση του, αλλά για την νομική μάχη ως προς την κοινοπραξία που θα κέρδιζε τελικά τον πολύπαθο, όπως εξελίχθηκε, διαγωνισμό για την ανάληψη του έργου.
Το 2017 ήταν το κομβικό έτος της επανέναρξης των προσπαθειών απεμπλοκής του έργου από τα νομικά πεδία και της προώθησης των σχεδιασμών. Η συνάντηση στην Διαχειριστική Επιτροπή Μαρίνων στις 6 Μαρτίου του έτους αυτού, θεωρείτο ως η τελική και αυτή που θα άναβε το πράσινο φως για την έναρξη του έργου, μετά την εξασφάλιση από την προτιμητέα κοινοπραξία των τραπεζικών εγγυήσεων που είχαν ζητηθεί. Η Επιτροπή ωστόσο εξέφρασε αμφιβολίες κατά πόσο τα προσκομισθέντα ενώπιον της στοιχεία πληρούσαν τους όρους του διαγωνισμού και αποφάσισε την αποστολή εκ νέου του φακέλου στον Γενικό Εισαγγελέα για γνωμάτευση.
Ο πρόεδρος του ΕΒΕ Πάφου, Ανδρέας Δημητριάδης, εξέφραζε τότε τη βεβαιότητα ότι η εξέλιξη αυτή δεν θα σημάνει και νέα πολύμηνη καθυστέρηση, αφού τα δεδομένα του έργου είναι ενώπιον του Γενικού Εισαγγελέα από τις προηγούμενες ενστάσεις και ως εκ τούτου θα αποφανθεί πλέον μόνο για το σκέλος των τραπεζικών εγγυήσεων.
Στην ουσία όμως, η νέα ολική ανατροπή ήταν γεγονός, αφού η Διαχειριστική Επιτροπή Μαρίνων αποφάνθηκε μερικούς μήνες αργότερα ότι οι οικονομικές εξασφαλίσεις που είχαν ζητηθεί από την προτιμητέα κοινοπραξία «Ποσειδών» ήταν εκπρόθεσμες και ανέθετε το έργο στον πρώτο επιλαχόντα προσφοροδότη, την εταιρεία Pafilia.
Η κοινοπραξία «Ποσειδών» αντέδρασε έντονα με γραπτή της ανακοίνωση, στην οποία τόνιζε:
« Η Κοινοπραξία POSEIDON GRAND MARINA OF PAPHOS δηλώνει ότι διαφωνεί πλήρως με την πρόσφατη απόφαση του Υπουργείου Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού για την ακύρωση της ανάθεσης του Έργου κατασκευής της Μαρίνας.
Η Κοινοπραξία θεωρεί την απόφαση της Διαχειριστικής Επιτροπής Μαρίνας του εν λόγω Υπουργείου ως προδήλως άκυρη και παράνομη. Η εν λόγω απόφαση στερείται οποιασδήποτε νομιμότητας και παραβιάζει κάθε αρχή και έννοια δικαίου.
Η Κοινοπραξία αφού μελέτησε την απόφαση της πιο πάνω Επιτροπής έδωσε ήδη οδηγίες στους νομικούς συμβούλους της να καταχωρήσουν το συντομότερο δυνατό προσφυγή στο Δικαστήριο και να λάβουν όλα τα απαραίτητα δικαστικά και άλλα νόμιμα μέτρα για την προστασία των συμφερόντων και δικαιωμάτων της για ακύρωση της απόφασης».
Η εταιρεία Pafilia υπέβαλε το απόγευμα της 12ης Οκτωβρίου 2017 προς την Διαχειριστική Επιτροπή Μαρίνων τον φάκελο με τα στοιχεία για την κατασκευή της Μαρίνας Πάφου. Με δηλώσεις του στο PafosNet το ίδιο βράδυ, ο Υπουργός Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, Γιώργος Λακκοτρύπης, είχε τονίσει ότι πλέον τα υποβληθέντα στοιχεία θα μελετηθούν από τη Διαχειριστική Επιτροπή Μαρίνων για να επισημοποιηθεί πρωτίστως η δυνατότητα της εταιρείας να αναλάβει τη χρηματοδότηση του έργου βάσει των όρων και προϋποθέσεων του διαγωνισμού, ώστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η διαδικασία να κινηθεί τάχιστα πλέον προς την κατεύθυνση του κατασκευαστικού σκέλους του έργου, μετά από 10 ολόκληρα χρόνια νομικών επιπλοκών και προσφυγών.
Και ενώ όλοι στην Πάφο θεωρούσαν ότι μετά από πολλά χρόνια φαίνεται πια «φως στην άκρη του τούνελ», σαν κεραυνός πέφτει η είδηση ότι η όλη διαδικασία ήταν εξ αρχής παράτυπη. Όπως διαμηνύεται σε ενδιαφερόμενες κοινοπραξίες και οικονομικούς παράγοντες της επαρχίας, ανεξαρτήτως της τύχης και της νέας προσφυγής της μιας κοινοπραξίας της οποίας η προσφορά απορρίφθηκε, η υπόθεση ούτως ή άλλως θα έχει και συνέχεια αφού η αποκάλυψη της παρατυπίας που είχε συντελεσθεί στο αρχικό στάδιο της προσφοροδότησης θα σημάνει την ακύρωση της δεκάχρονης διαδικασίας.
Ειδικότερα, εγείρεται πλέον θέμα κακής σύνθεσης της αναθέτουσας αρχής στην πρώτη προσφοροδότηση του μεγάλου έργου, που ήταν το τότε Υπουργικό Συμβούλιο. Βάσει των πρακτικών αποκαλύπτεται σήμερα ότι στην επίμαχη συνεδρία συντελέστηκε κακή σύνθεση του οργάνου, αφού μετείχε σε αυτήν και ο τότε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ως μη είχε δικαίωμα. Και αυτό, αφού ο νόμος ορίζει ρητώς ότι στο Υπουργικό όταν λειτουργεί ως αναθέτουσα αρχή μπορούν να μετέχουν μόνο υπουργοί, πρόνοια που δεν πληρεί ο εκάστοτε εκπρόσωπος.
Μετά τη διαπίστωση της πτυχής αυτής, η όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε τα τελευταία 10 τουλάχιστον χρόνια θα καταστεί άκυρη, τόνισε στο PafosNet αρμόδια πηγή, ασχέτως της τύχης της νέας προσφυγής μιας κοινοπραξίας κατά της δεύτερης. Θεωρείται εκ προοιμίου αδιάφορη πλέον, τόνισε η εν λόγω πηγή, η κατάληξη της προσφυγής της κοινοπραξίας Ποσειδών στο Διαιτητικό Δικαστήριο κατά της απόφασης της Διαχειριστικής Επιτροπής Μαρίνων να αναθέσει την διαπραγμάτευση στην κοινοπραξία Pafilia, αφού θα ακολουθήσει εκ των πραγμάτων νέα προσφυγή για κακή σύνθεση του οργάνου που είχε εξ αρχής ασχοληθεί με την κατακύρωση των προσφορών.
Οι εκτιμήσεις αυτές επιβεβαιώθηκαν λίγα 24ωρα αργότερα, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο ανακοίνωσε την απόφαση του για ακύρωση των προσφορών.
Οικονομικοί παράγοντες της Πάφου εξέφραζαν μετά τις τελευταίες εξελίξεις τον φόβο ότι πρακτικά η διαπίστωση αυτή ενδεχομένως να σημαίνει την εξ υπαρχής επανέναρξη των διαδικασιών για προσφοροδότηση της μαρίνας, με τα χρόνια αυτά και τις διαδικασίες που έγιναν να θεωρούνται ως μη γενόμενα. Σήμερα, φαίνεται να επικρατεί η εκτίμηση ότι οι διαδικασίες δεν θα αρχίσουν εξ αρχής, από την πρώτη εκείνη κατακύρωση του 2007, αλλά από την τελευταία κατακύρωση του περασμένου χρόνου στην «Ποσειδών» που ακυρώθηκε από τη Διαχειριστική Επιτροπή Μαρίνων. Νομικοί και επιχειρηματικοί κύκλοι εκτιμούν ότι η δικαστική απόφαση για «κακή σύνθεση» του αρμόδιου οργάνου αφορά στην επιτροπή αυτή που συνέστησε το Υπουργείο Εμπορίου και όχι στο Υπουργικό Συμβούλιο του 2007.
Συνεπώς, τονίζουν, οι όλες διαδικασίες θα επαναρχίσουν με την διορθωτική σύνθεση της Διαχειριστικής Επιτροπής Μαρίνων από την τελευταία κατακύρωση στην συγκεκριμένη κοινοπραξία.
Για την ώρα, η τελευταία ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου παραμένει ακόμη στη Γενική Εισαγγελία, χωρίς να έχει μελετηθεί λόγω φόρτου εργασίας της νομικής υπηρεσίας του κράτους, δήλωσε στο PafosNet ο πρόεδρος του ΕΒΕ Πάφου, Ανδρέας Δημητριάδης.
Η γνωμοδότηση της Γενικής Εισαγγελίας στο παρών στάδιο κρίνεται κεφαλαιώδους σημασίας, αφού θα αποφασισθεί ποιά μεθοδολογία θα ακολουθηθεί στο εξής για την προώθηση του προσφοροδοτικού διαγωνισμού, ασχέτως των διαφόρων εκτιμήσεων άλλων παραγόντων.
Ο πρόεδρος του ΕΒΕ Πάφου εκτίμησε, βάσει των επαφών που είχε, ότι πιθανότατα η Εισαγγελία θα ζητήσει την επικαιροποίηση της Διαχειριστικής Επιτροπής Μαρίνων προκειμένου να ενεργεί με σωστή σύνθεση και να επανεξετασθεί το όλο ζήτημα από την κατακύρωση της προσφοράς στην κοινοπραξία «Ποσειδών».
« Σε περίπτωση που κριθεί ότι δεν πληρούνται οι προυποθέσεις από πλευράς της κοινοπραξίας αυτής», είπε ο κ. Δημητριάδης, « τότε η Διαχειριστική Επιτροπή Μαρίνων θα απευθυνθεί στην Pafilia. Δηλαδή, δεν υπάρχει, εκτιμώ, πιθανότητα να επαναρχίσει η διαδικασία της προσφοροδότησης εξ αρχής από την πρώτη απόφαση του 2007».
Ερωτηθείς αν η προώθηση μαρίνων σε άλλες επαρχίες δημιουργεί προβλήματα ούτως ή άλλως στην επαρχία Πάφου μετά την καθυστέρηση της προώθησης της δικής της μαρίνας, ο κ. Δημητριάδης επεσήμανε ότι η κατασκευή μαρίνων σε άλλες περιοχές δεν αποτελεί μειονέκτημα για την Πάφο, αλλά αντιθέτως συνιστά θετικό γεγονός για τον εμπλουτισμό του τουρισμού όλης της Κύπρου.
« Θα πρέπει να έχουμε υπόψη», τόνισε, « ότι η μαρίνα της Πάφου λόγω στρατηγικής θέσης, θεωρείται η σημαντικότερη ανά την Κύπρο ούτως ή άλλως. Δεν είναι τυχαίο που σχεδιάζεται να είναι η μεγαλύτερη στην Κύπρο με χωρητικότητα 1000 σκαφών, αφού η Πάφος αποτελεί το σημείο προσέλκυσης αυτού του είδους των τουριστών από το Αιγαίο».