Μαρίνα και Γεωργία: Η αναπηρία θέλει στομάχι γερό

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Αν κάποιος μας ζητήσει να περιγράψουμε την αναπηρία, θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε σαν μια καλοντυμένη, σικάτη κυρία που δεν θέλει να περάσει  απαρατήρητη. Από τότε που θυμόμαστε  την ζωή μας αγωνιζόμαστε για την ισότητα, παλεύοντας για την πολυπόθητη  προσβασιμότητα στην πόλη μας, στο περιβάλλον μας και κατ´ επέκταση σε ολόκληρη την Κύπρο. Με τον χαρακτηριστικό αυτό τρόπο αρχίζουν τη συνέντευξη τους στο PafosNet δύο νέες γυναίκες με προβλήματα αναπηρίας, η Μαρίνα Φεττά και η Γεωργία Γαβριηλίδου. Δύο γυναίκες που είναι καλά γνωστές στην Πάφο για την συνεχή δημόσια παρουσία τους σε θέματα που έχουν να κάνουν με την βελτίωση των υποδομών για ΑμΕΑ και για την καθημερινή προσπάθεια τους για σωστή ενημέρωση σχετικά με την λειτουργία των ατόμων αυτών μέσα στο σύνολο.

Μαρίνα και Γεωργία τονίζουν ότι κάνοντας μιαν αναδρομή στο παρελθόν, θα έλεγαν ότι οι ζωές τους είναι παράλληλες. Ένας συνεχής και δύσκολος αγώνας  για πράγματα που για άλλους ήταν δεδομένα, επισημαίνουν.

« Οι θύμησες μας έχουν πολλά κοινά», συμφωνούν. « Στο σχολείο, κάθε φορά που έπρεπε να αλλάξουμε τάξη, οι γονείς μας έπρεπε μόνοι τους να τρέξουν να φτιάξουν τη ράμπα, λόγω της απουσίας των αρμοδίων. Οι γονείς μας εκτελούσαν χρέη σχολικού συνοδού στα πρώτα χρόνια της εκπαίδευσης μας, ενώ ήμασταν απούσες ή αποκλεισμένες σε πολλές δραστηριότητες του σχολείου όπως εκδρομές και σχολικές γιορτές λόγω έλλειψης πολιτικής και δράσης του Υπουργείου Παιδείας.

Μεγαλώνοντας μάθαμε να ζούμε με τα δικά μας δεδομένα, δυναμώσαμε , πιστέψαμε στον εαυτό μας. Παλέψαμε για να πείσουμε ότι είμαστε ικανές για να εργαστούμε και στο τέλος  βρήκαμε δουλεία, ως γραμματέας στην Εκκλησία η Μαρίνα και η Γεωργία στο Νοσοκομείο Πάφου.Αρχίσαμε να νιώθουμε  δημιουργικές και  ωφέλιμες στην κοινωνία».

Τα πράγματα ευτυχώς έχουν αλλάξει προς το καλύτερο τα τελευταία χρόνια, αναγνωρίζουν Μαρίνα Φεττά και Γεωργία Γαβριηλίδου. Χαράχτηκαν σχέδια δράσης και πολιτικές από το κράτος που αφορούν στους ανάπηρους και βλέπουμε ότι δειλά δειλά  η κοινωνία αλλάζει. Συγκεκριμένα στην εκπαίδευση , υπάρχουν πλέον ειδικοί εκπαιδευτικοί, συνοδοί που στηρίζουν και βοηθούν στην ομαλή ένταξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες και αναπηρίες στο ευρύτερο σύνολο. Χρειάζεται όμως πολλή δουλειά ακόμη, τονίζουν.

« Στην Πάφο δημιουργήσαμε  την ομάδα   Πόλις- Πρόσβαση – City Roaming, που έχει ως στόχο να αποτελέσει μοχλό πίεσης για να καταστήσουμε την Πάφο προσβάσιμη σε όλους τους πολίτες της», τονίζουν οι δύο νέες γυναίκες. « Σε συνεργασία με μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, όπως το Round Table 7, έγιναν πολλές αξιέπαινες δράσεις. Με πρωτοβουλία του Round Table 7 το περσινό καλοκαίρι διοργανώθηκαν στην Πάφο δύο συναυλίες με τους δημοφιλείς τραγουδιστές  Αντώνη Ρέμο και  Άννα Βίσση, όπου με τα καθαρά έσοδα αγοράστηκε μια mobi-chair, η οποία εξυπηρετεί ένα σημαντικό κοινωνικό σκοπό καθώς διευκολύνει την προσβασιμότητα από την παραλία στη θάλασσα για άτομα με αναπηρία. Το ειδικό τροχοκάθισμα θα βρίσκεται στην Δημοτική παραλία του ΣΟΔΑΠ.

Επιπλέον  σε συνεργασία με το  γυμναστή Δήμο Ρουσουνίδη  και την υποστήριξη του αθλητικού σωματείου ΑΠΟΠ, έχουμε στα σκαριά την δημιουργία ομάδας μπάσκετ σε τροχοκαθίσματα, της πρώτης στην επαρχία Πάφου.Μια δραστηριότητα  που θα δώσει ώθηση στα παιδιά και νέους με αναπηρία  να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και να νιώσουν τη χαρά της συμμετοχής σε ένα αγώνα».

Φέτος θα λειτουργήσει για πρώτη χρονιά στην Πάφο θερινό  σχολείο στο οποίο μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή  και παιδιά με αναπηρία με την στήριξη του Ναυτικού Ομίλου Πάφου, των σωματείων Προοδευτικός, Παφιακός και ΑΠΟΠ, τονίζουν Μαρίνα και Γεωργία. Υπεύθυνος του σχολείου θα είναι ο γυμναστής Δήμος Ρουσουνιδης με την ομάδα του. Το καλοκαιρινό σχολείο θα στεγάζεται στο Γυμνάσιο Αγίου Θεοδώρου από τις 26 Ιουνίου μέχρι τις 11 Αυγούστου.

« Στόχος της δίκης μας παρέμβασης», αναφέρουν, « είναι να δείξουμε τη σημασία των ίσων ευκαιριών μεταξύ των πολιτών στην Κύπρο. Ένα άτομο με αναπηρία μπορεί να προσφέρει, μπορεί να γίνει παραγωγικό φτάνει να ζει στις κατάλληλες συνθήκες και να του δοθούν ευκαιρίες. Η συνεισφορά του κράτους δεν πρέπει να περιορίζεται στο επίδομα αναπηρίας. Μέλημα του κράτους πρέπει να είναι να χαράξει μια σωστή στρατηγική , να αξιολογεί την κάθε περίπτωση ξεχωριστά και να προσφέρει στον ανάπηρο πολίτη του ίσες ευκαιρίες εργοδότησης και διαβίωσης.

Εμείς παλεύουμε για την αλλαγή . Η κοινωνία πρέπει να στηρίξει τον αγώνα μας για μια Πάφο προσβάσιμη και ανθρώπινη . Η διαφορετικότητα μας είναι η μοναδικότητα μας», στέλλουν το μήνυμα.

Η ομάδα Πόλις Πρόσβαση - City Roaming του Round Table 7 Πάφου, στην οποία οι δύο κοπέλες έκαναν λόγο, προωθεί τα τελευταία χρόνια το έργο «Access City». Στόχος, η δημιουργία μιας πιο προσβάσιμης πόλης και κυρίως η αλλαγή νοοτροπίας των πολιτών ώστε να σέβονται τα άτομα με αναπηρίες.

Ήδη η πρωτοβουλία έχει διεισδύσει σε μεγάλο μέρος της παφιακής κοινωνίας, με την οργάνωση συναυλιών με δημοφιλείς ελλαδίτες καλλιτέχνες, τα έσοδα των οποίων χρησιμοποιούνται για τον σκοπό αυτό, αλλά και την διοργάνωση άλλων εκδηλώσεων που στόχο έχουν να καταστεί κτήμα της τοπικής κοινωνίας η επιδίωξη των ιθυνόντων του έργου.

Όραμα του προγράμματος Access City, επισημαίνουν οι επιτελείς του, είναι η ευαισθητοποίηση της πολιτείας, των επιχειρήσεων αλλά και γενικότερα η εμπέδωση της αντίληψης και νοοτροπίας των πολιτών ότι πρέπει να γίνει η πόλη της Πάφου, πιο προσβάσιμη στα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Εκτιμούν ότι υπάρχουν περιθώρια αισθητής βελτίωσης σε πολλούς τομείς και εξέφρασαν την πεποίθηση ότι μέσα από τις μελλοντικές δράσεις του Round Table 7 Πάφου, σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς, την πολιτεία, τους επιχειρηματίες και τους πολίτες, θα δημιουργηθεί μια πιο προσβάσιμη πόλη για άτομα όπως η Μαρίνα και Γεωργία.