Κύπρος: Υψηλό μορφωτικό επίπεδο, αλλά υστερεί σε εκπαιδευτική και επαγγελματική στρατηγική

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Χρ. Σαββίδης

Εκπαιδευτικός

Το ανθρώπινο δυναμικό της Κύπρου διαθέτει υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 25-64 ετών με τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι κοντά στο 37.8% δηλαδή πολύ υψηλότερο από τον αντίστοιχο μέσο όρο της ΕΕ27 (27.7%).Ο πληθυσμός της Κύπρου παραδοσιακά εκδηλώνει προτίμηση υπέρ της γενικής μέσης εκπαίδευσης, ακολουθούμενης από ανώτερη εκπαίδευση. Περίπου το 82% των αποφοίτων του δεύτερου κύκλου της μέσης εκπαίδευσης επιδιώκουν τη συνέχιση των σπουδών τους σε ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η οικογένεια διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ενθάρρυνση και υποστήριξη των νέων για να συνεχίσουν σε ανώτερη εκπαίδευση.

Αν και η Κύπρος διαθέτει υψηλό μορφωτικό επίπεδο οι νέοι της είναι τα θύματα της ανεργίας αλλά και της κρίσης γενικότερα. Αυτοί που υποφέρουν περισσότερο από την οικονομική κρίση είναι οι νέοι άνθρωποι, ηλικίας 18-35 ετών. Η ανεργία στους νέους αγγίζει το 40% για το 2014, κάτι που σημαίνει ότι το μέλλον είναι παντελώς αβέβαιο και απαισιόδοξο. Το ίδιο απογοητευτικό φαινόμενο επικρατεί και στους μισθούς.

Η προσοχή μας σαν κράτος και πολιτεία δεν θα πρέπει να είναι στραμμένη μόνο στα κριτήρια εισδοχής στα Πανεπιστήμια και το πώς  θα σπουδάζουν περισσότεροι αλλά σαν κράτος θα πρέπει επίσης  να έχουμε εκείνους τους μηχανισμούς που θα καθοδηγούμε τους νέους σε επαγγέλματα που θα τους δίνεται η ευκαιρία να αποκατασταθούν επαγγελματικά αλλά και από την άλλη να ικανοποιούν ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας γιατί είναι αμαρτία το ίδιο το κράτος που επένδυσε χιλιάδες ευρώ για να βγάλει αυτούς τους επιστήμονες το ίδιο το κράτος να τους απορρίπτει λόγω έλλειψης εκπαιδευτικής και επαγγελματικής στρατηγικής.

Βασικό αίτιο της υψηλής ανεργίας των πτυχιούχων είναι η εκπαιδευτική πολιτική που έχουν ακολουθήσει όλες οι κυβερνήσεις.  Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση είναι υποβαθμισμένη και δεν υπάρχει ουσιαστικός επαγγελματικός προσανατολισμός, με αποτέλεσμα οι διαδοχικές γενιές να κάνουν επιλογές σε ό,τι αφορά την εκπαίδευσή τους και το επάγγελμά τους, όχι με βάση τα αντικειμενικά δεδομένα δηλαδή τις τρέχουσες ανάγκες της κοινωνίας και οικονομίας σε εργατικό δυναμικό. Οι επιλογές των νέων γίνονται με βάση κατεστημένες (αλλά, σε πολλές περιπτώσεις, ξεπερασμένες) αντιλήψεις.

Η δευτέρα Λυκείου είναι η πιο καθοριστική τάξη ενός παιδιού για την μελλοντική εκπαιδευτική του πορεία και από το σημείο αυτό καθορίζεται το επαγγελματικό του μέλλον. Είναι η στιγμή όπου χρειάζεται να γίνει σωστή εκπαιδευτική καθοδήγηση και μεθοδευμένες κινήσεις για την κατάκτηση του στόχου.

Πρέπει λοιπόν, να επιλέξει τα σωστά μαθήματα για να έχει γερές βάσεις για τον κλάδο που μελλοντικά θα σπουδάσει. Μετά την κατάργηση των κλάδων γενικής κατεύθυνσης στα Λύκεια (π.χ. Πρακτικό, Κλασικό κτλ.), είναι πολύ σημαντικό οι μαθητές να επιλέγουν συνδιασμούς μαθημάτων, οι οποίοι θα είναι σχετικοί με την μελλοντική τους επιλογή σπουδών. Τέτοια παραδείγματα είναι ο συνδιασμός του μαθήματος των Μαθηματικών με αυτό της Πολιτικής Οικονομίας, Λογιστικής  για όσους επιθυμούν να σπουδάσουν οτιδήποτε σχετικό με Οικονομικά ή Διοίκηση Επιχειρήσεων ή ο συνδιασμός του μαθήματος της Βιολογίας με αυτό της Χημείας για όσους επιθυμούν να σπουδάσουν κάτι συναφές με Βιολογικές Επιστήμες.

Επίσης θα πρέπει στην ηλικία αυτή να τους αναλυθούν οι προοπτικές του κάθε κλάδου σπουδών και οι επιλογές επαγγελματικής αποκατάστασης. Πάει ο καιρός που το πτυχίο αποτελούσε βασικό κριτήριο εξεύρεσης εργασίας. Το πτυχίο σήμερα θεωρείται απολυτήριο Λυκείου και το Μάστερ κοινότυπος τίτλος.

Το νέο περιβάλλον το οποίο θα προκύψει μετά την οικονομική ύφεση θα είναι πιο ανταγωνιστικό και πιο απαιτητικό γι' αυτό και μεις σαν κράτος θα πρέπει να προετοιμάσουμε τους δικούς μας νέους ανθρώπους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτές.