Κυνηγοί της Πάφου: Νέο κίνημα για νέα κυνηγετική συμπεριφορά

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Το «Κίνημα Κυπρίων Κυνηγών» αποτελεί την τελευταία οργανωμένη κίνηση πολιτών στον δημόσιο βίο του τόπου. Προήλθε από μία ομάδα νόμιμων και αγανακτισμένων πολιτών- κυνηγών, όπως αυτοχαρακτηρίζονται, που ξεκίνησε ως οργανωμένη δράση το 2014 και ενεγράφη ως Πολιτικό Κίνημα μόλις το 2018.  Η ανάγκη που επέβαλε την οργάνωση τους, επισημαίνουν οι ίδιοι μιλώντας σήμερα στο PafosNet, ήταν η πολιτική και κοινωνική διαφθορά, τα συνεχόμενα σκάνδαλα σε όλους τους τομείς, η καταστροφή των βιοτόπων, το ξεπούλημα της Κυπριακής υπαίθρου, οι επιφανειακές πολιτικές αντιμετώπισης σοβαρών περιβαλλοντολογικών προβλημάτων και το διαβρωμένο και μη λειτουργικό σύστημα διαχείρισης του κυνηγίου.

Εκ μέρους του νέου αυτού σχηματισμού των κυνηγών, ο Στέλιος Παπαγεωργίου τονίζει ότι αυτός δεν έχει καμία σύνδεση με άλλα πολιτικά κόμματα και στελεχώνεται μόνο με άτομα τα οποία είναι νομοταγείς και ευσυνείδητοι  πολίτες και κυνηγοί.  

« Στόχος του κινήματος είναι η σύνταξη μια κοινωνική συμμαχίας, απαλλαγμένης από πολιτικούς χρωματισμούς, οικονομικά και άλλα συμφέροντα με νέα και άφθαρτα πρόσωπα , για προάσπιση των δικαιωμάτων του Κύπριου Πολίτη, του Κύπριου κυνηγού και την προστασία του περιβάλλοντος», επισημαίνει. « Σκοπός του κινήματος είναι η απόκτηση πολιτικής φωνής μακριά από Κομματικές σκοπιμότητες , οικονομικά και άλλα συμφέροντα για την προστασία του πολίτη και για την δημιουργία  ενός κράτους αξιοκρατικού, κράτους δικαίου, ευημερίας και προόδου. Παράλληλα το Κίνημα θέτει ως σκοπό την προστασία του κυνηγίου ως δραστηριότητα και την καλλιέργεια κυνηγετικής και περιβαλλοντικής παιδείας, μέσα σε σωστά και εκσυγχρονισμένα πλαίσια, ενώ επιδιώκει να προστατευθεί το Κυπριακό περιβάλλον και να διαφυλαχθεί για τους απογόνους μας. Το κίνημα θα στηρίξει την πάταξη της διαφθοράς και της εγκληματικής αμέλειας σε σοβαρά κοινωνικοοικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα ενώ θα αγωνισθεί προς την καλλιέργεια παιδείας σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον και την φύση». 

Το »Κίνημα Κυπρίων Κυνηγών», σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του, μέσα από μελέτες προχώρησε στην εφαρμογή του προγράμματος  Αειφόρου Ανάπτυξης το οποίο έχουμε θέσει σε εφαρμογή με πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Παράλληλα αντιμετωπίζουμε καθημερινά αρκετά προβλήματα που αφορούν την κοινωνία, το θήραμα και την φύση, ενώ έχουμε ξεκινήσει την στελέχωση του Κινήματος σε όλες τις επαρχίες. Είμαστε στη διαδικασία δημιουργίας των Επαρχιακών Επιτροπών, όπου ήδη έχουν ολοκληρωθεί και έχουν συσταθεί σε σώμα αυτή της Λάρνακας, Αμμοχώστου και Πάφου και εντός των επομένων βδομάδων θα δημιουργηθούν αυτές της Λεμεσού και Λευκωσίας, τόνισε.

« Οι κυνηγοί αποτελούν τους πιο αγνούς και πιο πιστούς θεματοφυλακές της φύσης και της αγρίας ζωής του τόπου μας, γιατί πολύ απλά γνωρίζουν τις ανάγκες και αγαπούν και σέβονται τη χλωρίδα και πανίδα του τόπου μας, όσο λίγοι», ανέφερε ο Στέλιος Παπαγεωργίου. « Οι κυνηγοί αφιερώνουν ώρες ατέλειωτες από τον ελεύθερο τους χρόνο για να βρίσκονται έξω στα βουνά, να εμπλουτίζουν και να προστατεύουν αποδεδειγμένα  με έργα, τους βιοτόπους και την φύση. Όπως σε κάθε κατηγορία ανθρώπων που υπάρχουν στη κοινωνία μας, υπάρχουν και στο κυνήγι κάποιοι ανεγκέφαλοι που αμαυρώνουν την εικόνα του κύπριου κυνηγού και προκαλούν την κοινή γνώμη. Προσπάθεια μας να απομονώσουμε αυτή την μειοψηφία και να υποστηρίξουμε και να προβάλουμε τα σωστά και νομοταγή πρότυπα.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα τελευταία χρόνια χιλιάδες προβλήματα ταλανίζουν τον τόπο μας. Πολλά από αυτά πολύ πιο σοβαρά από αυτά που υπάρχουν στο κυνήγι και στο περιβάλλον. Δυστυχώς όμως οι αρχές του κράτους καθημερινά μας αποδεικνύουν ότι χωρίς ιδιωτική πρωτοβουλία κανένα πρόβλημα δεν θα λυθεί. Είμαστε εδώ και θα συνεχίσουμε αυτήν την μεγάλη και δύσκολη προσπάθεια που ξεκινήσαμε, γιατί έχουμε χρέος να το κάνουμε, γιατί μας αξίζει όλους μια καλύτερη Κύπρος και αυτή την Κύπρο θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας.

Στη σημερινή εποχή που ζούμε που τα πάντα γύρω μας έχουν αλλάξει, δεν θα μπορούσε και το άθλημα που όλοι αγαπάμε με τόσο πάθος, το κυνήγι, να μην έχει αλλάξει και να έχουν ενταχθεί σε αυτό νέες αντιλήψεις και αρχές  και διαφορετική φιλοσοφία , βασισμένη σε στοιχεία του συγχρόνου πολιτισμού και της παιδείας του κάθε λαού.

Ως κυνηγοί, νοιώθουμε ότι χρέος μας είναι να μεταφέρουμε αυτές τις αρχές και αυτή την παιδεία στις νεότερες γενιές γιατί πλέον εμείς σήμερα , γνωρίζουμε, διαβάζουμε, κατανοούμε σε αντίθεση με τους παππούδες μας, τότε που  το κυνήγι είχε διαφορετικό ρολό και έννοια. Πρέπει ο καθένας από εμάς να έχει συνείδηση των καθηκόντων και των ευθυνών του όσο αφορά τη φύση και φυσικά το θήραμα, να σέβεται τους άλλους και να δρα πάντοτε με σύνεση και λογική».

Κυνήγι πλέον δεν είναι ο πυροβολισμός και η κάρπωση του θηράματος, επισημαίνει, αλλά η διαδικασία προετοιμασίας, η παρέα, οι στιγμές χαλάρωσης στο βουνό με φίλους και με τα σκυλιά μας, οι αναμνήσεις και οι εικόνες που καθαρίζουν το μυαλό από προβλήματα και την καθημερινότητα».

Ο Στέλιος Παπαγεωργίου τονίζει ότι ο σωστός κυνηγός πρέπει να ακολουθεί τον δικό του «δεκάλογο». Πριν την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου, επισημαίνει, πρέπει να ενημερώνεται για τυχόν νέες απαγορεύσεις, να γνωρίζει τις απαγορευμένες περιοχές κυνήγιού και να είναι γνωστής των θηραμάτων της κάθε κυνηγετικής περιόδου.

« Να φροντίζει και να ενημερώνεται για τους νομούς και τους κανονισμούς που κατά καιρούς ισχύουν και που αφορούν στο κυνήγι και την χλωρίδα και πανίδα του τόπου οπού δραστηριοποιείται.

Πρέπει πάντοτε να είναι συνειδητοποιημένος όσον αφορά τις ευθύνες που έχει από την στιγμή που εξασκεί το άθλημα. Οι παραδοσιακοί τρόποι άσκησης του κυνηγίου σε κάθε χώρα προσαρμόζονται στις ανάγκες διατήρησης των μεταναστευτικών ειδών.

Ακόμη, να αποφεύγει να κυνηγά όταν οι κακές καιρικές συνθήκες κάνουν το θήραμα να μην μπορεί να αμυνθεί και καθιστούν το κυνήγι μια απλή διαδικασία εκτέλεσης. Πρέπει να βοηθά, αντίθετα, κάθε άγριο ζώο να επιβιώσει μέσα σε αντίξοες συνθήκες.

Ο καλός κυνηγός που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μέσα από τη νέα κίνηση μας, πρέπει επίσης να είναι βέβαιος πριν πυροβολήσει, για την ασφάλεια των άλλων κυνηγών, να αποφεύγει τις αναίτιες ενοχλήσεις σε θηρεύσιμα είδη και μη, κατά την περίοδο της αναπαραγωγής, να μην  χρησιμοποιεί το θήραμα για κερδοσκοπικούς σκοπούς, να έχει συνείδηση και να μην προκαλεί ποτέ με την συμπεριφορά και τις πράξεις του, να σέβεται πάντοτε το θήραμα και να το μεταχειρίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς ακρότητες και προσβολές και κατά την άσκηση του δικαιώματός του, να σέβεται τους περιορισμούς που αφορούν τον τόπο, τον τρόπο και το χρόνο του κυνηγίου που είναι βασισμένοι στις οικολογικές ανάγκες των ειδών και του περιβάλλοντος».

Ο Κύπριος κυνηγός σήμερα, τονίζει ο εκπρόσωπος της νέας κυνηγετικής κίνησης, πρέπει να είναι ένας υπεύθυνος κυνηγός, που όποτε έχει την ευκαιρία, συμμετέχει σε επιστημονικές μελέτες που αφορούν στο θήραμα και που η συνεργασία με τους υπεύθυνους για το κυνήγι και τις επιστημονικές οργανώσεις προστασίας της φύσης είναι πάντοτε χρήσιμη.

Το «κίνημα Κυπρίων Κυνηγών», σύμφωνα με τον Στέλιο Παπαγεωργίου, αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην προώθηση των αλλαγών που δεν έγιναν ποτέ στον τόπο για την βελτίωση των συνθηκών άσκησης του.

« Κατά καιρούς πέφτουν στο τραπέζι των υπευθύνων αρκετές προτάσεις, εντούτοις κανείς δεν δείχνει διατεθειμένος  να ξεφύγει από τα στερεότυπα και να προβεί σε κάτι καινούργιο», αναφέρει. « Κάτι το οποίο θα βοηθήσει στο να ανατραπεί η σημερινή εικόνα η οποία χρόνο με το χρόνο γίνεται και πιο άσχημη. Η έλλειψη ενημέρωσης των βουλευτών και των κέντρων αποφάσεων και το προσωπικό συμφέρον οδήγησαν στη άσχημη αυτή κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στο κυνήγι.

Προτάσεις που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, είναι ενδεικτικά η φιλελευθεροποίηση του κυνηγίου του λαγού. Σύμφωνα με την άποψη αρκετών κυνηγών, ένας κύριος λόγος ο οποίος διεξάγεται η λαθροθηρία είναι το γεγονός ότι ο λαγός είναι απαγορευμένος. Το ότι απαγορευμένο ταυτόχρονα γίνεται και ακριβό και επιθυμητό. Σήμερα ένας λαγός μπορεί να πωληθεί από 80 μέχρι και 150 ευρώ.  Έτσι λοιπόν η λαθροθηρία διεξάγεται πρώτο με σκοπό να καλύπτονται μερικοί και για άλλα εγκλήματα και δεύτερο για να χρησιμοποιούν τους λαγούς είτε για άμεσο είτε για έμμεσο οικονομικό όφελος.

Επιπρόσθετα, ο μέσος Κύπριος κυνηγός και ιδιαίτερα εκείνος ο οποίος δεν κυνήγησε την προηγούμενη δεκαετία νιώθει μια δίψα για κυνήγι. Εμείς φτάσαμε και κάποιες εποχές όπου μετά από την δέκατη εξόρμηση νιώθαμε ένα κορεσμό από την κάρπωση και νιώθαμε ότι θέλαμε να σταματήσουμε το κυνήγι ενδημικού. Σήμερα ο κόσμος νιώθει μια απογοήτευση και μια πίκρα για  τα λιγοστά και δύσκολα θηράματα που προσπαθεί πάση θυσία να ικανοποιήσει την ανάγκη του για κυνήγι. Ο μέσος όρος κάρπωσης λαγών ανά κυνηγό είναι λιγότερο από ένα λαγό το χρόνο ο κάθε κυνηγός και ο μέσος όρος κάρπωσης περδικιών κοντά στα 5,28 περδίκια σύμφωνα με την τηλεφωνική έρευνα της Υπηρεσίας Θήρας για το 2016.

 Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν κυνηγοί οι οποίοι θα περάσει ολόκληρη η χρονιά και δεν θα καταφέρουν να χτυπήσουν ούτε και ένα από τα ενδημικά θηράματα του τόπου μας. Αυτός ο κυνηγός βγαίνει στα βουνά και πολλές φορές από την αγανάκτηση του , πυροβολεί ταμπέλες, προστατευόμενα είδη, ή ότι άλλο βρεθεί μπροστά του. Όλα αυτά γιατί ο κόσμος δεν έχει την ευκαιρία να τουφεκίσει ένα θήραμα».

Οι κυνηγοί μέλη της νέας κίνησης, θέτουν επί τάπητος και το ζήτημα ενός ειδικού σώματος για πάταξη της λαθροθηρίας. Αν και αυτό εν μέρει έχει γίνει και κατά καιρούς είχε και σημαντικά αποτελέσματα, παρατηρεί ο κ. Παπαγεωργίου, εντούτοις ο ουλαμός πάταξης λαθροθηρίας μια  την άλλη εγκαταλείπεται και δίνεται έτσι η ευκαιρία στους λαθροθήρες να αποδεκατίζουν το θήραμα και να απειλούν τους θηροφύλακες. 

« Θα έπρεπε μέχρι σήμερα η κάθε κυβέρνηση να αντιληφθεί ότι η λαθροθηρία αποτελεί φυτώριο εγκληματιών και να την πατάξουν ανελέητα», τονίζει. « Είναι αδιανόητο σήμερα με τα τόσα μέσα που μας παρέχει η τεχνολογία, να δέχεται η Πολιτεία, να κοροϊδεύεται  από 30 με 40 λαθροθήρες. Εάν υπήρχε ένα σοβαρό σώμα με κλιμάκια σε κάθε επαρχία και ανωνυμία των ανδρών που υπηρετούν σε αυτά , τότε οι περισσότερες σοβαρές υποθέσεις θα έπεφταν στα χέρια της Αστυνομίας και οι παραβάτες θα συμμορφώνονταν. Είναι κοινή ομολογία των ίδιων των λαθροθήρων ότι μόνο την Αστυνομία φοβούνται».

Οι κυνηγοί που προχώρησαν στη δημιουργία της νέας κίνησης, τονίζει ακόμη η Στέλιος Παπαγεωργίου, αποδίδουν μείζονα σημασία στην εμπλοκή των ίδιων των κυνηγών στην φροντίδα του περιβάλλοντος.

Θέλουμε όλοι να βγαίνουμε έξω στην ύπαιθρο και να βρίσκουμε θήραμα την ίδια ώρα που η αγροτική ζωή και οι γεωργικές καλλιέργειες μειώνονται, οι πηγές στερεύουν, ή ο κυνηγετικός χώρος μειώνεται από την οικοπεδοποίηση επισημαίνει.

« Αν δεν γίνει αναγκαστική η εμπλοκή των κυνηγών μέσω των κυνηγετικών συλλόγων και ένα παγκύπριο και στοχευμένο σχέδιο δράσης, τότε δεν έχουμε σωτηρία», υποστηρίζει. « Η κυνηγετική άδεια πρέπει να αυξηθεί στα 200 ευρώ και όσοι δεν είναι γραμμένοι σε σύλλογο και δεν συνεισφέρουν έμπρακτα να πληρώνουν αυτό το ποσό . Για τους υπόλοιπους το κόστος θα είναι το μισό. Έτσι όσοι έχουν το χρήμα και δεν έχουν την όρεξη μπορούν να προσφέρουν χρήματα για να αγοράζονται υπηρεσίες , ενώ οι υπόλοιποι με μία δύο παρουσίες το χρόνο σε διάφορες συντονισμένες εκδηλώσεις θα βοηθούν με κόπο το έργο αναβάθμισης του κυνηγίου.  Ποιος κυνηγετικός σύλλογος θα θέλει να έχει μέλος του ένα λαθροθήρα;  Πώς θα αντιμετωπίζει η μάζα των κυνηγών ενός συλλόγου ένα λαθροθήρα ο οποίος εκμεταλλεύεται τους κόπους τους; Ποιος θα κάνει καταστροφές όταν καταβάλει κόπο ο ίδιος για να βάλει μια ποτίστρα»;