Κάλεσμα προς τους νέους όπως προσέλθουν στις κάλπεις

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Του Μαρίνου Στυλιανού

Προέδρου Νεολαίας ΔΗΚΟ Πάφου

Το εκλέγειν και εκλέγεσθαι αποτελεί ιερό και αναφαίρετο δικαίωμα σε ευνομούμενα και σύγχρονα κράτη όπου αποκτήθηκε μέσα από αγώνες ώστε η δημοκρατία να αποτελεί σήμερα και να θεωρείται ως το ιδανικότερο πολίτευμα. Η δημοκρατία γεννηθείσα στας Αθήνας θεμελιώθηκε από τον Κλεισθένη το 508/507 π.Χ με τα περίφημα μέτρα ή καλύτερα με την περιβόητη ‘δημοκρατική μεταρρύθμιση της Αθήνας’ δίνοντας την εξουσία στην Εκκλησία του δήμου και παραδίνοντας ουσιαστικά την πολιτεία στο λαό. Ακόμη και στα δημοκρατικά πολιτεύματα εντούτοις πολλά είναι εκείνα που μας πληγώνουν και μας πικραίνουν στην καθημερινότητα μέσα από πολιτικές και πρακτικές που καθολικά εφαρμόστηκαν από πολλές πολιτικές δυνάμεις του τόπου και που πολλές φορές μας οδηγήσαν στην απελπισία και τη δυστυχία. Παρ’ όλα αυτά η δημοκρατία ως πολίτευμα είναι αυτή η οποία μας δίνει το δικαίωμα με περηφάνια να λέμε «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες» όπως πολύ εύστοχα αναφέρει η Έβελιν Χολ σε σχετική βιβλιογραφία και όχι ο Βολταίρος όπως ευρέως του έχει πιστωθεί η φράση. Μας δίνει το δικαίωμα να εκφραζόμαστε ελεύθερα, κατοχυρώνει θεμελιώδεις αρχές και δικαιώματα, μας παρέχει το δικαίωμα να ψηφίζουμε εκείνους τους πολιτικούς που θα θέλαμε ή πιστεύουμε θα μπορούσαν να οδηγήσουν τη χώρα μας, τον τόπο μας σε καλύτερες μέρες αφού άλλωστε κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν.

Αφού λοιπόν απολαμβάνουμε τη δημοκρατία ως πολίτευμα, έχουμε υποχρέωση πρωτίστως απέναντι στον εαυτό μας να ασκούμε το εκλογικό δικαίωμα μας στις κατά καιρούς εκλογές Βουλευτικές, Κοινοτικές – Δημοτικές, Προεδρικές αλλά και όπου αλλού συνίσταται δημοκρατική ψηφοφορία θεωρώντας τους εαυτούς μας ως συμμέτοχους σε μια διαδικασία η οποία το αποτέλεσμα της θα επηρεάσει έμμεσα ή και άμεσα την πορεία της ζωής εμάς και των γύρω μας. Δεν μπορούμε να απέχουμε σε μια εκλογική διαδικασία και να διαμαρτυρόμαστε αύριο για τις πολιτικές που θα μας επιβληθούν, δεν μπορεί εμείς οι νέοι άνθρωποι που πολιτικές και πρακτικές διαχρονικά μας στέρησαν τις ευκαιρίες που ονειρευόμασταν, γκρέμισαν τα όνειρα μας, στέρεψαν κάθε πηγή έμπνευσης και μας μετέτρεψαν σε δούλους του συστήματος με περιφρόνηση και απαξίωση να μένουμε απαθείς. Δεν μπορεί η νεολαία σήμερα να ασπάζεται και να υιοθετεί τη ‘διαμαρτυρία του καναπέ’, ή τη ‘βουβή διαμαρτυρία’ και να απέχει από εκλογές ανάδειξης ανθρώπων που θα αποφασίζουν για εμάς. Ο Σόλων ο νομοθέτης στην Αρχαία Αθήνα θεωρούσε σοβαρό παράπτωμα την αδιαφορία του πολίτη για τα κοινά. Θέσπισε λοιπόν νόμο ο οποίος προέβλεπε τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων όσων δεν συντάσσονταν με κάποια από τις αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις και όσων γενικά δεν συμμετείχαν στα κοινά.

Η αποχή δεν έχει θέση στη δημοκρατία και έτσι πρέπει να εκλαμβάνεται αφού κλασικό παράδειγμα στο παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι αποτελούν η ΗΠΑ όπου η υπερδύναμης του πλανήτη εκλέγει πλανητάρχη μόλις το 54,9% που αντιστοιχεί σε αριθμό περίξ των 129 εκατμ ανθρώπων. Οι λίγοι αποφασίζουν για τους πολλούς μην το επίτρεψετε στη χώρα μας σε μια δύσκολη περίοδο όπου η νέα Βουλή θα καλεστεί να πάρει αποφάσεις για μείζονος θέματα τόσο για την οικονομία, την παιδεία, την υγεία όσο και για το εθνικό μας θέμα. Δεν είμαι μηδενιστής ούτε και μέμφομαι όλους τους πολιτικούς, υπάρχουν αξιόλογα άτομα και άνθρωποι με ήθος. Επίλεξετε εκείνους που θεωρείτε σωστούς, έντιμους, τίμιους μα πάνω απ’ όλα Ανθρώπους μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες, προσωπικές ατζέντες και παθολογικές φιλοδοξίες. Προσέλθετε στις κάλπεις στις 22 Μαϊου διαψεύδοντας όλες εκείνες τις κασσάνδρες που πολλοί ευελπιστούν να εφαρμοστούν δίνοντας τους το δικαίωμα να καθορίσουν το νέο πολιτικό χάρτη.

Ως νέοι άνθρωποι έχω την πεποίθηση πως δεν ανήκουμε σε εκείνους που δεν έκαναν τίποτε, κατηγορώντας τους άλλους γιατί δεν τα έκαναν όλα.