Γιατί κάθε φορά το έγκλημα μεγαλώνει;

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Του Κώστα Μαυρίδη.

Υποψήφιου Ευρωβουλευτή ΔΗΚΟ          

Δεν παραγνωρίζουμε τις ευθύνες των εκάστοτε Κυβερνήσεων, αλλά επιμένουμε χρόνια ότι το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται στην κορυφή της κυπριακής εξουσίας με αδιανόητες επιπτώσεις εις βάρος της κοινωνίας. Δύο αδιανόητα παράγωγα (όμως πραγματικά) αφορούν την επιστήμη και τη νομιμότητα, που κανονικά  λειτουργούν υπεράνω τραπεζών και εξουσιών. Αρκετοί παρελαύνοντες με επιστημονική ιδιότητα στα ΜΜΕ, έχουν προσαρμόσει την επιχειρηματολογία τους προσδοκώντας σε ανταμοιβή (π.χ. διορισμό). Άλλο αδιανόητο (όμως πραγματικό) είναι ότι η νομιμότητα -και παρανομία- είναι ... ευέλικτα υπέρ των τραπεζών. Συγκεκριμένα, έχουμε τεκμηριώσει αρκετές φορές τη συστηματική παραβίαση από τις τράπεζες της νομοθεσίας για τις καταχρηστικές/παράνομες πρόνοιες και πρακτικές που ορίζουν η Ε.Ε. και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ενώ στην Κύπρο εφαρμόζονται.

Στο άρθρο της περασμένης βδομάδας κατέληγα με την υπόδειξη ότι εισηγήσεις που προτείναμε κατά καιρούς για τα επιτόκια, προβληματικά δάνεια, καταχρηστικές/παράνομες χρεώσεις και πρακτικές των τραπεζών, ο εξώδικος Μηχανισμός Επίλυσης Τραπεζικών Διαφορών και τόσα άλλα, δεν προκάλεσαν καν ενδιαφέρον! Και δεν θα μάθουμε ποτέ ποια τύχη θα είχαν τέτοια ουσιαστικά μέτρα, αν προτείνονταν από τον δικό τους πολιτικό περίγυρο. Επειδή το συμφέρον της κοινωνίας είναι πάνω από κόμματα και κυβερνήσεις, έχω υποβάλει πρακτικές εισηγήσεις βάσει των επιστημονικών μου γνώσεων και αντιλήψεων περί κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο εξώδικος μηχανισμός επίλυσης τραπεζικών διαφορών υπήρξε ένα μέτρο που εισηγήθηκα στους αρμόδιους πριν από χρόνια, χωρίς ανταπόκριση. Ήταν και σύσταση της Ε.Ε. Τα τελευταία χρόνια, επανήλθα τεκμηριώνοντας την απόλυτη ανάγκη για το μηχανισμό που θα λειτουργούσε υπέρ της κοινωνίας και της οικονομίας (και των τραπεζών), λόγω κυρίως της αδυναμίας αποπληρωμής των δανείων. Ριζωμένα ιδιωτικά συμφέροντα με διασυνδέσεις στην εξουσία, κατάφεραν να μπλοκάρουν ξανά τον θεσμό. Πριν δύο χρόνια περίπου, η εισήγηση περιλήφθηκε στις προεκλογικές δεσμεύσεις του  υποψήφιου Ν. Αναστασιάδη, που εκλέγηκε αλλά ο θεσμός ακόμη δεν λειτούργησε. Στις 15 Απριλίου 2014, ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Μάριος Μαυρίδης, δήλωσε -σε εκπομπή που ήμουν και εγώ φιλοξενούμενος- ότι δεν το δέχονταν οι τράπεζες! Όμως, για αρκετά δις ευρώ ζημιές των τραπεζών που φορτώθηκαν στην κοινωνία μέσω της επανακεφαλαιοποίησης τους, δεν ρωτήθηκαν οι πολίτες αν δέχονταν. Στην πραγματικότητα, η Κυβέρνηση μπορούσε να θέσει όρους στις τράπεζες αλλά δεν το επέλεξε. Ενώ όσοι στιγματίζουμε την υπερεξουσία των τραπεζών, δεχόμαστε πόλεμο, ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο. Και τώρα επίκειται λειτουργία του Διαμεσολαβητή ή όπως αν ονομαστεί, όπως οι τράπεζες θα καθορίσουν και φυσικά υπέρ τους. Μακάρι να διαψευστώ…

Οι συνθήκες καθιστούν απόλυτα επιτακτική την λειτουργία του μηχανισμού  με εξουσίες για διευθέτηση προβληματικών δανείων και ουσιαστική αναπροσαρμογή,  ακόμη και με διαγραφή τόκων/χρέους. Έτσι θα αποφεύγαμε το τεράστιο κόστος της δικαστικής διαδικασίας και το τρισχειρότερο οικονομικό και ανθρώπινο κόστος δυστυχίας. Εισηγηθήκαμε και άλλα, όπως την προπληρωμή με μετρητά -σήμερα είναι σε θυρίδες και κρυψώνες- δανείων (στεγαστικών, φοιτητικών κ.ά.) έναντι διαγραφής τόκων, με ταυτόχρονη κατάργηση οποιωνδήποτε καταχρηστικών και παράνομων χρεώσεων. Σήμερα εκτός τραπεζικού συστήματος εκτιμάται πάνω από €1.5 δις μετρητά και αυξάνεται. Η εισροή τέτοιου χρήματος με απτό κίνητρο χωρίς φόβο κουρέματος θα είχε πολλαπλασιαστικά οφέλη π.χ. αύξηση ρευστότητας, μείωση δανειστικών επιτοκίων λόγω ανταγωνισμού και προπάντων, ενδυνάμωση της εμπιστοσύνης προς το καταθετικό σύστημα. Τέτοιες εισηγήσεις ίσως θεωρούνταν αξιόλογες αν τις πρότειναν άλλοι. Πάντως, δεν είναι προεκλογικά πυροτεχνήματα, αλλά προτάσεις που χρόνια τεκμηριώνω. 

Το φανερό χρήμα της διαπλοκής που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα εκτιμάται πάνω από €1.0 δις. Όμως, το αντάλλαγμα που πήραν οι τράπεζες πρέπει να είναι πολλαπλάσιο του ποσού  που έδωσαν. Αυτό οδηγεί κατευθείαν στο έγκλημα του Χρηματιστηρίου, στα αξιόγραφα και τη σημερινή καταστροφή με το έγκλημα κάθε φορά να μεγαλώνει. Απλά, οι πολίτες ανταμείβουν και τιμωρούν με την ψήφο τους. Κι εμείς επιμένουμε με πίστη να αντιστεκόμαστε.