Ακόμη ένας χρόνος Kυπριακό

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Του Αντρέα Καλού

Αντιπροέδρου ΔΗ.ΚΟ Πάφου

"Δεν μπορείς να διαπραγματεύεσαι με κάποιον ο οποίος λέει ότι, αυτό που είναι δικό μου είναι δικό μου και αυτό που είναι δικό σου είναι διαπραγματεύσιμο", Τζων Κένεντι

Πλήρης επιβεβαίωση θα μπορούσε να πει κάποιος των όσων ανέφερε πολλά χρόνια πριν ο τότε Προέδρος των ΗΠΑ Τζων Κένεντι για τη δική μας περίπτωση, αφού κάπως έτσι φαίνεται να κλείνει ακόμη ένας χρόνος για το κυπριακό πρόβλημα. Απογοητευτικά μεν, χωρίς εκπλήξεις δε. Με μια Τουρκία απέναντι μας, η οποία δεν έχει αλλάξει ποσώς τις θέσεις της από την μέρα που υπάρχει το κυπριακό πρόβλημα, και με έναν Τούρκο ηγέτη ο οποίος δεν είναι διατεθειμένος να διαπραγματευτεί ούτε στο ελάχιστο τα αυτονόητα.

Οι συζητήσεις επί συζητήσεων των τελευταίων μηνών για να συμφωνήσουμε με ποιους όρους θα καθίσουμε στο τραπέζι των συνομιλιών αποδεικνύει του λόγου το αληθές και επιβεβαιώνει δυστυχώς για ακόμη μια φορά ότι οι στρατηγικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια δεν οδήγησαν πουθενά. Οι κατά καιρούς υποχωρήσεις της πλευράς μας, όχι μονό δεν άνοιξαν τον δρόμο για τη λύση του προβλήματος, αλλά άνοιξαν περισσότερο την όρεξη στην Τουρκία, η οποία προκλητικά και σε κάθε ευκαιρία ανεβάζει ακόμα ψηλότερα τον πήχη των απαιτήσεων της. Η δε τουρκοκυπριακή ηγεσία συνεχίζει αμήχανα να παρακολουθεί τις εξελίξεις δείχνοντας εντελώς ανήμπορη να επηρεάσει την Τουρκική εξωτερική πολιτική.

Η νέα στρατηγική που πρότεινε το Δημοκρατικό Κόμμα στις περασμένες Προεδρικές Εκλογές και η οποία χλευάστηκε πριν καν μελετηθεί, δείχνει να είναι η μόνη διέξοδος που μας έχει απομείνει ως κράτος. Μια γενική αλλαγή δηλαδή στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε το όλο πρόβλημα με  κύριο στόχο την πρόκληση κόστους στην Τουρκία, ώστε να αναγκαστεί να υποχωρήσει από τις ακραίες θέσεις που έχει μέχρι σήμερα. Σίγουρα δεν είναι εύκολο εγχείρημα, αν λάβουμε υπόψη μας ότι απέναντι μας είχαμε και έχουμε την Τουρκία. Όμως οι μέχρι σήμερα στρατηγικές που ακολουθήθηκαν, οι οποίες ήταν στηριγμένες στη βάση των παραχωρήσεων στην Τουρκία, ώστε αυτή με τη σειρά της να προχωρήσει σε ανταλλάγματα στο κυπριακό, έχουν αποτύχει πλήρως. Κάτι που άλλωστε εμμέσως παραδέχτηκε πρόσφατα και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.

Η ανακάλυψη των υδρογονανθράκων και η σύναψη στρατηγικών συμμαχιών φαίνεται ότι εξασκούν σε κάποιο βαθμό μερική πίεση στην Τουρκία, η οποία φαίνεται ότι για την ώρα είναι αρκετά στριμωγμένη σε διάφορα επίπεδα. Αυτό όμως που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχνούμε είναι ότι η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα. Είναι μια χώρα με φοβερές επιρροές στα κέντρα λήψεις αποφάσεων και η οποία βρίσκεται σε μια θέση η οποία γεωστρατηγικά εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων. Η πρόσφατη διαμάχη μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκιάς θα είναι περαστική και σύντομα τα κοινά συμφέροντα των δυο χωρών θα συμπίπτουν και πάλι.

Για αυτό ακριβώς τον λόγο οι προτάσεις της δικής μας πλευράς μας για την οποιαδήποτε λύση που πιθανόν τεθεί ενώπιων μας θα πρέπει να βασίζονται σε θέσεις αρχής, θα πρέπει να εξυπηρετούν σε βάθος χρόνου τα συμφέροντα της Ελληνοκυπριακής πλευράς και δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παρασυρθούμε από τις εφήμερες προτάσεις των μεγάλων παικτών. Των μεγάλων παικτών που αυτή τη χρονική στιγμή φαίνεται να θέλουν να εξυπηρετηθούν τα δικά τους και μόνο γεωστρατηγικά συμφέροντα μέσω της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.