Α’ Δημόσιο Νηπιαγωγείο Πάφου: «Δεν με απασχολεί που είσαι διαφορετικός»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Στο Άρθρο 14 του Περί Ποινικού Κώδικα Νόμου, ο νομοθέτης καθορίζει ότι «όποιος έχει ηλικία κάτω των δεκατεσσάρων χρόνων δεν είναι ποινικά υπεύθυνος για οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψη». Έτσι το παιδί το οποίο κακοποιείται στα πλαίσια του σχολείου από άλλο παιδί δεν μπορεί να καταφύγει στα Ποινικά Δικαστήρια για να προστατευτεί από τον Νόμο. 

Με μεγάλη μου λύπη, φτάνω στην συνειδητοποίηση του ότι ως νομικός καθημερινώς αντιμετωπίζω τέτοια κρούσματα υποθέσεων παιδικού σχολικού εκφοβισμού τα οποία διαπιστώνω με αγανάκτηση ότι γνωρίζουν τρομερή έξαρση.

Ως εκ τούτου σκεπτόμενος το ότι ακόμα και στα σχολικά πλαίσια, μέσα στα οποία τα παιδιά θα έπρεπε να νιώθουν ασφαλή και προστατευμένα και από το κράτος αλλά και από τους διάφορους λειτουργούς, επωμίζονται και υπόκεινται σε εκφοβισμό και ουκ ολίγες φορές πραγματική σωματική βία η οποία έχει σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στην  τρυφερή ψυχή τους, καταλήγω στο ότι η εκπαίδευση των παιδιών στο να σέβονται την διαφορετικότητα των άλλων από νεαρή ηλικία, αποτελεί υποχρέωση και τον εκπαιδευτικών αλλά και των γονέων.

Η αποδοχή και ο σεβασμός της διαφορετικότητας, αποτελεί αξία υψίστης σημασίας και ένδειξη καλλιέργειας και καλού χαρακτήρως, όμως οι ανήλικοι δυστυχώς δεν έχουν μάθει να την σέβονται.

Σήμερα είχα την τύχη να παρευρεθώ σε μια παρουσίαση η οποία διεξάχθηκε στο Α’ Δημόσιο Νηπιαγωγείο Πάφου, το νηπιαγωγείο της κόρης μου, που είχε διοργανώσει η νηπιαγωγός της, κ. Ελένη Καρβουνάρη. Μέσα από διάφορες ενότητες και εκπαιδευτικά προγράμματα που η ίδια έχει σχεδιάσει, η έμπειρη παιδαγωγός δίδαξε τα παιδιά πώς να σέβονται την διαφορετικότητα στους ανθρώπους, είτε αυτή αφορά το χρώμα, το θρήσκευμα, κάποια αδυναμία και/ή αναπηρία του σώματος ή της νόησης κ.ο.κ.

Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά μπήκαν στην διαδικασία να σκεφτούν πόσο άσχημα νιώθει ένας άλλος συνάνθρωπος τους ο οποίος ίσως να μοιάζει διαφορετικός από αυτούς και ότι πρέπει να σέβονται την διαφορετικότητα και να εντάσσουν μέσα στην καθημερινότητα τους, τους άλλους ανθρώπους που για οποιοδήποτε λόγο ομοιάζουν διαφορετικοί από αυτούς και από το σύνολο.

Επίσης δίδαξε τα παιδιά να μην νοιάζονται και να μην τα πειράζει ή τα ξενίζει που κάποιο άλλο παιδάκι διαφέρει και να αποδέχονται από τα νήπια χρόνια τους την διαφορετικότητα των άλλων συμμαθητών τους. Τα έμαθε να αποκτήσουν στάσεις και συμπεριφορές οι οποίες στην ενήλικη ζωή τους θα τα βοηθήσουν να γίνουν ‘πολίτες του κόσμου’, μακριά από κάθε προκατάληψη και μισαλλοδοξία.

Ως γονιός αλλά και ως νομικός, εκφράζω ότι αξίζουν συγχαρητήρια στην προσπάθεια της νηπιαγωγού, Ελένης Καρβουνάρη, που κατάφερε να διδάξει τα παιδιά πως η διαφορετικότητα του άλλου δεν αποτελεί εμπόδιο σε κανένα, καθώς και το να διώξουν από την παιδική ψυχή τους αρνητικά συναισθήματα όπως τον φόβο και την επιθετικότητα και να αντιληφθούν ότι σ’ αυτό τον κόσμο οφείλουμε όλοι να κάνουμε προσπάθειες για να τον κάνουμε καλύτερο ξορκίζοντας κάθε είδους ρατσισμό, αρχίζοντας πρώτα από τον εαυτό μας και από τα παιδιά μας τα οποία κάποια στιγμή θα μεγαλώσουν και θα γίνουν αυτά το καλύτερο μέλλον στο οποίο όπως και σε κάθε εποχή έτσι και στην δική μας ελπίζουμε.