Ευρωεκλογές: Το πραγματικό τους νόημα και η συνεργασία ΕΔΕΚ-Οικολόγων.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΟΜΗΡΟΥ

Δημοτικού Συμβούλου ΕΔΕΚ Πάφου

Οι εκλογές  του Μαΐου στη συνείδηση πολλών φαντάζουν ως μία ακόμη αρχαιρεσία, ήσσονος σημασίας. Σε αυτό προφανώς συνηγορούν αρκετοί και σοβαροί παράγοντες. Πρώτον, η  συνεχιζόμενη οικονομική κρίση η οποία έχει πλέον καταβάλει και το τελευταίο υποσύνολο της Κυπριακής Κοινωνίας. Δεύτερο, και πολύ πιο σημαντικό, η απαξίωση προς τους Θεσμούς  της Κυπριακής Πολιτείας, οι οποίοι σήμερα φαντάζουν ως «απολιθωμένο δάσος» στα μάτια των πολιτών.

Είναι όμως η ισοπέδωση των πάντων, η αποδόμηση των θεσμών ενός κράτους, η πλήρης αποστροφή από την ιδέα του «κοινωνικού κράτους δικαίου» , η ενδεδειγμένη υπό  τις περιστάσεις λύση; Kαι αν όχι, πώς μπορεί  η κινητήρια  δύναμη μιας κοινωνίας – ο κυρίαρχος λαός – να αντιδράσει; Ποια μορφή πρέπει να λάβει η αντίδραση αυτή για να έχει άμεσα αποτελέσματα σε ένα κράτος που αλλού δείχνει να πατά και αλλού βρίσκεται; Στο τέλος της ημέρας, σε ποιο βαθμό ισχύει το χιλιοειπωμένο: μας διοικούν τελικά αυτοί τους οποίους αξίζουμε;

Δεν είναι της ώρας να επεκταθούμε ως προς το πώς προέκυψαν οι πιο πάνω παθογένειες της Κυπριακής κοινωνίας. Είναι όμως η ώρα εκείνη, όπου οι Κύπριοι πολίτες οφείλουν να βάλουν τον δάκτυλον «επί τον τύπον των ήλων». Οι ρηξικέλευθες αλλαγές, χρειάζονται τόλμη και σε πολλές περιπτώσεις αυταπάρνηση. Και οι προσεχείς εκλογές είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποτυπωθεί στο εκλογικό αποτέλεσμα η ανάγκη για ανατροπή, ανάταση και ανασύσταση των πάντων.

Η οποιαδήποτε επανεκκίνηση, είτε αυτή αφορά την οικονομία είτε οτιδήποτε άλλο δεν μπορεί να επέλθει με ευχολόγια, «τολμηρές» εξαγγελίες, αναβαθμίσεις – μαϊμού ή τιμητικές υποψηφιότητες ή διεθνείς βραβεύσεις.

Το έγκλημα που συντελέστηκε άλλωστε, είναι τέτοιο που για να επέλθει η «των τοιούτων παθημάτων κάθαρσις» πρέπει να συμβεί  κάτι πολύ πιο ριζοσπαστικό.

Στις εκλογές του Μαΐου ενδέχεται να καταγραφεί πρωτίστως η ουσιαστική αξιολόγηση του Κυπριακού λαού όσον αφορά την ευθύνη των κομμάτων για το σημερινό Κυπριακό κατάντημα.

Η συνεργασία ΕΔΕΚ – ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ αποτελεί αναντίλεκτα το ανάχωμα στη διαφθορά, τη διαπλοκή τη μίζα και τα μεγάλα και επαίσχυντα DEALS. Τα δύο κόμματα δικαιολογημένα και περήφανα μπορούν να φωνάζουν ότι, σε μια περίοδο που όλοι τα έπαιρναν χοντρά από τους πατρόνους και στήριζαν με τις πράξεις τους τα καρκινώματα που οδήγησαν την Κύπρο στον όλεθρο, έμειναν πιστά σε αρχές και αξίες, αναγκαίες για τη δημοκρατική λειτουργία του κράτους.

Το ΑΚΕΛ για 80 χρόνια έκτιζε την εικόνα του καθάριου φιλολαϊκού κόμματος των μη προνομιούχων πολιτών. Σε πέντε μόλις χρόνια, κατάφερε ουσιαστικά να γκρεμίσει  τις ελπίδες των ψηφοφόρων του με την αμαρτωλή διακυβέρνηση Χριστόφια, τις Δρομολαξιές, το Μαρί, τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα που οδήγησαν τη χώρα προ του φάσματος της χρεοκοπίας και το βόλεμα των ημετέρων μέσω της ακελοποίησης των πάντων.

Κατά τη διάρκεια της πενταετίας Χριστόφια οι διάφοροι Μπουλούτες και Βγενόπουλοι βρήκαν πεδίο δόξης λαμπρό. Στις λίστες της οργής με τα εμβάσματα στο εξωτερικό μερικές μόνο μέρες πριν τις αποφάσεις του Eurogroup, αλλά και σε αυτές της διαγραφής δανείων φιγουράριζαν ονόματα από όλους τους πολιτικούς χώρας (ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ) εκτός της ΕΔΕΚ και των Οικολόγων.

Το οικονομικό έγκλημα που συντελέστηκε εναντίον της Κύπρου και είχε αντίκτυπο και στο τελευταίο Κυπριακό σπίτι, είχε και πρωταγωνιστές και κομπάρσους. Κανείς από  αυτούς δεν ανήκει όμως στα συνεργαζόμενα κόμματα.

Εάν υπάρχει πραγματική βούληση για κάθαρση και τιμωρία των ενόχων, ο Κυπριακός λαός έχει στις 25 Μαΐου μια χρυσή ευκαιρία. Να αντιληφθεί ότι  η αποχή υπηρετεί  και εξυπηρετεί τους ηθικούς αυτουργούς και τους εντολοδόχους τους στα κόμματα εξουσίας.

Να τολμήσει. Να απαγκιστρωθεί από τα κομματικά δεσμά που οδήγησαν στα σημερινά τραγικά αδιέξοδα. Και να αναδείξει δυνατούς τους Σοσιαλιστές και τους Πρασίνους της Κύπρου. Όπως άλλωστε αναμένεται να συμβεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη όπου τα συντηρητικά και νεοφιλελεύθερα κόμματα αναμένεται να δεχθούν μεγάλη ήττα.

Αν σήμερα ο Κυπριακός λαός, έχει αφομοιώσει το ρητό του Κώστα Βάρναλη «τον ξέρουμε τον ένοχο κι’ είναι γνωστή η αιτία», ιδού η Ρόδος……..