Διαβητικός Σύνδεσμος Πάφου: Ο διαβήτης στα παιδιά θερίζει στην Πάφο

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Στην Κύπρο έχουμε την αρνητική διεθνή πρωτιά να καταγράφεται το υψηλότερο προσοστό διαβητικών, τονίζουν οι εκπρόσωποι του Διαβητικού Συνδέσμου, οι οποίοι επιπρόσθετα κάνουν λόγο για ανησυχητικές τάσεις που καταγράφονται σε θέματα ακόμη πιο ευαίσθητα, όπως ο παιδικός διαβήτης, αλλά και σε θέματα κατάλληλων προμηθειών και εξοπλισμών για αντιμετώπιση της ασθένειας.

Μιλώντας σήμερα στο PafosNet ο πρόεδρος του Διαβητικού Συνδέσμου Πάφου, Ματθαίος Ιεροκηπιώτης, τονίζει ότι ειδικά στην επαρχία Πάφου καταγράφονται πολλά κρούσματα παιδικού διαβήτη και γίνονται τα περισσότερα παράπονα για ελλείψεις αναλώσιμων για την ασθένεια. Στόχος ζωής των μελών του Συνδέσμου, επισημαίνει, είναι να έρθει και στην Κύπρο το σύστημα παρακολούθησης της γλυκόζης με ανέπαφους αισθητήρες.

« Στην Κύπρο καταγράφεται το υψηλότερο ποσοστό διαβητικών στην Ευρωπαική Ένωση», αναφέρει ο κ. Ιεροκηπιώτης. « Οι έρευνες καταδεικνύουν ότι 10,4% του κυπριακού πληθυσμού πάσχει από διαβήτη, με σταθερή ανοδική πορεία μάλιστα, κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει όλους τους εμπλεκόμενους. 

Ο διαβήτης είναι μια χρόνια, μεγάλης διάρκειας κατάσταση, η οποία εμφανίζεται όταν για άγνωστους λόγους ο οργανισμός δεν μπορεί να παράγει αρκετή ποσότητα ινσουλίνης ή δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη η οποία παράγεται αποκλειστικά από το πάγκρεας και είναι απαραίτητη για τη μεταφορά της γλυκόζης, από το αίμα στα κύτταρα του σώματος, όπου χρησιμοποιείται για ενέργεια. Όταν όμως η ινσουλίνη απουσιάζει, η γλυκόζη παραμένει στο αίμα και ανεβαίνει αισθητά το σάκχαρο, με αποτέλεσμα να έχουμε πολύ ψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και το άτομο να διαγνωσθεί με διαβήτη».

Όπως εξηγεί ο κ. Ιεροκηπιώτης, υπάρχουν δυο είδη διαβήτη: Ο διαβήτης τύπου 1 και ο διαβήτης τύπου 2. Στον διαβήτη τύπου 1, αναφέρει, τα ανεβασμένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα οφείλονται στην έλλειψη παραγωγής ινσουλίνης από το πάγκρεας, που για άγνωστους λόγους έχει καταστραφεί. Στον διαβήτη τύπου 2 υπάρχει μειωμένη παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας.

« Η ασθένεια μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας, όμως συνήθως προτιμά τα μικρά παιδιά που είναι πιο ευάλωτα», εξηγεί. « Σε αυτή την περίπτωση το άτομο χρειάζεται καθημερινά ινσουλίνη κυρίως μέσω ενέσεων, γιατί χωρίς την ινσουλίνη ένα άτομο με διαβήτη τύπου 1, δεν θα επιβιώσει.

Ο διαβήτης τύπου 2 είναι ο συχνότερος τύπος διαβήτη και εμφανίζεται τις περισσότερες περιπτώσεις στους ενήλικες, αλλά στις μέρες μας εμφανίζεται δυστυχώς και σε μεγαλύτερη συχνότητα σε εφήβους, αλλά και μικρά παιδιά».    

Στον Διαβητικό Σύνδεσμο Πάφου, παρατηρεί ο πρόεδρος του, είμαστε πάρα πολύ ευαισθητοποιημένοι στα μικρά παιδιά με διαβήτη που δυστυχώς χρόνο με την χρόνο αυξάνονται ανησυχητικά στην επαρχία Πάφου.

« Δεν μπόρεσε κανένας ειδικός γιατρός να μας εξηγήσει γιατί ειδικά στην επαρχία μας έχουμε συγκριτικά ένα μεγάλο ποσοστό με παιδιά που διαγνώσκονται με διαβήτη τύπου 1», αναφέρει. « Αυξημένοι αριθμοί παρατηρήθηκαν βέβαια σε όλες τις πόλεις, έστω και όχι τόσο όσο στην Πάφο. Γι’ αυτό τον λόγο λέμε ότι θα πρέπει το Υπουργείο Υγείας να ξεκινήσει να κρατά ένα αρχείο και να κάνει και σχετικές μελέτες για να βρεθούν οι αιτίες που πυροδοτούν αυτά τα φαινόμενα.

Θα πρέπει να σας πω ότι ως Πάφος πρωτοστατήσαμε και απαιτήσαμε από το Υπουργείο Υγείας την εισαγωγή και στην Κύπρο του συστήματος παρακολούθησης της γλυκόζης, σε πρώτο στάδιο για μικρά παιδιά. Μάλιστα γι’ αυτό το θέμα είχαμε πριν ένα περίπου χρόνο συνάντηση στο Προεδρικό και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και είμαι σίγουρος από τα μηνύματα που λαμβάνω ότι τους αμέσως επόμενους μήνες το αίτημά μας θα υλοποιηθεί».

Η πανδημία επηρέασε πολλούς χρόνιους ασθενείς, καθώς και τις διαδικασίες που ακολουθούσε το κράτος για επίλυση προβλημάτων που προυπήρχαν αυτής, αναγνωρίζει ο Ματθαίος Ιεροκηπιώτης.

Ωστόσο η Πολιτεία, τονίζει, οφείλει να ενσκύψει και σε αυτούς τους ανθρώπους που είχαν χρόνια ζητήματα, τα οποία εξακολουθούν να τους ταλαιπωρούν και να τους θέτουν σε κίνδυνο και μέσα στις σημερινές συνθήκες.

« Η επιστήμη ολοένα και εξελίσσεται και είναι κρίμα για τα μικρά παιδιά να κάνουν καθημερινά τόσα τρυπήματα στα δάκτυλα τους την ίδια στιγμή που στο εξωτερικό όλα τα υπόλοιπα παιδάκια με διαβήτη έχουν τους ανέπαφους αισθητήρες μέτρησης σακχάρου», επισημαίνει ο πρόεδρος του Διαβητικού Συνδέσμου Πάφου. « Το εν λόγω σύστημα, με την ειδική συσκευή ανάγνωσης, επιτρέπει την καταμέτρηση των ποσοστών γλυκόζης στο αίμα χωρίς τρυπήματα στα χέρια. Μέσω της συσκευής αυτής που αποτελεί ένα πρωτοποριακό σύστημα παρακολούθησης με τεχνολογία flash, αισθητήρας που θα περνά ασύρματα από το χέρι του παιδιού θα σαρώνει και θα αναγράφει σε μερικά δευτερόλεπτα τα ποσοστά του σακχάρου όπως και την γραφική παράσταση της τιμής για ολόκληρο το 24ωρο».

Πρόκειται για ένα σπουδαίο εργαλείο για τα μικρά παιδιά, αλλά περισσότερο για τους γονείς τους, τονίζει, και σε θέματα υγείας δεν πρέπει να γίνονται εκπτώσεις. Γι’ αυτό, αναφέρει, απαιτούμε όπως διατεθεί τάχιστα και στην Κύπρο τουλάχιστο για τα μικρά παιδιά με διαβήτη το συγκεκριμένο μηχάνημα, αφού κάτι τέτοιο γίνεται στην Ελλάδα.

Με μια πολύ μικρή συσκευή δεν θα χρειάζονται να γίνονται τα συνεχόμενα τρυπήματα στα χέρια και επιπλέον οι γονείς θα αισθάνονται περισσότερη ασφάλεια για τα παιδιά τους, αφού θα αποφεύγεται ο μεγάλος κίνδυνος των υπογλυκαιμιών».

Οι ανέπαφοι αισθητήρες μέτρησης του σακχάρου, είναι ο ένας στόχος ζωής για τον Σύνδεσμο Διαβητικών, λέει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του. Ο δεύτερος παρόμοιος στόχος, επισημαίνει, είναι να μπορούν τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 να έχουν πρόσβαση σε τελευταίου τύπου φάρμακα και στις ινσουλίνες μακράς διάρκειας:

« Θέλουμε σε γενικές γραμμές με τις παρεμβάσεις μας να συμβάλουμε και εμείς ως Διαβητικός Σύνδεσμος Πάφου, ώστε να διορθωθούν οι όποιες αδυναμίες έχει το ΓΕΣΥ , ώστε ως Ευρωπαίοι πολίτες να απολανβάνουμε τα ίδια δικαιώματα και να έχουμε ίσες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή.   

Και αυτό, δεδομένου ότι τις τελευταίες μέρες έφθασαν πολλά παράπονα στον Σύνδεσμο μας, για ελλείψεις σε αναλώσιμα για το διαβήτη και κυρίως για τις ταινίες μέτρησης. Αυτό το γεγονός είναι κάτι που μας ανησυχεί ιδιαίτερα έντονα, αφού θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να παίρνουν κυρίως οι μικροί ασθενείς τουλάχιστον πέντε κουτάκια ταινιών μέτρησης ανά μήνα και όχι τρία».

Οι γονείς των παιδιών αυτών, χρειάζεται να κάνουν αυξημένες μετρήσεις κυρίως στα ινσουλινοεξαρτώμενα παιδιά, αφού έχουν προβλήματα με τις υπογλυκαιμίες και θα πρέπει το θέμα να λυθεί άμεσα, κατέληξε ο Ματθαίος Ιεροκηπιώτης.