Από την Ίννια, στα κέντρα αποφάσεων των ΗΠΑ. Ο Σάββας Τσίβικος μιλά στο PafosNet

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Από την Ίννια της Πάφου και την αρχική του επιθυμία να σπουδάσει στη Φιλοσοφική Αθηνών και να γίνει καθηγητής, έφθασε τελικά στην Αμερική, αποτελώντας σήμερα ένα από τους σημαντικότερους παράγοντες της ομογένειας και ένα εκ των μεγαλύτερων επιχειρηματιών του κατασκευαστικού τομέα στις ΗΠΑ. Ο λόγος για τον Σάββα Τσίβικο, ο οποίος παρά τον τεράστιο όγκο των εργασιών του στην Αμερική δεν έκοψε ποτέ τον ομφάλιο λώρο με τη γενέθλια γη. Αυτοχαρακτηριζόμενος ως «πάφιος», όπως είναι και η χαρακτηριστική πινακίδα κυκλοφορίας της λιμουζίνας του στις ΗΠΑ, ο κ. Τσίβικος ήταν αυτές τις μέρες ξανά στην Κύπρο, συνοδεύοντας τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής στις εδώ επαφές του. Μιλώντας αποκλειστικά στο PafosNet, ο Σάββας Τσίβικος κάνει μια αναδρομή της μακράς αυτής διαδρομής, αναφέρεται στην ομογένεια, στις πολιτικές διεργασίες και στον ίδιο τον Πρόεδρο των ΗΠΑ.

« Ήθελα να γίνω καθηγητής φιλολογίας και προγραμμάτιζα να μεταβώ στην Αθήνα για σπουδές στη Φιλοσοφική», θυμάται ο κύπριος μεγαλοεπιχειρηματίας των ΗΠΑ. «Απαιτείτο όμως πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για διορισμό την εποχή μου, οπότε ένας φίλος που θα πήγαινε Αμερική με έπεισε να τον ακολουθήσω. Κάπως «τυχοδιωκτικά» θα έλεγα, κατέληξα στην Αμερική, χωρίς να ξέρω τι να κάνω, πού θα πάω και χωρίς καν να ξέρω καλά-καλά τη γλώσσα, πλην των πεντέξι αγγλικών λέξεων που μαθαίναμε στα σχολεία.

Σπούδασα πρώτα διεύθυνση ξενοδοχείων και μεταπτυχιακά στη διοίκηση επιχειρήσεων και διοίκηση δημοσίων έργων. Και 31 ολόκληρα χρόνια τώρα, είμαι στις κατασκευές».

Ο κ. Τσίβικος αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα «χαρτιά» σήμερα της ομογένειας των ΗΠΑ. Ο ίδιος επισημαίνει ότι η Κυπριακή ομογένεια δεν είναι οργανωμένη στο καλύτερο δυνατό επίπεδο, ωστόσο όπως παρατηρεί κυρίως στη μητροπολιτική περιφέρεια της Νέας Υόρκης υπάρχουν σωματεία με αποδοτική δράση.

« Αν και είμαστε λίγοι, κάνουμε πολύ φασαρία», λέει χαρακτηριστικά. «Πρωτίστως προσπαθούμε να κρατήσουμε τις ρίζες μας, καταναλώνουμε όμως τον περισσότερο χρόνο και το χρήμα στο εθνικό ζήτημα, γεγονός που δυστυχώς έχει επηρεάσει τους άλλους τομείς δράσης μας, όπως τους φιλανθρωπικούς, πολιτιστικούς κλπ.

Οι ανάγκες για προώθηση του προβλήματος της Κύπρου είναι τεράστιες και πολυέξοδες σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ. Είμαι όμως περήφανος να πω ότι βλέποντας τα παιδιά μου και τα παιδιά των φίλων και γνωστών μου Κύπριων στη χώρα αυτή, διαπιστώνω ότι καταφέραμε, τουλάχιστον, να κρατούμε τα παιδιά κοντά στον τόπο μας. Να αισθάνονται πρώτα Κύπριοι και μετά Αμερικάνοι.

Αυτό δεν είναι λίγο, ούτε είναι εύκολο. Η Αμερική είναι ένα τεράστιο «καζάνι», όταν μπεις μέσα γίνεσαι ένα με όλους τους άλλους. Το βλέπουμε αυτό με μεγαλύτερες κοινότητες από τη δική μας, όπως τους Ιταλούς, τους Ιρλανδούς ή τους Γερμανούς, οι οποίοι έχουν εξ ολοκλήρου αφομοιωθεί στην αμερικάνικη νοοτροπία.

Δεν είναι κακό αυτό, αλλά για μας ως Έλληνες Κύπριοι, έχουμε λόγους να κρατήσουμε τα ιδανικά και να τα μεταδώσουμε στις νεότερες γενιές. Είμαστε πολύ περήφανοι που ακόμη και 4ης ή 5ης γενιάς άνθρωποι, αισθάνονται Έλληνες στη ψυχή, ακόμη και αν δεν μιλούν καν τη γλώσσα».

Επικεντρώνοντας στο εθνικό πρόβλημα και την προώθηση του, ο κ. Τσίβικος τονίζει ότι είναι αφέλεια να θεωρεί κανείς πως μπορεί μια μειονότητα να αλλάξει την εξωτερική πολιτική της Αμερικής. Μπορούμε να την επηρεάσουμε όμως, επισημαίνει, γεγονός που κάναμε πολλές φορές στο παρελθόν.

« Αναφέρω την περίπτωση της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ», παρατηρεί. «Ζώντας τα γεγονότα, η Ουάσινγκτον ήταν αρχικά κάθετα αντίθετη στην προοπτική αυτή, δουλεύοντας όμως πολύ σκληρά και σε συνεργασία με τον τότε Υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, καταφέραμε να τον μετατρέψουμε σε ένθερμο υποστηρικτή της ένταξης.

Μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα; Απαντώ κατηγορηματικά, ναι! Υπάρχει πεδίο για καλύτερα αποτελέσματα, αλλά να μην ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε εθελοντές, δεν κάνουμε πολιτική. Μπορούσε να γίνει καλύτερη αξιοποίηση της ομογένειας, όχι μόνο αν υπάρχει κρίση.

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όμως, που πετύχαμε μέσω παρεμβάσεων αρκετά πράγματα. Δεν μπορείς όμως να τα βγάζεις συνεχώς στα μήντια, διότι τότε δεν θα μπορείς να πετύχεις τίποτα στο μέλλον. Είναι ένα μάθημα που πρέπει να πάρουν και στην ίδια την Κύπρο, διότι πολλές φορές για θέματα πολύ σοβαρά της εξωτερικής πολιτικής, κάνουν πολιτική μέσω τηλεοράσεων.

Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να γίνονται έτσι».                                                

Η Κυπριακή ομογένεια στις ΗΠΑ και ο ίδιος προσωπικά, τονίζει ο Σάββας Τσίβικος, έχει πια πολύ ισχυρές διασυνδέσεις με το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ. Συνεχώς προσπαθεί για το καλύτερο, τονίζει, αλλά αυτό που όλοι πρέπει να πάρουν απόφαση είναι ότι στην πολιτική δεν υπάρχουν φιλίες.

«Κάποιοι αφελείς νομίζουν ότι η πολιτική γίνεται με φιλίες ή συμπάθειες», επισημαίνει. «Το βλέπω και σε σχέση με την εντύπωση που επικρατεί στην Κύπρο για τη Ρωσία. Ας το συνειδητοποιήσουμε ότι η κάθε χώρα είναι φίλη μας, αν τα συμφέροντα της συμπίπτουν με τα δικά μας. Αν όμως νομίζουν ότι μας αγαπούν ασχέτως συμφερόντων, κάνουν τεράστιο λάθος.

Αν μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτό που και ο γιατρός, ο Βάσος Λυσσαρίδης, ονόμαζε διαπλεκόμενα συμφέροντα, καλώς. Αλλιώς καμία φιλία δεν υπάρχει για την Κύπρο».

Η αίσθηση που υπάρχει στην ομογένεια και στους ισχυρούς παράγοντες του φιλοκυπριακού λόμπι, τονίζει, είναι ότι δυστυχώς η Τουρκία δεν επιθυμεί καθόλου μια σωστή λύση του Κυπριακού. Η Άγκυρα, αναφέρει, θεωρεί σήμερα την Κύπρο ως ένα σπουδαίο κρίκο στην ανατολική Μεσόγειο που μπορεί να τον εκμεταλλεύεται λόγω δύναμης, για αυτό και δεν πρόκειται να τον αφήσει τόσο εύκολα.

« Το φυσικό αέριο είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα των τουρκικών επιδιώξεων», αναφέρει. «Μετά την ανακάλυψη του τεράστιου αιγυπτιακού κοιτάσματος, τα δεδομένα άλλαξαν άρδην και για την Κύπρο. Ενώ αρχικά το σχετικά μικρό δείγμα του «Αφροδίτη» δεν προκάλεσε αντίδραση από την Τουρκία, σήμερα είδατε πού οδεύουν τα πράγματα. Η Άγκυρα αποφάσισε πλέον να παίξει παιγνίδια στην περιοχή. Και το πράττει με τον πιο αδύνατο κρίκο των ενεργειακών παικτών της περιοχής.

Και δυστυχώς, επαναπαυθήκαμε ότι αφού δεν αντέδρασε στο Καλυψώ ή στο Αφροδίτη, δεν θα παρέμβει ποτέ. Και η Τουρκία επέλεξε να αντιδράσει με τους Ιταλούς, όχι με τους Αμερικανούς ή τους Γάλλους εμπλεκόμενους στις έρευνες, επειδή οι Ιταλοί είναι ασθενέστεροι τούτων».

Η ομογένεια των ΗΠΑ, τονίζει ο Σάββας Τσίβικος, λειτουργεί πιο πραγματιστικά από τους εντός Κύπρου συμπατριώτες. Θεωρεί αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι η επίλυση του Κυπριακού εναπόκειται στους ίδιους τους Κύπριους. Οι ομογενείς έχουν επίγνωση, τονίζει, ότι το Κυπριακό και η λύση του είναι θέμα της Άγκυρας.

« Δυστυχώς, οι τουρκοκύπριοι έχουν γίνει πιόνια στο παιγνίδι αυτό, νομίζοντας ότι θα έχουν μεγαλύτερο όφελος με τη στάση τους αυτή», εκτιμά. « Αυτό που θα επιτύχουν όμως, είναι μια προβληματική και λειψή λύση, που θα τους κάνει και αυτούς παίγνιο στους σχεδιασμούς της Τουρκίας».

Δεν είμαι αισιόδοξος, όπως και οι πλείστοι στην ομογένεια, αναφέρει ο κ. Τσίβικος, τονίζοντας ότι τουλάχιστον ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπόρεσε να αντισταθεί στις τελευταίες προσπάθειες επιβολής της Τουρκίας κατά τις συνομιλίες.

«Βλέπουμε με ανησυχία όσοι ζούμε στην Αμερική, μια κατάσταση διχόνοιας στην ίδια την Κύπρο που μας προβληματίζει έντονα», σημείωνει. «Για να το πω στην κυπριακή διάλεκτο, είμαστε που είμαστε «γέροιμοι τζιαι ανάφεντοι», έχουμε και αυτό το πρόβλημα που μας φέρνει σε δυσκολότερη θέση. Είναι οξύμωρο να υπάρχουν τέτοια προβλήματα στο εσωτερικό της Κύπρου. Είναι σαν να βάζεις στη ρουλέτα το μέλλον σου.

Δεν γίνεται να μην συμφωνούν σε μια κοινή συνισταμένη στο εθνικό πρόβλημα. Αυτό βλέπουν και οι ξένοι και δεν μας λαμβάνουν υπόψη. Το βιώνουμε έντονα αυτό στις επαφές μας με βουλευτές, γερουσιαστές, κυβερνητικούς παράγοντες».                                        

Η δράση της Κυπριακής ομογένειας των ΗΠΑ δεν εξαντλείται ωστόσο στα σημαντικά εθνικά ζητήματα. Ο Σάββας Τσίβικος κόμισε ερχόμενος τις μέρες αυτές στην Κύπρο μια σημαντική οικονομική βοήθεια από ομογενειακούς παράγοντες για να δοθούν σε ιδρύματα με παιδιά που έχουν ειδικές ανάγκες.

Ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του τυχερό που υπηρετεί τον ομογενειακό οργανισμό που συστάθηκε για τον σκοπό αυτό, υπό την επωνυμία «Cyprus Childrens Found», και τον οποίο υπηρετεί εδώ και 25 χρόνια από το ΔΣ του.

«Τα τελευταία 12 χρόνια», τονίζει, « είμαι ο πρόεδρος του ιδρύματος αυτού, που ιδρύθηκε το 1974 από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο με στόχο να παράσχει οικονομική βοήθεια στα προσφυγόπουλα. Έκτοτε, είμαστε το μοναδικό ίδρυμα αυτών των επιδιώξεων που λειτουργεί ακόμη και έχουμε στείλει αρκετές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια στην Κύπρο χωρίς τυμπανοκρουσίες.

Αυτή τη στιγμή έχουμε 400 παιδιά από την Κύπρο στο πρόγραμμα, που βοηθούμε κάθε μήνα. Επίσης, τα τελευταία 10 χρόνια, δίνουμε άνω των 50 χιλιάδων δολαρίων σε υποτροφίες για παιδιά της Κύπρου που φοιτούν σε αμερικανικά πανεπιστήμια, ενώ τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης στην Κύπρο, διοργανώνουμε εκδηλώσεις ενίσχυσης παιδιών με ειδικές ανάγκες της Κύπρου.

Ως τελευταία πράξη είχα την χαρά τις μέρες αυτές να επιδώσω έξι επιταγές σε ισάριθμα ιδρύματα της Κύπρου. Συνολικά φέτος, το ίδρυμα έχει προσφέρει στην Κύπρο βοήθεια ύψους 120 χιλιάδων δολαρίων, πέραν των υποτροφιών και πέραν της μηνιαίας βοήθειας προς τα παιδιά που προανέφερα.

Μας δίνει όμως τεράστια χαρά η διαπίστωση πως η βοήθεια μας αυτή εκτιμάται στην Κύπρο. Είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω τις μέρες αυτές, επισκεπτόμενος τα ιδρύματα για επίδοση της βοήθειας, μαζί με την Πρώτη Κυρία, Άντρη Αναστασιάδη, η οποία είναι και επίτιμος Πρόεδρος του Ιδρύματος μας».

Η ομογένεια, συμπληρώνει ο Σάββας Τσίβικος, είναι παρούσα και σε κάθε δύσκολη στιγμή ανθρώπων του τόπου μας που σπεύδουν στην Αμερική για ιατρικούς ή άλλους λόγους.                                        

Ο Σάββας Τσίβικος, αν και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη γενέτειρα του, Ίννια, δεν παύει να παρακολουθεί τις υποθέσεις της από κοντά και συνεχώς, όπως τονίζει. Έχει πλήρη εικόνα, παρατηρεί, για τις προσπάθειες που έχουν πλέον φτάσει στο τελικό στάδιο για την εφαρμογή του Διαχειριστικού Σχεδίου του Ακάμα και αποκαλύπτει ότι ήταν ένα θέμα που συζήτησε εκτενώς και με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη τις μέρες αυτές της εδώ παρουσίας του με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής.

«Ελπίζω να γίνει ένα πάρκο που θα μπορέσει επιτέλους να δώσει την ευκαιρία και στους ανθρώπους της περιοχής να εκμεταλλευθούν τις περιουσίες τους σε λελογισμένα πλαίσια», αναφέρει. «Είναι σημαντικό να προσεχθεί το μοναδικό περιβάλλον του Ακάμα. Αλλά και να σταματήσει μια ολόκληρη κοινωνία ανθρώπων να καταδικάζεται στην ανέχεια επειδή έτυχε να έχει γεννηθεί εκεί».

Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των ανθρώπων, όπως τουλάχιστον μεταδίδεται από τα ΜΜΕ, ο Σάββας Τσίβικος όχι μόνο δεν είναι εναντίον του Προέδρου των ΗΠΑ, αλλά χαρακτηρίζει τον Ντόναλντ Τραμπ ως «ευλογία Θεού» για τη χώρα.

« Μετά από οκτώ χρόνια μαρασμού των ΗΠΑ», υποστηρίζει, « έχουμε ένα Πρόεδρο που δεν οδηγεί τη χώρα στα άκρα όπως το έκαναν οι Δημοκρατικοί. Τα πρώτα μέτρα του Τραμπ, για φορολογική μεταρρύθμιση, αναζωογόνησαν ήδη την οικονομία. Οι φόροι έχουν χαμηλώσει, δισεκατομμύρια έχουν επαναπατρισθεί λόγω αμνηστίας, έχει σταματήσει η εκροή συναλλάγματος, το Χρηματιστήριο «πετά».

Υπάρχει μια ευφορία στην κοινωνία λόγω οικονομίας, που δεν μεταδίδεται διεθνώς αφού όλα τα ΜΜΕ είναι εναντίον του Προέδρου Τραμπ.

Και όμως, ξαναζούμε τις μέρες της ευμάρειας όπως επί Ρόναλντ Ρίγκαν».