Πάφος: Εξαφανίστηκε ο τουρισμός των αποζημιώσεων. Από τα... καλά που έφερε η πανδημία

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Μέσα στα πολλά αρνητικά για την τουριστική βιομηχανία της Πάφου λόγω της πανδημίας, προέκυψε και μια θετική εξέλιξη για την επόμενη μέρα: Χάθηκαν στην μετά κορωνοιό εποχή και οι «τουρίστες των αποζημιώσεων», όπως και οι «ambulance laeyers», που προκαλούσαν ζημιές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ στα ξενοδοχεία τα χρόνια προ του κορωνοιού.

Ο «τουρισμός των αποζημιώσεων», αποτελούσε μια μόνιμη πηγή απρόβλεπτων προβλημάτων και δυσφήμισης για την ξενοδοχειακή βιομηχανία της Πάφου και της Κύπρου γενικότερα. Η κάθετη πτώση του τουριστικού ρεύματος από την Βρετανία τη διετία της πανδημίας καθάρισε τουλάχιστον το τοπίο από την πρακτική αυτή, επισημαίνουν αρμόδιοι της ξενοδοχειακής βιομηχανίας, εκτιμώντας ότι στη μετά κορωνοιό εποχή αντίστοιχες πρακτικές δεν θα έχουν πλέον χώρο και δυνατότητα εμφάνισης.

Μιλώντας στο PafosNet το διευθυντικό στέλεχος ξενοδοχειακών μονάδων, Μάριος Βασιλείου, επεσήμανε ότι ήταν χιλιάδες οι Βρετανοί τουρίστες που επέστρεφαν στη χώρα τους μετά τις διακοπές τους στην Κύπρο ή σε άλλους προορισμούς και αμέσως κατέφευγαν με την παρότρυνση και τις συμβουλές επιτήδειων παραγόντων, σε απαιτήσεις (claims) εναντίον των ξενοδοχείων όπου έκαναν διακοπές, προβάλλοντας επιχειρήματα για προβλήματα ιατρικής κυρίως φύσης που δήθεν αντιμετώπισαν κατά την παραμονή τους στην Κύπρο.

« Γύρω από τη βιομηχανία που είχε στηθεί για απαίτηση αποζημιώσεων», τονίζει ο κ. Βασιλείου, « βρίσκονταν κάποιοι που αποκαλούνται «ambulance lawyers», δηλαδή «δικηγόροι των ασθενοφόρων», επειδή καθοδηγούν τους ανθρώπους να υποβάλουν παράπονα απαιτώντας αποζημιώσεις. Και η δική τους αμοιβή είναι συνάρτηση του αν ο τουρίστας λάβει αποζημίωση και πόση.

Συνηθέστατα οι τουρίστες επικαλούνταν, όταν επέστρεφαν στην πατρίδα τους, ιατρικό πρόβλημα που δεν μπορεί να αποδειχθεί, κυρίως γαστροεντερικά προβλήματα που ισχυρίζονταν ότι υπέστησαν λόγω του φαγητού στο ξενοδοχείο».

Ο κ. Βασιλείου επισημαίνει ότι επί της ουσίας τα χέρια των ξενοδόχων ήταν δεμένα, αφού σχεδόν στην ολότητα τους τα ξενοδοχεία της Κύπρου είχαν αναγκαστεί τα τελευταία χρόνια προ της πανδημίας να αποδεχθούν υπογραφή συμβολαίων με βρετανικούς και άλλους τουριστικούς κολοσσούς για έλευση τουρισμού. Και στα συμβόλαια αυτά, τονίζει, δυστυχώς περιέχεται και πρόνοια ότι αν πελάτης τους απαιτήσει αποζημίωση για κάτι που υπέστη κατά τις διακοπές του, το ξενοδοχείο υποχρεούται άμεσα στην αποζημίωση του.

« Μέσω των δικηγόρων αυτών, επομένως», τονίζει ο Μάριος Βασιλείου, « τα claims των τουριστών αποστέλλονταν στους οργανωτές ταξιδίων και αυτοί με τη σειρά τους τα προωθούσαν στα ξενοδοχεία, απαιτώντας αποζημιώσεις, ασχέτως αν δεν αποδεικνύεται ότι κάτι τέτοιο είναι αληθές. Δυστυχώς, τα περιθώρια αντιδράσεων μας ήταν μηδαμινά. Από τη στιγμή που οι κολοσσοί της διακίνησης τουριστών καλύπτουν τις πληρότητες των μονάδων μας σε ποσοστά 70 ή 90%, δεν μπορείς να τους πεις το παραμικρό».

Οι ολοένα και εντεινόμενες αυτές απαιτήσεις, ωστόσο, ανάγκασαν τους φορείς της Δημοκρατίας και της τουριστικής βιομηχανίας σε μέτρα αντιμετώπισης του προβλήματος, με αποτέλεσμα οι συνέπειες για τους τουρίστες που προβάλλουν ψευδώς τέτοιες αιτιάσεις να μην είναι πλέον αμελητέες. Συνεπεία της αντίδρασης αυτής, είπε ο κ. Βασιλείου ήταν μια κάθετη πτώση στην εκμετάλλευση των κενών που υπήρχαν και σήμερα η πρακτική αυτή, συνεπεία και της πανδημίας, έχει εξαφανισθεί σχεδόν πλήρως.