Κηδεύεται σήμερα στην Πάφο η Τζένη Χατζηαδάμου

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Κηδεύεται σήμερα στην Πάφο η Τζένη Λιν Τόμπσον Χατζηαδάμου, που απεβίωσε την Τρίτη σε ηλικία 78 ετών. Η κηδεία θα τελεστεί στις 2:00 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Θεοδώρου στη Μητρόπολη Πάφου.

Αντί στεφάνων θα γίνονται εισφορές στο Ίδρυμα «Η Κιβωτός» Κέντρο Θεραπειών και Αποκατάστασης για παιδιά με αναπηρίες.

Η Τζένη Χατζηαδάμου (Jennifer Lynn Thompson Colenso), γεννήθηκε στο Πιτερμάριτσμπουργκ, σημερινό Κουαζούλου Νατάλ, της Νοτίου Αφρικής. Ο πατέρας της, Philip Colenso, ήταν επιχειρηματίας στα ναυτιλιακά και η μητέρα της, Marjorie Thompson Colenso, ήταν οικοκυρά. Μεγάλωσε σε αγαπημένη οικογένεια στο Ντερμπαν, με τις δύο της αδερφές Sandra και Gill μέχρι τις σπουδές της. Σπούδασε Ραδιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Πιτερμάριτσμπουργκ, όπου και γνώρισε τον έρωτα της ζωής της, τον Άντη Χατζηαδάμο.

Η ζωή της Τζένης από εκεί και πέρα, ως φυσικό επακόλουθο του έρωτα, πέρασε από διάφορες ευχάριστες, αξέχαστες αλλά και δύσκολες στιγμές. Ξεπερνά εύκολα την αντίσταση της ελληνικής οικογένειας με ένα χαμόγελο, άλλα και την ανησυχία του δικού της πατέρα. Έπειτα μεταβαίνει στο Λονδίνο για να ολοκληρώσει τις σπουδές της, όπου συνεχίζουν να διατηρούν επαφή γράφοντας γράμματα. Το 1967 μπαίνει σε αεροπλάνο και φτάνει στην Κύπρο για πρώτη φορά. Σε σύντομο χρονικό διάστημα παντρεύεται, τον αγαπημένο της Άντη. 

Ζώντας τότε στη Λευκωσία για ένα διάστημα διδάσκει αγγλικά στη Μόρφου. Στη συνέχεια επιστρέφουν στην Ν. Αφρική, όπου μαζί με τις δύο αδερφές του Άντη, την Λύα και τη Μάρω, ανοίγουν ανεξάρτητα από τους συζύγους τους (κουμαρτζίες), το θρυλικό ελληνικό εστιατόριο «The Three Sisters», η επιτυχία του οποίου καθιέρωθηκε για δεκαετίες. Επιστρέφει ξανά στην Κύπρο το 1972, αυτή την φορά όμως στην Αμμόχωστο. Την ίδια χρονιά γεννιέται ο πρωτότοκος της γιος Γιόρκος και η εγκατάσταση φαίνεται να είναι μόνιμη. Το 1974, έγκυος με τον δεύτερο της γιο Σέργη, ξεσπά η εισβολή και πρόσφυγες πλέον, μεταφέρονται όλοι στο Λονδίνο και από εκει επιστρέφουν στη Ν. Αφρική.

Στη Ν. Αφρική γεννιέται ο Σέργης, η Νάταλη και ο Αλέξης. Η οικογένεια ζει ευτυχισμένη στο Salt Rock, νότια του Ντέρμπαν, όπου ο Άντης διατηρεί το εργαστήρι του. Μετά από 6 χρόνια, το 1980, τελικά επιστρέφουν και πάλι στην Κύπρο και εγκαθίστανται στην μικρή Πάφο, γενέτειρα πόλη του Άντη, όπου και αναλαμβάνουν το εστιατόριο «Ο Χοντρός». Η δουλειά στα εστιατόρια δεν είναι η πιο εύκολη, και ειδικά αρχές της δεκαετίας του '80, όπου ο τουρισμός περιοριζόταν σε ένα μικρό αριθμό επισκεπτών και για πολύ μικρή χρονική περίοδο, αλλά και η εύρεση εξειδικευμένου προσωπικού ήταν δύσκολη. Παρόλες τις δυσκολίες, τα καταφέρνουν και καθιστούν τον «Χοντρό» ένα ιστορικό μέρος της Πάφου, που δεν φημίζεται μόνο για το καλό φαγητό αλλά και ως σημείο συνάντησης καλλιτεχνών και όχι μόνο.

Δυστυχώς αυτή η περίοδος τελειώνει με τον πιο οδυνηρό τρόπο για την ίδια και την οικογένεια της. Ο πρόωρος χαμός του Άντη της στερεί την όποια πραγματική χαρά για πολλά χρόνια και μόνη πλέον, με τέσσερα παιδιά, έχει ως μοναδική επιλογή την αφοσίωση της σε αυτά. Με όλη τη δυναμικότητα που τη χαρακτηρίζει και τη θέληση που την διακατέχει, αντεπεξέρχεται επάξια, προσφέροντας μόρφωση και αξίες και στους τέσσερεις. Φυσικά - και ευτυχώς για την Πάφο - κράτησε και διατήρησε τον «Χοντρό», ως μια αυθεντική κυπριακή ταβέρνα, ενώ όλα γύρω άλλαζαν συνεχώς.

Με το μεγάλο χαμόγελο της, που όλοι έχουμε να θυμόμαστε, κατάφερνε συνεχώς να δημιουργεί αληθινές φιλίες. Φιλίες που άντεχαν στον χρόνο. Η αξία της φιλίας ήταν πηγή ζωής για την ίδια. Παρά τις μακρινές αποστάσεις, που τότε φάνταζαν ανίκητες, κατάφερε να διατηρήσει τις παιδικές της φίλες για όλη της τη ζωή. Φίλες και φίλους που και αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένοι διαδικτυακά μαζί μας και πίνουν στη μνήμη της.  

Θα θυμόμαστε για πάντα τον χαρακτηριστικό ήχο όταν άνοιγε την μπύρα της για να διαβάσει τις εφημερίδες της και να λύσει τα σταυρόλεξά της. Ρουτίνες που της κρατούσαν συντροφιά και απάλυναν την μοναξιά της. Θα θυμόμαστε επίσης το αστείρευτο της χιούμορ, δείκτης οξυδέρκειας και εξυπνάδας, την καλοσύνη της και την γενναιοδωρία της.

  Η Τζένη έφυγε χωρίς να υποφέρει. Η Τζένη Λιν Τόμπσον Χατζηαδάμου έζησε τη ζωή της με πολύ πάθος, όπως αξίζει κανείς να τη ζει.