ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant:Πολιτικοί και ηγέτες.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Συνοδεύοντας σήμερα τον Γλαύκο Κληρίδη στην τελευταία του κατοικία, επίσημοι κάθε λογής θα πρόσφεραν πολύ μεγαλύτερη υπηρεσία στον τόπο αν εκμεταλλεύονταν την θλιβερή περίστατη για να σκεφτούν τί είναι αυτό που μετέτρεψε τον εκλειπόντα σε ηγέτη, αντί να λιβανίζουν και να αυτολιβανίζονται, όπως όλες τις προηγούμενες ημέρες.

Πώς και γιατί ο Γλαύκος Κληρίδης, όπως παλαιότερα ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, προσφάτως ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ανυψώθηκαν από το επίπεδο του πολιτικού καριέρας σε ηγέτη του λαού τους;

*Δηλωτικό των λεπτομερειών που κάνουν τη διαφορά, είναι το έργο του Διεθυντή του Ινστιτούτου Βυζαντινών Ερευνών, καθηγητή Ευάγγελου Χρυσού, περί των ηγετών. Όπου, ως κύρια προυπόθεση για την ανύψωση αυτή, θεωρείται ο διάφανος, καθαρός, ανεπίληπτος βίος, ώστε να μην μπορεί  κανείς -και ιδίως οι αντίπαλοι- να τον αμφισβητήσει.

«Χωρίς αυτό, το ακροατήριο θα παραμείνει επιφυλακτικό, οι άνθρωποι συγκρατημένοι», τονίζει ο συγγραφέας. « Χωρίς αυτό οι άνθρωποι θα λένε: «Ωραία μας τα λέει, αλλά τι είναι ο ίδιος»; Πρέπει να είναι τόσο καθαρός ο ιδιωτικός βίος, να φαίνεται ολόκληρη η προσωπικότητα κάτω από το ένδυμα, ώστε να κερδηθούν τα πλήθη.

Και βέβαια ο καλύτερος, ο πειστικότερος τρόπος για να πεισθούν τα πλήθη είναι ο ηγέτης να είναι ο ίδιος ασκητής και το κοινό να ξέρει ότι έρχεται από την άσκηση και ότι θα επιστρέψει στην άσκηση, ότι δεν αποσύρθηκε από τον κόσμο μόνον για να μαθητεύσει, αλλά για να ζήσει εκεί. Ότι αυτός είναι ο κόσμος του ταγού, ότι από εκεί έρχονται οι εμπειρίες και τα βιώματα του. Από εκεί έρχεται το μήνυμα, από τον χώρο τον καθαρό».

Ήταν τέτοιος ο Γλαύκος Κληρίδης; Αναμφισβήτητα ναι, λένε όσοι τον γνώρισαν και όσοι τον πρόλαβαν πολιτευόμενο.

‘Έχει αυτό καμιά σχέση με επιγόνους κάθε λογής;

*Ο καθηγητής Χρυσός θέτει στο ίδιο έργο του και άλλα σημεία που μετατρέπουν τον πολιτικό σε ηγέτη: το πνεύμα της αυτοθυσίας και τη διάθεση της αυταπάρνησης. Πρέπει να υπάρχει η βεβαιότητα ότι στη δύσκολη στιγμή ο ηγέτης θα βγει μπροστά και θα υποστεί στο όνομα όλων τη μοίρα της αντίστασης προς μια εξουσία, είτε πρόκειται για πολιτική εξουσία είτε για τη δύναμη των αντιπάλων.

Τα είχε αυτά ο άνθρωπος που αποχαιρετά σήμερα η Κύπρος; Αν κρίνουμε από τις κρίσιμες στιγμές τις οποίες έζησε- παγκόσμιο πόλεμο, απελευθερωτικό αγώνα, εισβολή, ένταξη στην ΕΕ-, τα είχε: Αν ήταν λίγος, δεν θα επιβίωνε πολιτικά από τόσες κομβικές καταστάσεις.

Τα έχουν αυτά οι επίγονοι; Χαιρετίσματα!