Χαράλαμπος Θεοπέμπτου: Κυβερνητική αδιαφορία για την ευημερία των ζώων

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η απίστευτα τραγική υπόθεση της Πετρούνα Μίλκοβα, της γυναίκας που έχασε τη ζωή της από επίθεση σκύλων στη Γεροσκήπου, θέτει επί τάπητος και το ζήτημα αν το νομοθετικό πλαίσιο ήταν ελλιπές και ως αποτέλεσμα φτάσαμε εδώ. Η απάντηση είναι ότι αν εφαρμοζόταν και τώρα ο νόμος ως έχει και αν το κράτος πραγματικά νοιαζόταν, ίσως να μην είχαμε αυτό και άλλα τραγικά ή επικίνδυνα γεγονότα.

Αυτό τονίζει με δηλώσεις του στο PafosNet ο βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων Συνεργασία Πολιτών, Χαράλαμπος Θεοπέμπτου, επισημαίνοντας ότι όταν κάποιος εξετάσει το θέμα της ευημερίας των ζώων θα βρει μόνο υποσχέσεις, αναβλητικότητα και μηδενική δράση.

«Τα χαρακτηριστικά παραδείγματα της θέσης μου αυτής, είναι πολλά και σημαντικά», υποστηρίζει ο κ. Θεοπέμπτου. « Πρωτίστως, το ζήτημα των καταστημάτων πώλησης ζώων: Από το 2008 μέχρι και σήμερα οι εκάστοτε Υπουργοί Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος μέσα από οκτώ διαφορετικές επιστολές αναφέρονται σε κανονισμούς λειτουργίας υποστατικών πώλησης ζώων συντροφιάς (pet shops) που ετοιμάζονται. Γίνονται μάλιστα αναφορές για διαβουλεύσεις και για βελτιώσεις, χωρίς όμως να βλέπουμε αποτελέσματα. Η κατάσταση με την πώληση ζώων έχει ξεφύγει και δεν μπορεί να καθυστερήσει άλλο αυτό το τόσο σημαντικό θέμα για την ευημερία των ζώων στην Κύπρο.

Σε πρόσφατη απάντηση του σε ερώτηση μου στη Βουλή, ο κ. Κουγιάλης είπε ότι αποσύρθηκε το προσχέδιο του κανονισμού το 2015 για να περιλάβουν και ζώα ιδιωτικής κατοχής και για να καθοριστούν τα είδη των ζώων που θα είναι δυνατό να πωλούνται και να κατέχονται ως ζώα συντροφιάς. Το αποτέλεσμα της καθυστέρησης είναι να συναντά κανείς σε κυπριακά σπίτια και επαύλεις τάρανδους, ελάφια, πιθήκους, αγριόγατες, ερπετά και φίδια και δεν ξέρουμε τι άλλο.

Τώρα είναι 2018 και 10 ολόκληρα χρόνια μετά, φυσικά δεν έγινε απολύτως τίποτα».

Ο τέως Επίτροπος Περιβάλλοντος τονίζει επίσης ότι αναφορικά με το σχέδιο κανονισμών για καταφύγια ζώων, ξενοδοχείων και εκτροφείων, το 2014 οι Κτηνιατρικές Υπηρεσίες είχαν κάνει προεργασία για την ετοιμασία κανονισμών που θα αφορούσαν τη λειτουργία των καταφυγίων σκύλων, αλλά τέσσερα χρόνια μετά ακόμη αναμένεται η ετοιμασία τους.

« Όσον αφορά δε στη βελτίωση του περί σκύλων νόμου, μετά από πολλά χρόνια διαβουλεύσεων ήρθε στη Βουλή, το απέσυραν και το κατέθεσαν δυο φορές και μετά αποφάσισαν να μεταφέρουν την ευθύνη στις κτηνιατρικές υπηρεσίες. Και φυσικά, όπως σε όλα τα θέματα ευημερίας των ζώων ακόμη περιμένουμε.

Ομοίως, στο θέμα της Αστυνομίας ζώων: Μετά από πραγματικά πολύχρονες προσπάθειες των φιλοζωικών οργανώσεων η κυβέρνηση εξήγγειλε το φθινόπωρο του 2017, στα μέσα της προεκλογικής εκστρατείας των προεδρικών εκλογών, την ετοιμασία νομοσχεδίου για τη σύσταση αστυνομίας ζώων για τη διερεύνηση υποθέσεων κακομεταχείρισης /κακοποίησης ζώων. Ο φόβος είναι να μην πάρει και αυτό το νομοσχέδιο χρόνια και να μην φτάνει ποτέ στη Βουλή όπως και τα υπόλοιπα πιο πάνω. Θα περιμένουμε και για αυτό τόσα πολλά χρόνια;».

Ακόμη ένα θέμα που πρέπει να χειριστεί το κράτος αλλά αποφεύγει επιμελώς, ίσως επειδή επηρεάζει τη μεγάλη ομάδα των κυνηγών, καταγγέλλει ο κ. Θεοπέμπτου είναι η νομική ρύθμιση αυτών που αναπαράγουν σκύλους για πώληση.

Δεν γίνεται μια μερίδα ανθρώπων να αναπαράγει συνεχώς και ανεξέλεγκτα σκύλους και άλλοι να τρέχουν να τους μαζέψουν, τονίζει. Κανονικά θα πρέπει η νομοθεσία να θεωρεί όσους έχουν αστείρευτα σκυλιά ως εκτροφείς, να πληρώνουν για να εξασφαλίσουν άδεια και να ελέγχονται. Φυσικά ούτε και αυτό το θέμα απασχόλησε την κυβέρνηση, παρατηρεί.

« Επειδή υπάρχει μια διαχρονική κυβερνητική αδιαφορία για τα αδέσποτα, οι φιλοζωικές οργανώσεις αναγκάστηκαν να λάβουν δράση και να συμπληρώσουν, όσο μπορούσαν, το κενό που άφησε η πολιτεία», υποστηρίζει ο κ. Θεοπέμπτου. « Όμως χωρίς καμιά ουσιαστική πολιτική που να περιλαμβάνει αστυνόμευση, ενημέρωση, εκστρατείες και το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο η κατάσταση είναι πλέον εκτός ελέγχου. Οι φιλοζωικές χωρίς καμιά βοήθεια από το κράτος δεν μπορούν πλέον να χειριστούν τους μεγάλους αριθμούς ζώων που απαιτούν, κόπο, χρόνο και λεφτά για να λειτουργήσουν. Και όταν βρουν κάποιο στο εξωτερικό για να υιοθετήσει το ζώο η κυβέρνηση τους τιμωρεί και από πάνω με χρέωση 35 ευρώ για την έκδοση του πιστοποιητικού TRACES!

Πέραν τούτου ακόμη και οι Τοπικές Αρχές που έχουν την ευθύνη της εφαρμογής του νόμου αδιαφορούν εντελώς. Μάλιστα ορισμένες ΤΑ δεν έχουν καν μηχανή να διαβάζουν τα chips σε αδέσποτα ή δεν πληρώνουν το μερίδιο τους στα καταφύγια.

Για πόσα χρόνια να περιμένουμε ακόμη;».