Pafos Net

Το συγκινητικό αντίο του δρος Άδωνη Ελευθερίου στην κλινική Covid του Νοσοκομείου Πάφου

title image

Αποτέλεσε ένα από τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην περίοδο αυτή της πανδημίας στο Νοσοκομείο Πάφου. Ο πνευμονολόγος και διευθυντής της κλινικής Covid του Νοσοκομείου Πάφου, Άδωνης Ελευθερίου, δηλώνει στο PafosNet ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για αποχώρηση του από την εν λόγω κλινική, κρίνοντας ότι στις σημερινές συνθήκες είναι πιο επωφελές να επιστρέψει στα καθήκοντα του της πνευμονολογικής κλινικής του νοσηλευτηρίου.

Απευθύνοντας ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στους ανθρώπους με τους οποίου συνεργάστηκε αυτά τα δύο χρόνια, ο δρ. Ελευθερίου έγραψε ένα συγκινητικό κείμενο για τα όσα ένοιωσε, βίωσε και είδε όλη αυτή την περίοδο:

" Θυμάμαι πριν κάμποσα χρόνια, μην λέμε πόσα, οταν πρωτοεφημέρευσα στο ΝΝΘΑ Σωτηρία ξεκινώντας την ειδικότητα μου στην Πνευμονολογία κι έχασα τον πρώτο μου ασθενή, ότι είχα καθήσει για ώρα στο δωμάτιο και τον κοιτούσα βουβός, αμίλητος, σοκαρισμένος.

"Τι κοιτάς ρε Κύπριε; Πέθανε, άστον να ηρεμήσει τον άνθρωπο". 

Μπήκαμε στο δωμάτιο που μαζευόμασταν οι ειδικευόμενοι και αμέσως τα παιδιά με ρώτησαν τι θα φάμε.

Νευρίασα και αναρωτήθηκα: " Καλά ρε, τόσο γαιδούρια είναι οι καλαμαράδες; Πού ήρτα; Τώρα μόλις πέθανε ένας άνθρωπος και μεις θα το ρίξουμε στα σουβλάκια;"

Θυμάμαι τότε μια νοσηλευτρια με πλησιασε και μου ειπε: ΄Αδωνη με τον καιρο θα γινεις λιγοτερο ευαισθητος αλλιως θα τρελαθεις η θα τα παρατησεις..Να στεναχωριεσαι ναι αλλα δεν πρεπει να τα παιρνεις σπιτι σου θα τρελαθεις..Θα το δεις..

Μετα απο αυτα τα χρονια και ιδιως μεσα στο θαλαμο Covid τωρα που η πανδημια σιγα σιγα φτανει στο τελος της καταλαβα τι σημαινει αυτο..εχω δει πραγματα που θελω να ξεχασω εχω νιωσει απιστευτο ψυχοπλακωμα..

Και δυστυχως πολλοι δεν το καταλαβαινουν..

Οι ανθρωποι που εργαζονται στα νοσοκομεια δεν ειναι θεοι..Ειναι μαναδες,πατεραδες,συζυγοι..

Εχουν αναγκη να ονειρευτουν,να δουλεψουν και να προσφερουν..

Αναπτυσσουν αμυνες για να κρατησουν τον θανατο μακρια..

Τελειωνοντας σιγα σιγα την παρουσια μου στον θαλαμο Covid19 του νοσοκομειου Πάφου καθοτι θεωρω οτι ολοκληρωσα αυτα που ειχα να προσφερω .. καταλαβα οτι ηρωες δεν ειναι αυτοι που βρισκονται κατω απο το φως των φλας δεν ειναι οι Διευθυντές..

Ηρωες για μενα ειναι αυτοι που μπαινουν σε ενα δωματιο νοσοκομειου να αλλαξουν τα σκεπασματα και τα εσωρουχα ασθενων..

Ηρωες ειναι αυτοι που τα βραδια μενουν κολλημενοι σε ενα μονιτορ..

Που βρισκονται δίπλα στον αρρωστο στην τελευταια του στιγμη κρατωντας του το χέρι

Αυτους ποτε δεν θα τους δείτε στην τηλεοραση να δινουν συνεντευξεις ουτε στα ράδια..

Ουτε τιμητικες διακρισεις θα παρουν...και δεν τις θελουν ..

Για καποιους ανθρωπους ομως που ζουν εξαιτιας τους και μπορουν ακομα να τρωνε ενα πιατο φαι με την οικογενεια τους ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΥΤΟΙ ΗΡΩΕΣ..

Respect σε όλο το προσωπικο του θαλαμου Covid 19 του νοσοκομείου Πάφου .. Για όσα προσφερατε και θα συνεχισετε να προσφερετε να ειστε παντα υπερηφανοι..οπως περηφανος ειμαι και εγω που δουλεψα μαζι σας...

Μην ξεγελιεστε όμως γιατι όπως και εγω ας νομιζετε οτι γινατε πιο σκληροι με τα χρονια..ΔΕΝ ΓΙΝΑΜΕ....

Ιδιοι παραμειναμε !!!!