Τηλλυρία-Χρυσοχού: Στο ακουστικό για τις 200 χιλιάδες της τουριστικής ανάπτυξης τους

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ο φόβος για καθυστερήσεις ή και ακυρώσεις σχεδιασμών λόγω της επανάκαμψης της πανδημίας, είναι ακόμη διάχυτος σε δύο περιοχές στις οποίες προ λίγων μόλις μηνών η προσμονή για καλύτερες μέρες το 2021 ήταν έκδηλη. Ο λόγος για τα ακριτικά διαμερίσματα Τηλλυρίας και Χρυσοχούς, οι φορείς των οποίων αναμένουν ότι η πρόσφατη κυβερνητική απόφαση για τουριστική ανάπτυξη τους και εξειδίκευση του ρόλου τους στο νέο τουριστικό πρόσωπο του νησιού, θα τους προσδώσει σημαντική δυναμική. Ωστόσο η ραγδαία επιδημιολογική επιδείνωση των δεικτών και στην Κύπρο, δημιουργεί πλέον ανησυχία στους τοπικούς φορείς για ενδεχόμενη αλλαγή των σχεδιασμών.

Η κυβερνητική απόφαση είχε εξαγγελθεί επισήμως από τον καθ' ύλην αρμόδιο, Υφυπουργό Τουρισμού, τον περασμένο Μάιο κατά την διάρκεια περιοδείας του στις δύο περιοχές. Ο Σάββας Περδίος είχε ανακοινώσει ότι ποσό 200 χιλιάδων ευρώ θα καταβάλλεται από το τρέχον έτος για την τουριστική ανάπτυξη των διαμερισμάτων Χρυσοχούς και Τηλλυρίας, ενώ ανακοίνωσε επίσης ότι για το διαμέρισμα Χρυσοχούς προωθείται από την κυβέρνηση και η εκπόνηση μελέτης αειφόρου ανάπτυξης.

Οι εξελίξεις αυτές εκτιμάται ότι θα συντείνουν στην ανάπτυξη δύο από τα πλέον υποβαθμισμένα σήμερα ακριτικά διαμερίσματα της Κύπρου, στους τομείς των υποδομών και της τουριστικής ανάπτυξης. Η ιδιαιτερότητα των δύο περιπτώσεων που δημιουργεί αισθήματα αισιοδοξίας στους παράγοντες τους, έγκειται και στο γεγονός ότι αυτό που προ κορωνοιού αποτελούσε τροχοπέδη ανάπτυξης, δηλαδή η μεγάλη απόσταση από τα αστικά κέντρα της Κύπρου και οι περιορισμένες υποδομές, σήμερα έχει μετατραπεί σε "κράχτη" εγχώριου τουρισμού, δεδομένου ότι οι Κύπριοι έκριναν πως η απόσταση και η έλλειψη υποδομών μαζικής διασκέδασης τις καθιστούσε ασφαλείς περιοχές για διακοπές, πράγμα που καταγράφηκε έντονα και στην περίοδο του Αυγούστου, κυρίως στην περιοχή Πόλεως Χρυσοχούς.

Ωστόσο οι φορείς των δύο ακριτικών περιοχών εκφράζουν πλέον ανοιχτά φόβο σήμερα ότι η σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης και η μη μείωση των κρουσμάτων θέτει σε κίνδυνο τον σχεδιασμό αυτό και παρακολουθούν με αγωνία και την εξέλιξη της πανδημίας και τις τυχόν διαφοροποιήσεις στην οικονομική πολιτική του κράτους.