Περί σωστής πλευράς της Ιστορίας

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Του Γιαννάκη Λ.Ομήρου

Πρώην Προέδρου της Βουλής Των Αντιπροσώπων

Τον Φεβρουάριο του 2022 ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, σε μια απροσχημάτιστη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, εισέβαλε στην Ουκρανία προκαλώντας την ομόθυμη αντίδραση της Δύσης.

Η παλιά Ευρωπαϊκή στρατηγική για συμμετοχή της Ρωσίας στο Ευρωπαϊκό συλλογικό σύστημα ασφάλειας και επέκταση της ενεργειακής συνεργασίας τέθηκαν στο περιθώριο. H E.E, πρωταγωνιστούσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπό την Ούρσουλα Φον Ντερ Λάϊεν, συμπαρατάχθηκαν με την Ουκρανία. Κυρώσεις επί κυρώσεων στη Ρωσία, διακοπή της Ευρωρωσικής συνεργασίας και καλλιέργεια αυταπάτης στον Ζελένσκι για ένταξη της Ουκρανίας στην Ε.Ε. Άπλετη οικονομική βοήθεια χωρίς να δίνεται λογαριασμός που πηγαίνουν τα χρήματα και σύγχρονος στρατιωτικός εξοπλισμός προς το Κίεβο.

Καμία πρωτοβουλία, καμία κίνηση και κανένα ενδιαφέρον για ειρήνευση και τερματισμό του πολέμου από πλευράς Ε.Ε. Όταν ο βασικός λόγος της ίδρυσης της, ήταν να μην ζήσει ξανά η Ευρώπη τον εφιάλτη του πολέμου. Μάλιστα μερικές Ευρωπαϊκές χώρες φάνηκαν να φλερτάρουν ακόμα και με πυρηνικό πόλεμο.

Η αλλαγή του ενοίκου του Λευκού Οίκου, οδήγησε σε κατάρρευση την Ευρωπαϊκή πολιτική. Και ζημιωμένες και εκτεθειμένες οι χώρες – μέλη της Ε.Ε. Ανάμεσα τους Κύπρος και Ελλάδα που υποδέχθηκαν είτε τηλεοπτικά, είτε διά ζώσης τον Ζελένσκι στα εθνικά τους κοινοβούλια. Ο οποίος στην περίπτωση της Κύπρου αρνήθηκε να καταδικάσει την Τουρκική εισβολή και στην Βουλή των Ελλήνων, συνοδευόμενος προκλητικά από τους νεοναζί Αζόφ.

Οι Κυπρορωσικές σχέσεις που ανάγονται από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης διελύθησαν στα εξ’ ων συνετέθησαν ενώ η Κύπρος πρόθυμα υιοθέτησε κυρώσεις κατά της Ρωσικής ομοσπονδίας, τερματίζοντας επωφελείς για την Κύπρο οικονομικές σχέσεις. Κύπρος και Ελλάδα κατέστησαν «βασιλικότερες του βασιλέως» σε αντιρωσικές πολιτικές. Ξεχνώντας ότι τόσο η Σοβιετική Ένωση, όσο και η Ρωσική Ομοσπονδία, όταν οι χώρες της Δύσης μας είχαν επιβάλει εμπάργκο αμυντικού εξοπλισμού γιατί υπήρξαμε το θύμα της τουρκικής εισβολής (!), ήταν οι μόνες που μας παρείχαν τέτοιο εξοπλισμό και σε πολιτικό επίπεδο μας στήριζαν ανελλιπώς στο Συμβούλιο Ασφαλείας και άλλα διεθνή φόρουμ. Βεβαίως ορθή και επιβαλλόμενη η στάση καταδίκης της Ρωσικής εισβολής. Όταν μάλιστα η Κύπρος είναι θύμα παρόμοιας εισβολής από την Τουρκία. Άλλο αυτό και άλλη η άνευ ορίων και συνυπολογισμού των εθνικών μας συμφερόντων υιοθέτηση «πολεμικών» πολιτικών κατά της Ρωσίας.

Όταν μάλιστα η επιτήδειος ουδέτερη Τουρκία, που είναι και μέλος του ΝΑΤΟ, αρνήθηκε κάθε κύρωση εναντίον της Ρωσίας και παρουσιαζόμενη ως μεσολαβητής, διατηρώντας πλήρως τις σχέσεις της με τη Ρωσία.

Και τώρα τί;

Ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος αποκαθιστά σχέσεις με τη Μόσχα, αίρει τη  διπλωματική απομόνωση της και αναμένεται να τερματίσει και τις οικονομικές κυρώσεις. Αφήνοντας μετέωρους και αμήχανους του Ευρωπαίους που πειθήνια ακολουθούσαν τις πολιτικές Μπάϊντεν. Που αντιδρούν μάλιστα και με λεονταρισμούς τύπου Μακρόν περί πυρηνικών όπλων.

Τι έπεται; Ο Τράμπ μοιράζει τα εδάφη και τον πλούτο της Ουκρανίας, χαρακτηρίζει δικτάτορα το Ζελένσκι και τον δείχνει ως ένοχο υπεξαίρεσης της Αμερικανικής βοήθειας ζητώντας ως αποζημίωση τις «σπάνιες γαίες».

Οι Ευρωπαίοι, που έχασαν μια μοναδική ευκαιρία να προβάλουν στη διεθνή σκηνή  ως πρωτεργάτες της ειρήνης, παραμένουν τώρα εκτεθειμένοι και υπόλογοι για τη γιγάντωση της ακροδεξιάς στις χώρες τους.

Τα περί «σωστής πλευράς της ιστορίας» απεδείχθησαν φενάκη.

Και καθ’ όσον μας αφορά - Κύπρο και Ελλάδα – δυστυχώς έχουμε πλέον να αντιμετωπίσουμε ένα ενδυναμωμένο Ερτογάν, που προσκαλείται σε Ευρωπαϊκές διασκέψεις με πρωτοβουλία των μη Ευρωπαίων Βρετανών (!) για την αντιμετώπιση των νέων δεδομένων. Και με το Ζελένσκι να απαιτεί συμμετοχή της Τουρκίας στις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου αλλά και την συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη που θα εγγυηθεί μια συμφωνία ειρήνης και την ασφάλεια της Ουκρανίας. Την Τουρκία, χώρα εισβολέα σε διάφορες χώρες, η οποία διατηρεί επί μισό αιώνα στρατεύματα κατοχής στην Ευρωπαϊκή Κύπρο.