Πάφος: Έπεσε ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης για την κλοπή του «Κοριτσιού με το χουλα-χουπ»

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ

Ποινές φυλάκισης δύο χρόνων σε ένα 55χρονο και 14 μηνών σε ένα 37χρονο, επέβαλε σήμερα το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου για την υπόθεση της κλοπής, τον περασμένο Ιανουάριο, του μπρούτζινου αγάλματος «Το κορίτσι με το χουλα-χουπ». Μια γυναίκα 42 ετών που κρίθηκε ένοχη για εμπλοκή στην υπόθεση, αποφασίσθηκε από το δικαστήριο να παραπεμφθεί άμεσα στο ίδρυμα «Αγία Σκέπη» για να ενταχθεί σε κλειστό πρόγραμμα επανένταξης.

Το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με μεγαλύτερη αυτή των δύο χρόνων στον 55χρονο, για τις κατηγορίες της κλοπής, της κακόβουλης ζημιάς και της συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος. Ο 37χρονος, που είναι το άτομο που κατέστρεψε το μπρούτζινο έργο τέχνης, θα εκτίσει φυλάκιση 14 μηνών για την πράξη του αυτή.

Για την πρωτοφανή υπόθεση εμπλέκεται με την κατηγορία της κλεπταποδοχής ένα ακόμη πρόσωπο, που αναμένεται να δικαστεί σε μεταγενέστερο στάδιο.

Το «Κορίτσι με το χούλα-χουπ», δημιουργία της εικαστικού Γιώτας Ιωαννίδου, ήταν τοποθετημένο σε δημόσιο χώρο παρά το Χάνι του Ιμπραήμ, στο εμπορικό κέντρο της Πάφου. Μέρες μετά την κλοπή και αφού βάσει των αστυνομικών ερευνών το άγαλμα πωλήθηκε έναντι 85 ευρώ σε κλεπταποδόχο, τα περισσότερα τμήματα του εντοπίστηκαν πεταμένα σε χωράφι στην Τρεμιθούσα.

Στην απόφαση του Δικαστηρίου αναφέρεται πως η ολική καταστροφή του μπρούτζινου αγάλματος αδιαμφισβήτητα προκάλεσε «δυσάρεστα συναισθήματα, αγωνία και θλίψη, όχι μόνο στη δημιουργό του αλλά και στον χρηματοδότη του έργου, αφού απεικόνιζε την μικρή του κόρη».

Οι «απαράδεκτες πράξεις και ενέργειες των κατηγορουμένων», ιδιαίτερα του 55χρονου που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στρέφονται όχι μόνο ενάντια της δημιουργού, αλλά και εναντίον όλων των πολιτών που διαμένουν στην πόλη της Πάφου, καθότι το γλυπτό είχε τοποθετηθεί από την γλύπτρια με την συνδρομή του Δήμου Πάφου σε περίοπτη θέση σε πλατεία και μπροστά από παιδότοπο στο κέντρο της παλιάς πόλης.

Το Δικαστήριο έκρινε επίσης πως η ποινή φυλάκισης είναι η μόνη κατάλληλη και αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις και τούτο, όπως είπε, έχοντας κατά νού, ότι αυτή επιβάλλεται μόνο εκεί όπου οιαδήποτε άλλη ποινή θα ήταν αναμφίβολα ακατάλληλη και ανεπαρκής.