Οικία Σέλλευ: Μια... άγνωστη οικία και μια άγνωστη ιστορία της Πάφου

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η πολιτιστική «κοσμογονία» που συντελέστηκε το 2017 στην Πάφο, με αφορμή την λειτουργία της πόλης ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης και την ανάπλαση του ιστορικού της κέντρου, είχε και ως αποτέλεσμα την ευκαιρία να ξαναθυμηθεί και να θαυμάσει ο κόσμος της και οι επισκέπτες ιστορικούς χώρους που για δεκαετίες παρέμεναν αφημένοι στη λήθη και των οποίων την ύπαρξη αγνοούν οι νεότερες γενιές παφίων.

Κλασικό παράδειγμα ενός τέτοιου χώρου, που ήταν άγνωστο ακόμη και ως όνομα στις νεότερες γενιές, είναι η Οικία Σέλλευ. Μια οικία που πολλοί την γνώριζαν ως την κατοικία του εκάστοτε Αστυνομικού Διευθυντή Πάφου, μέχρι πρότινος, αλλά που αγνοούσαν την ιστορία της. Η συμπερίληψη της στο πρόγραμμα των εκδηλώσεων του Οργανισμού για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, αποκάλυψε τους προηγούμενους μήνες μια ιστορία σαν παραμύθι πίσω από την άγνωστη αυτή πτυχή της.

Το σπίτι πήρε το όνομα του από τον δρα Οράτιο Σέλλευ, βρετανό γιατρό επί αγγλοκρατίας, ο οποίος υπηρέτησε ως διευθυντής των Ιατρικών Υπηρεσιών από το 1947 μέχρι το 1953.

Η διευθύντρια καλλιτεχνικού προγράμματος του «Πάφος 2017», Γεωργία Ντέτσερ, είχε δηλώσει στο PafosNet ότι μέσα από τις ελάχιστες πληροφορίες σε αρχεία εφημερίδων γύρω από τη ζωή του, ο δρ. Σέλλευ αναδύεται ως μια ενδιαφέρουσα περίπτωση πλάνητα στο δίκτυο της αποικιοκρατίας.

« Ταξίδεψε εκτενώς, ιδιαίτερα στην Αφρική, όπου αναμείχθηκε ενεργά στη μελέτη της χρήσης δηλητηρίων και αντιδότων σε τελετές αφρικανικής μαγείας», τόνισε. « Ήλθε στην Κύπρο από τη Ταγκανίκα, μέρος της σημερινής Τανζανίας, και ηγήθηκε της καμπάνιας κατά της ελονοσίας που μάστιζε το νησί.

Μετά την αφυπηρέτηση του, ο Οράτιος Σέλλευ εγκαταστάθηκε στο σπίτι αυτό στην Πάφο, για να φύγει λίγα χρόνια αργότερα για τη Ροδεσία, τη σημερινή Ζιμπάπουε. Δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του, αφού άφησε την τελευταία του πνοή στο πλοίο μεταξύ Κύπρου και Ελλάδος.

Μια ζωή ιατρικών εξερευνήσεων και περιπλάνησης σε διαφορετικούς τόπους, βρήκε το τέλος της στη θάλασσα».

Η ιστορία του δρος Σέλλευ, ως μια ξεχασμένη ιστορία περιπλάνησης, που αναδεικνύει την Πάφο ως τόπο μετάβασης, τονίζει η κ. Ντέτσερ, αντιμετωπίστηκε από τις δράσεις του Πάφος 2017 ως μέρος του ιστού της πόλης.