Ο Μητροπολίτης Πάφου στο PafosNet: Κυπριακό, επισκέψεις σε κατεχόμενα και τα σκάνδαλα της Πάφου

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στην πρώτη συνέντευξη του μετά τις αναφορές του κατά την εκδήλωση μνήμης Εθνάρχη Μακαρίου στην Πάφο, την 3^η Αυγούστου, που προκάλεσαν σωρεία αντιδράσεων για την αναφορά του περί του «χαριεντισμού» κάποιων με τις κατοχικές αρχές, ο Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος μιλά σήμερα στο PafosNet και για την αναφορά αυτή και για όλα τα άλλα θέματα που κατά καιρούς προκάλεσαν συζητήσεις σχετικά με θέματα και απόψεις της Εκκλησίας.

-Πανιερώτατε, συζητήθηκε πολύ η δήλωση σας εκείνη ότι ποτέ δεν θα χαριεντιζόταν με τους κατοχικούς εκπροσώπους ο Εθνάρχης Μακάριος.

« Επισκεπτόμενοι πιστεύω τις κατεχόμενες περιοχές κάποιοι που έχουν αξιώματα, δίνουν κάποια οντότητα στην κατοχή, είτε αυτός που επισκέπτεται τα κατεχόμενα είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είτε ο Αρχιεπίσκοπος, είτε ένας υπουργός. Και, ναι, ο Μακάριος κάτι τέτοιο πιστεύω ότι δεν θα το έκανε.

Και δεν υπάρχει λογική  να ζητούμε τη μια στιγμή απελευθέρωση του τόπου και να πηγαίνουμε την άλλη στιγμή να παρακολουθούμε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στα κατεχόμενα, ως να μην συμβαίνει τίποτα. Το μήνυμα που δίνουμε στον κόσμο, αμβλύνοντας του το αίσθημα της κατοχής και της αγνιστικότητας, είναι ότι μπορούμε να ζήσουμε και με την κατοχή: Ας βλέπουμε τον κατοχικό ηγέτη να μας υποδέχεται, ας πηγαίνουμε στα δικά μας εδάφη ως φιλοξενούμενοι που μας ανέχονται και να είμαστε γενικώς μια χαρά.

Αυτό ο Μακάριος δεν θα το έκανε. Και πιστεύω ότι δεν θα το έκαναν ούτε ο Σπύρος Κυπριανού, ούτε ο Τάσσος Παπαδόπουλος».

-Είναι υπερβολική θεωρείτε η ευφορία που δημιουργείται εσχάτως στο νησί μας από την εκλογή Ακκιντζιή και τη συνεργασία του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

« Πιστεύω ότι είναι υπερβολική. Μπορεί να είναι διαφορετικός χαρακτήρας, μπορεί να εκφέρει απόψεις με ηπιότερο τρόπο, μπορεί να φαίνεται ότι συζητά κάποια πράγματα σε αντίθεση με τον προκάτοχο του, αλλά ας δούμε τί στην πραγματικότητα λέει ο ένας και τί έλεγε ο άλλος. Όταν προεκλογικά έλεγε ότι έπρεπε να δοθεί η Αμμόχωστος ως χειρονομία καλής θέλησης, αμέσως μετά την εκλογή του έθεσε και τον όρο αναγνώρισης του αεροδρομίου Τύμπου.

Στις 20 Ιουλίου δέχθηκε τον χαιρετισμό του στρατού κατοχής μαζί με τον Τούρκο Πρόεδρο, ανέφερε ότι εμμένει με την εκ περιτροπής Προεδρία, ότι πρέπει να υπάρχουν μόνιμες παρεκκλίσεις από το ευρωπαικό κεκτημένο, ότι δεν θα φύγουν οι έποικοι.

Τί ζητούσαν, δηλαδή, λιγότερο οι προηγούμενοι κατοχικοί ηγέτες; Είναι επομένως μια ευφορία που δεν δικαιολογείται. Να μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι εκείνος που έχει τον τελευταίο λόγο στα κατεχόμενα, είναι η Τουρκία».

-Πανιερώτατε, έχει αυξηθεί το ποσοστό όσων πιστεύουν ότι είμαστε πια εγγύτερα στη λύση. Τί νοιώθετε για αυτό;

«Δεν υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που να μην θέλει λύση του Κυπριακού. Μια σωστή όμως λύση, που να μας επιτρέπει να ζήσουμε, όχι μόνο βιολογικά, αλλά και εθνικά στον τόπο τούτο. Και πρώτη η Εκκλησία θα ήθελε τη λύση, για να μπορέσει να επιδιώξει και την εκπλήρωση των υπολοίπων υποχρεώσεων της, όπως την πνευματική καθοδήγηση του ποιμνίου.

Όμως, δεν είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα. Βλέπουμε ότι συρθήκαμε στις συνομιλίες. Κάνουμε δικοινωτικές συνομιλίες, λες και την Κύπρο την κατέχει η τουρκοκυπριακή κοινότητα, απαλλάσσοντας την Τουρκία από πάσα ενοχή. Αποδεχθήκαμε όλες τις διαχρονικές τους απαιτήσεις, χωρίς καμιά πρόοδο.

Είμαστε πάλι σε αδιέξοδο, συρθήκαμε σε μια άγονη διαδικασία. Και για να επανέλθω στον Μακάριο, αν ζούσε θα απαγκιστρωνόταν γρήγορα από αυτές τις συνομιλίες».

-Παρόλα αυτά, και ο Αρχιεπίσκοπος παρουσιάζεται σήμερα πιο αισιόδοξος για λύση. Κάνει λάθος; Το συζητήσατε μαζί του;

« Μίλησε πρόσφατα για αυτά ο Αρχιεπίσκοπος. Και είπε ξεκάθαρα, ότι δε νομίζει ότι η Τουρκία θα αφήσει να επέλθει λύση.

Η Εκκλησία για 2000 χρόνια συνυπάρχει με τον Ελληνισμό. Πήρε και έδωσε πολλά μέσα σε αυτή τη σχέση. Είναι η Εκκλησία που για χρόνια πολλά διατήρησε το έθνος, όταν κρατική οντότητα δεν υπήρχε. Άρα, είναι καθήκον της Εκκλησίας να ενδιαφέρεται για το εθνικό θέμα.

Η Ιερά Σύνοδος ενδιαφέρεται για αυτό. Και μόλις πρόσφατα καταλήξαμε σε μια κοινή ανακοίνωση, ότι όλοι συμφωνούμε πως τελικός στόχος της Τουρκίας είναι η κατάληψη όλης της Κύπρου. Βάσει του Καταστατικού μας, τη θέση της Εκκλησίας την εκφέρει ο Αρχιεπίσκοπος. Αν κάποιος διαφωνεί σε κάτι, μπορεί να εκφέρει τη δική του άποψη.

Στη συγκεκριμένη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου, δική μου τοποθέτηση ήταν ότι πρέπει να ξεφύγουμε από την τακτική που έχει η Εκκλησία μετά το θάνατο του Μακαρίου, να προσκολλάται στο λιγότερο «επιβλαβές» κόμμα ή άτομο, ως προς το εθνικό θέμα και να του δίνει την υποστήριξη της, αλλά να εκθέτει τις δικές της απόψεις, ώστε να συσπειρώνει όσους έχουν τις ίδιες ανησυχίες με μας».

-Μιλώντας για κόμματα και πολιτικούς, Πανιερώτατε, τί θα λέγατε για κάθε ένα εξ αυτών;

«Δεν θα ήθελα να κάνω τον κριτή παρατάξεων και πολιτικών. Σε όλες τις παρατάξεις όμως, υπάρχουν άνθρωποι με υγιείς θέσεις στο Κυπριακό. Και το έδειξε αυτό και το δημοψήφισμα του 2004, όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα δράσουν κάποια ώρα ανεξάρτητα από τυχόν αποφάσεις της ηγεσίας τους».

-Η Πάφος, οδεύει προς μια από τις σπουδαιότερες στιγμές της μακραίωνης ιστορίας της, την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Νοιώθετε να αφορά τη Μητρόπολη αυτό;

«Ήδη από μόνοι μας έχουμε εμπλακεί, εξαγγέλλοντας δύο μεγάλα έργα που έχουν άμεσο στόχο με τη μεγάλη τιμή που έγινε στην πόλη μας. Πρόκειται για το νέο Βυζαντινό Μουσείο που θα δημιουργήσουμε στη Γεροσκήπου, που ήδη δημιουργείται, καθώς και τη Λεόντειο Βιβλιοθήκη που ήταν γνωστή παλαιότερα και που είχε καταλεηλατηθεί κατά το πραξικόπημα.

Η οικογένεια του δρος Αντρέα Μιτσίδη, Γραμματέα του Εθνάρχη Μακαρίου, θα μας δωρήσει και τη δική του σπουδαία βιβλιοθήκη για το έργο αυτό και πλέον θα ονομάζεται Μιτσίδειος Βιβλιοθήκη, που θα στεγάζεται στο κτίριο της Μητρόπολης από όπου θα μεταφερθεί στη Γεροσκήπου το Βυζαντινό Μουσείο».

Αναφερόμενος στις επισκέψεις στα κατεχόμενα, ο Πάφου Γεώργιος επισημαίνει ότι όσον αφορά στη μετάβαση των απλών ανθρώπων, είναι κατανοητές.

«Κάποιοι άνθρωποι πρέπει να δείξουν στα παιδιά τους τα σπίτια, τις περιουσίες τους και να δημιουργήσουν και στα νέα παιδιά το αίσθημα ότι αυτή είναι η πατρίδα μας. Το ότι όμως θα πρέπει να αποφεύγονται συχνές επισκέψεις για αποφυγή της ενίσχυσης της οικονομίας των κατεχομένων ή να δίνουμε οντότητα στα κατεχόμενα, είναι πασιφανές.

Καταντούμε εσχάτως να ακούμε για ανθρώπους που πάνε στα κατεχόμενα ακόμη και για διακοπές υπό την δικαιολογία της φθηνής διαβίωσης. Ας ακούσουν οι άνθρωποι αυτοί τον θρήνο των προγόνων μας και ας μυριστούν το αίμα όσων έπεσαν εκεί. Εξευτελίζουν την ανθρώπινη υπόσταση τους.

Ακόμη και οι λειτουργίες που κάνουμε εκεί, είναι για να τονώσουμε το φρόνημα του λαού. Όταν όμως αυτές οι λειτουργίες γίνονται  για να διαφημίσουν στα πέρατα του κόσμου τη δυνατότητα, τάχα, που μας δίνουν οι κατοχικές αρχές να λειτουργούμε  ελεύθερα, τότε πρέπει να τις αποφεύγουμε.

Δεν μπορούμε να λειτουργούμε, πχ, σε μια εκκλησία που φυλάττεται και συντηρείται καλά, να δίνεται με εικόνα σε όλο τον κόσμο η αίσθηση ότι όλα είναι καλά, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν άλλες 500 εκκλησίες μας που καταστρέφονται ή έχουν συληθεί».

Ο Μητροπολίτης Πάφου εμφανίζεται σκεπτικός στην ατμόσφαιρα για οικονομική άνθηση που θα προκύψει από τη λύση του Κυπριακού.

«Δεν θα πρέπει να κάνουμε εκπτώσεις ως προς την ποιότητα της λύσης, με την προσδοκία μιας κάποιας οικονομικής άνθησης. Μας είπαν πρόσφατα ότι θα γίνουμε δεύτερη Χαβάη με τις δουλειές που θα ανοίξουν. Μα, αν γίνει Χαβάη και μετατραπεί σε επαρχία της Τουρκίας, ποιό θα είναι το όφελος για μας;

Είναι ανεπίτρεπτο να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Και η κατοχή με την οικονομία είναι ανόμοια πράγματα».

-Πολύς κόσμος, Πανιερώτατε, παρεξηγεί την συνεχή ενασχόληση της Εκκλησίας με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες και τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου για αυτές.

«Είναι όμως αναγκαίες κάποιες επενδύσεις, γιατί πρέπει να ζήσει η Εκκλησία. Πρέπει να πληρωθούν ιερείς, να χτιστούν ναοί, να επιδιορθωθούν άλλοι. Όλα αυτά γίνονται χωρίς να φωνάζουμε.

Εκείνο το οποίο ο Μακαριότατος κάνει, είναι να δώσει και κουράγιο στον κόσμο, δίνοντας με τις δηλώσεις το μήνυμα ότι ανοίγουν δουλειές και έρχονται καλύτερες μέρες. Η δική μου άποψη είναι ότι μιλάμε πάντως για ανόμοια πράγματα, εθνικό και οικονομία, άλλο το ένα και άλλο το άλλο».

-Για την κρίση, ποιά είναι η αίσθηση σας, όσον αφορά στο πώς φτάσαμε εδώ; Μπορούμε να πούμε και ότι κάπου μας προσγείωσε;

« Δεν θα πρέπει να δίνουμε συγχώρεση σε εκείνους που οδήγησαν το λαό σε αυτή τη θέση. Θα ήταν ωφέλιμο και για τον τόπο και για το περί δικαίου αίσθημα του λαού, αν αναζητούνταν οι υπαίτιοι και οδηγούνταν στα δικαστήρια για να ξέρει και ο λαός ποιοί τον πρόδωσαν, ποιοί έφεραν την καταστροφή και μας έφεραν σε μειονεκτική θέση και στο εθνικό θέμα».

Ο Πάφου Γεώργιος τοποθετείται και για τα πρωτοφανή σκάνδαλα και τις συνέπειες τους στην Πάφο τον τελευταίο χρόνο.

«Το ότι αυτά ακούγονταν στην Πάφο, ακούγονταν», επισημαίνει. « Δεν υπήρχε όμως κάποια επώνυμη καταγγελία ώστε να πάρουμε επισήμως εμείς κάποια θέση, απλώς ακούγαμε περί σκανδάλων, χωρίς να ξέρουμε το εύρος τους.

Βρεθήκαμε τελικά σε ένα καταιγισμό εξελίξεων, που δυσκολευθήκαμε και να τις πιστέψουμε. Εξηγούσαν όμως κάποια πράγματα εκ των υστέρων, όπως πχ όταν δίνονταν άδειες για οτιδήποτε σκεπτόταν κανείς, αποδεικνυόμενοι σήμερα ότι ήταν προιόν χρηματισμού, κατανοούμε γιατί ποτέ δεν δόθηκε άδεια για να κτιστεί και ένας ναός.

-Για το θέμα του ναού, έχετε κάποιες εξελίξεις μετά τις αλλαγές στη δημοτική αρχή;

«Δείχνει θετική στάση η δημοτική αρχή, πιστεύω ότι θα προχωρήσει το θέμα. Είμαστε όμως στα δικαστήρια και θα εκδικαστεί η υπόθεση. Είναι λογικό και νόμιμο, όταν έχουμε τη δική μας περιουσία στην οποία έχει αφαιρεθεί ο συντελεστής, να ζητούμε να αποζημιωθούμε για να αγοράσουμε και να χτίσουμε αλλού ή να μας επαναφέρουν το συντελεστή για να προχωρήσουμε χωρίς παρέκκληση και χωρίς την άδεια του Δήμου».

Το θέμα Ανδρέα Πατσαλίδη έχει αναχθεί σε μείζον ζήτημα εντός και εκτός Εκκλησίας. Ο Πάφου Γεώργιος επισημαίνει ότι ορθώς η Ιερά Σύνοδος όρισε την τριμελή επιτροπή για να παρακολουθεί τις απόψεις του όπως δημοσιοποιούνται.

«Δεν μπορεί η Εκκλησία να μην επισημάνει κάποιες διαστρεβλώσεις θέσεων της από πλευράς του», τονίζει. « Πχ, το θέμα των εκτρώσεων, όπου υποστηρίζει ότι μέχρι την 54^η μέρα η έκτρωση δεν είναι έκτρωση και είναι επιτρεπτή. Η Εκκλησία λέει ότι έχουμε ζωή από την πρώτη στιγμή της σύλληψης. Γι’ αυτό θεσπίστηκαν οι γιορτές. Ο Ευαγγελισμός, τί είναι;

Ένα άλλο στοιχείο παραποίησης από πλευράς του κ. Πατσαλίδη, είναι μια αναφορά του Αποστόλου Παύλου περί της ισότητας των φύλων, που ο ίδιος ερμηνεύει ότι δεν υπάρχουν φύλα στην Εκκλησία. Αυτό είναι παραποίηση, και άρρεν υπάρχει και θήλυ.

Διαστρεβλώνει το θέμα της νηστείας, η νηστεία δεν είναι δίαιτα, ας εγγύψει να δει ποιά είναι η πραγματική διδασκαλία της νηστείας στην Εκκλησία.

Θα κληθεί ενώπιον μας, διότι αν εμμένει σε αυτές τις θέσεις, τότε θα απευθυνθούμε στον κόσμο λέγοντας ότι αυτές δεν είναι οι διδασκαλίες της Εκκλησίας, αλλά οι θέσεις ενός ανθρώπου από τον οποίο πρέπει να προσέχει. Πρέπει να κληθεί όμως, διότι μπορεί να προβάλει τον ισχυρισμό ότι κακώς μεταδόθηκαν από τα ΜΜΕ οι θέσεις του αυτές ».