Νικόλας Κυριακού: Στο μονοπάτι της κλασικής κιθάρας από την Πάφο στη Γερμανία

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στα έξι μου χρόνια ξεκίνησα δύο μονοπάτια. Το μονοπάτι της μουσικής και το μονοπάτι της κολύμβησης. Χρησιμοποιώ ενσυνείδητα τη λέξη “μονοπάτι”. Ένα μονοπάτι μπορεί από τη μια να είναι όμορφο αλλά από την άλλη να είναι ταυτόχρονα δύσβατο και ανηφορικό. Ξεκινάς με ένα στόχο αλλά στη κάθε διακλάδωση που συναντάς μπορείς και δικαιούσαι να πάρεις την απόφαση να αλλάξεις πορεία. Η ζωή είναι γεμάτη μονοπάτια. Το σημαντικό είναι να κάνεις το πρώτο βήμα και από κει και πέρα ποτέ να μη ξεχνάς να απολαμβάνεις το μονοπάτι και να μαθαίνεις όσο προχωράς.

Μιλά στο PafosNet ο Νικόλας Κυριακού, ένας νέος μουσικός από την Πάφο, τονίζοντας ότι μουσική και κολύμβηση έχουν εμπλουτίσει τη ζωή του:

« Για αυτά τα δύο “μονοπάτια” είμαι απέραντα ευγνώμων. Όσο ήμουν μαθητής στο σχολείο τα απογεύματα μου ήταν αφιερωμένα στη κιθάρα ή στις προπονήσεις. Σίγουρα ήταν κουραστικό το πρόγραμμα μου. Αλλά το απολάμβανα. Κάθε φορά μου μελετούσα κιθάρα ή όταν έπρεπε να “παλέψω” το τελευταίο 50άρι μες στη πισίνα ήμουν ευχαριστημένος. Ευχαριστημένος αλλά και περήφανος. Πιστεύω ότι η μουσική και ο αθλητισμός με “έπλασαν” κατα κάποιο τρόπο. Συγκέντρωση, Πειθαρχία, επιμονή και δημιουργικότητα. Όλα αυτά τα “εργαλεία” με βοηθούν μέχρι σήμερα να ανταπεξέλθω στις όποιες αντιξοότητες της ζωής με ένα χαμόγελο στα χείλη.

Όταν επρόκειτο να ξεκινήσω τις μουσικές μου σπουδές στη Γερμανία έπρεπε να πάρω την απόφαση να συγκεντρωθώ αποκλειστικά στη Μουσική. Η γυμναστική και η κολύμβηση παραμένουν μέρος της ζωής μου μέχρι σήμερα. Η μέρες μου ξεκινούν πάντα με γύμναση. Με αυτό το τρόπο διατηρώ το σώμα μου και παραμένω εστιασμένος σε ότι είναι απαραίτητο». 

Ο Νικόλας Κυριακού είναι κύπριος σολίστ κλασικής κιθάρας, μουσικοπαιδαγωγός και συνθέτης. Γεννήθηκε το 1981 στην Πάφο. Ο πατέρας του κατάγεται από την Χλώρακα και η μητέρα του από τη Γερμανία.

Σε ηλικία 6 ετών άρχισε μαθήματα κλασικής κιθάρας στην “Ακαδημία καλών τεχνών Πάφου” με το Πόλυ Χαραλάμπους. Το 1999 άρχισε τις μουσικές του σπουδές στη Γερμανία. Με δάσκαλο το Volker Hoeh, απέκτησε με διάκριση τον τίτλο του Μουσικοπαιδαγωγού από το Πανεπιστήμιο του Koblenz. Παράλληλα με τις σπουδές του ήταν μέλος της “Gitarrenakademie Koblenz” όπου είχε δάσκαλο τον Prof. Hubert Kaeppel. Το 2003 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Μουσικής του Freiburg με τη Prof. Sonja Prunnbauer. Ακολούθησε μια εντατική φάση με το Prof. Andreas von Wangenheim στο Πανεπιστήμιο Μουσικής της Karlsruhe όπου απέκτησε Master σολίστ στη κλασική κιθάρα.

Κατα τη διάρκεια των σπουδών του κέρδισε βραβεία σε διάφορους διεθνείς διαγωνισμούς κιθάρας (1ο Βραβείο στο διαγωνισμό “Carl Seemann”, Υποτροφία του Προέδρου της Γερμανίας, Βραβείο DAAD, Υποτροφία του ιδρύματος  Νικόλας Οικονόμου κ.α.)

To 2019 ίδρυσε την “nikymusic academy”. Μια internet πλατφόρμα η οποία δίνει τη δυνατότητα σε νεαρά παιδιά να αναπτυχθούν σαν προσωπικότητες μέσω της μουσικής.

Ο Νικόλας Κυριακού και εργάζεται στη νότια Βαυαρία (Γερμανία). Είναι επικεφαλής του τμήματος κιθάρας στην Ακαδημία μουσικής του Füssen και του Marktoberdorf.

Από το Φθινόπωρο του 2023 ο Νικόλας Κυριακού θα συμπεριλαμβάνεται στο Κατάλογο της πλατφόρμας tonebase.co ως ένας από τους καλύτερους δασκάλους στο κόσμο.

Το κάθε κονσέρτο είναι μοναδικό, επισημαίνει στη συνέντευξη του στο PafosNet. Ιδιαίτερα περήφανος δηλώνει για το “Ακάμας Ντούο”.

«Μαζί με τον Ιάσωνα Κεραμίδη (εξάρχων βιολί της φιλαρμονικής ορχήστρας του Μονάχου) είχαμε πολλές εμφανίσεις σε διάφορα φεστιβάλ. Πολύ όμορφη ήταν η συνεργασία μας με τη κυπριακή πρεσβεία στο Βερολίνο. Τα προγράμματα  “Οι κήποι της Αφροδίτης” και “Κοπιάστε” περιέχουν πολλές δικές μου συνθέσεις και ήταν μέρος της σειράς “Κυπριακή ‘Ανοιξη” στο Μόναχο. Με το “Ακάμας Ντούο” εμφανιστήκαμε και στα πλαίσια τών εκδηλώσεων του Πάφος 2017 όταν η πόλη μας ήταν πολιτιστική πρωτεύουσα.

Ως μουσικοπαιδαγωγός χαίρομαι για κάθε χαμόγελο και πρόοδο τών μαθητών μου.

Πολλοί από τους μαθητές μου σπούδασαν και σπουδάζουν μουσική. Ιδιαίτερα περήφανος είμαι για τη πρώην μαθήτρια μου Laura Lootens. Μετά από διάφορες διακρίσεις η  Laura κατάφερε αύτη τη χρόνια να κερδίσει το φημισμένο διαγωνισμό κλασικής κιθάρας “Andres Segovia” στην Ισπανία.

Το γεγονός ότι από το φθινόπωρο του 2023 θα συμπεριλαμβάνομαι στο κατάλογο της πλατφόρμας tonebase ως ένας από τους καλύτερους δασκάλους κλασικής κιθάρας στο κόσμο είναι κάτι για το οποίο είμαι πολύ περήφανος. Ακόμη δε μπορώ να το πιστέψω ότι το όνομα μου αναφέρεται ανάμεσα σε θρύλους της κλάσικής κιθάρας όπως τον Pepe Romero, David Russell, Alvaro Pieri, Hubert Käppel, Marco Tamayo καί άλλους. Όλοι αυτοί οι φανταστικοί μουσικοί είναι μέχρι σήμερα τα ινδάλματα μου. Σαν φοιτητής τους έτρεχα από πίσω για να κάνω μαζί τους μαθήματα. Και τώρα, μετά από τόσα χρόνια, βρίσκω το όνομα μου ανάμεσα στα δικά τους. Απίστευτο».

Ως προς τα μελλοντικά του σχέδια ο Νικόλας Κυριακού επισημαίνει ότι εκτός από κάποια κονσέρτα στη Γερμανία τους επόμενους έξι μήνες έχει δύο κύριους στόχους:

« Την περαιτέρω ανάπτυξη της πλατφόρμας μου “Nikymusic Academy”. Ο στόχος μας είναι να δείξουμε στους γονείς πώς μπορούν να υποστηρίξουν τα παιδιά τους στο μουσικό τους ταξίδι χωρίς πίεση και επιβολή. Η μουσική είναι μια πηγή ευτυχίας για τον άνθρωπο. Μέσω του προγράμματος μας τα παιδιά μπορούν μέσω της μουσικής να βελτιώσουν ακόμη και τα επίπεδα συγκέντρωσης και αυτοπειθαρχίας τους.

Ηχογράφηση του άλμπουμ “Ζανζουέρα”. Εδώ και κάποια χρόνια έχω μελοποιήσει στοίχους του απίθανου Άντη Χ”αδάμου. Πρόκειται για μια σειρά έντεχνων συνθέσεων οι οποίες σχηματίζουν ένα είδος σουίτας. Οι στίχοι είναι στη κυπριακή διάλεκτο καί περιγράφουν με πολύ αστείο  τρόπο τη κυπριακή κοινωνία».  

Η Κύπρος έχει πάρα πολλές δυνατότητες, τονίζει στη συνέχεια. Παρατηρεί ότι πολλοί νεαροί καλλιτέχνες επιστρέφουν στη Κύπρο και κάνουν σπουδαία δουλειά. Το πρόβλημα είναι ότι ο καθένας αγωνίζεται λίγο πολύ μόνος του.

« Το ερώτημα είναι πώς μπορούμε να δώσουμε στο κάθε καλλιτέχνη πρώτα από όλα ένα αίσθημα ασφάλειας», επισημαίνει. « Ένα αίσθημα ασφάλειας όσον αφορά τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου. Διαμονή, Υγεία και χρόνο για την οικογένεια του. Μόνο πάνω σε αυτή τη βάση θα μπορέσει ο καλλιτέχνης πραγματικά να δώσει στη κοινωνία και να εμπλουτίσει τη ζωή όλων μας.

Είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Η πολιτεία πρέπει τελικά να αποφασίσει πόσο σημαντικός είναι ο πολιτισμός για τη κοινωνία μας. Εάν πραγματικά θέλουμε, εμείς και τα παιδιά μας, να ζήσουμε σε μια κοινωνία όπου ο εσωτερικός κόσμος και η ευτυχία του κάθε ανθρώπου έχουν προτεραιότητα, τότε πρέπει να χτίσουμε ένα σύστημα το οποίο να υποστηρίζει αυτό το στόχο.

Προγράμματα οικονομικής υποστήριξης καλλιτεχνών, διευκολύνσεις σε θέματα υγείας, τυποποιημένα συμβόλαια για μουσικοπαιδαγωγούς σε ωδεία, προώθηση των τεχνών στα σχολεία και στα νηπιαγωγεία, ανάπτυξη ενός δικτύου συνεργασίας ανάμεσα στους καλλιτέχνες, οικονομική υποστήριξη των οικογενειών που δεν έχουν τα μέσα να στείλουν τα παιδιά τους σε ωδείο. Αυτές είναι μόνο κάποιες αρχικές ιδέες σαν βάση συζήτησης. Ένα τέτοιο σύστημα κοστίζει φυσικά. Για αυτό λέω ότι είναι θέμα απόφασης.

 Και στις άλλες χώρες έπαψαν να είναι όλα ρόδινα όμως. Και στη Γερμανία δυσκόλεψαν τα πράγματα. Ορχήστρες και θέατρα κλείνουν, τα μουσικά ωδεία παλεύουν και οι μουσικοί προσπαθούν να βρουν τρόπους να επιβιώσουν. Η γενική ψηφιοποίηση σε όλους του τομείς μας αναγκάζει όλους μας να προσαρμοστούμε και να βρούμε άλλους τρόπους να επιβιώσουμε σαν καλλιτέχνες. 

Το καλό στη Γερμανία είναι ότι υπάρχουν οι μηχανισμοί που δίνουν ασφάλεια στο μουσικό. Συμβάσεις εργασίας οι οποίες δε λήγουν στο τέλος του χρόνου, διευκολύνσεις σε θέματα ασφάλειας υγείας για αυτοαπασχολούμενους, ορχήστρες με θέσεις για μουσικούς και μια βασική σύνταξη.    

Γενικά μπορώ να πω ότι η Γερμανία από τη μία προσφέρει περισσότερες δυνατότητες στους μουσικούς να βρουν εργασία. Οι Συμβάσεις που προσφέρονται γενικά σου δίνουν την ευχέρεια να προγραμματίσεις και να κάνεις σχέδια για τη ζωή σου. Από την άλλη υπάρχει ακόμη ο σεβασμός πρός τις τέχνες. Οι κοινωνία αναγνωρίζει το ρόλο που παίζει ο πολιτισμός για τον άνθρωπο. Δυστυχώς όλο και λιγότερο. Ακόμη και στη Γερμανία».

Η Γερμανία είναι πολύ σπουδαία χώρα για σπουδές κιθάρας, καταλήγει. Μπορώ να πω ότι στα πανεπιστήμια μουσικής διδάσκουν απίθανοι καθηγητές. Από τους καλύτερους στο κόσμο. Σίγουρα πρέπει να ξέρεις τη γλώσσα και να καταφέρεις να περάσεις εισαγωγικές εξετάσεις. Η συμβουλή που θα έδινα σε νεαρούς μουσικούς που σχεδιάζουν να σπουδάσουν στη Γερμανία είναι να αρχίσουν από τώρα να λαμβάνουν μέρος σε φεστιβάλ. Αρχίστε να γνωρίζετε τους καθηγητές και να διαδικτυώνεστε! Μπορεί κάποιος ακόμη και πριν τις εισαγωγικές εξετάσεις σε ένα πανεπιστήμιο να ρωτήσει το καθηγητή αν υπάρχει θέση στη τάξη του και αν υπάρχει πιθανότητα να τον πάρει σαν φοιτητή.

Πάνω από όλα όμως προσπαθούμε όλοι μας κάθε μέρα να βελτιωνόμαστε. Σε όλους τους τομείς!