Κραυγή αγωνίας από μαθητές της Πάφου: Σταματήστε τον εγκλεισμό μας, θέλουμε πίσω τη ζωή μας

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

19 Φεβρουαρίου 2021

Όλα άλλαξαν τον τελευταίο καιρό και δεν είμαστε πια χαρούμενοι. Δεν καταλαβαίνουμε… Με το αγωνιώδες αυτό μήνυμα δεκάδες μαθητές του Νικολαιδείου Γυμνασίου Πάφου, απευθύνουν ανοιχτή επιστολή προς κάθε αρμόδιο ζητώντας απεγνωσμένα αλλάγή των δεδομένων που επιβλήθηκαν και επιστροφή στην κανονικότητα τους.

« Όταν πρωτοεμφανίστηκε η πανδημία, ομάδες καλλιτεχνών ένωσαν τις φωνές τους για να δώσουν μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας. Ελπίδα να ξεπεράσει η ανθρωπότητα τον άγνωστο αυτό εχθρό και σύντομα να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Εμείς, οι έφηβοι, ενώνουμε τώρα τις φωνές μας για να σας μεταφέρουμε τα δικά μας συναισθήματα και σκέψεις: Ναι, γνωρίζουμε ότι υπάρχει ο αόρατος αυτός εχθρός Covid -19 και πως όλοι πρέπει να τηρούμε τα υγειονομικά πρωτόκολλα . Αυτό που εσείς οι μεγάλοι δε γνωρίζετε ή δεν καταλαβαίνετε είναι ότι εμείς πρώτοι υπακούσαμε στα μέτρα που μας υποδείξατε :

ΟΧΙ πια στο σχολείο, στον χώρο που ανήκουμε, με τους φίλους, συμμαθητές και καθηγητές μας.

ΝΑΙ, στην τηλεκπαίδευση, με συντροφιά μια μαύρη οθόνη που ξεπροβάλλει μπροστά μας καθημερινά και η φωνή του καθηγητή να ακούγεται στο βάθος.

Ώρες ατέλειωτες κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο «κλουβί», που είναι και σπίτι και σχολείο και χώρος δραστηριοτήτων και φροντιστήριο.

Άγχος, εκνευρισμός, μελαγχολία και αγανάκτηση είναι αυτά που νιώθουμε. ΠΟΣΟ ακόμα να κάνουμε υπομονή; Και τότε διερωτόμαστε, είμαστε μόνοι σε αυτή τη δοκιμασία; Οι γονείς μας γιατί δεν κάνουν κάτι; Αυτοί που καθημερινά μας λένε πως πρέπει να μάθουμε να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας. Αυτοί τι κάνουν τώρα για εμάς;

«Υπομονή», μας λένε, «και θα ‘ρθει η ώρα της επιστροφής στο σχολείο, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Οι επιδημιολόγοι μελετούν, αναλύουν, ξέρουν ...».

Αυτό όμως που δε γνωρίζετε όλοι - ακόμα και οι γονείς έχουν ξεχάσει - είναι ο ψυχικός μας κόσμος, τα συναισθήματά μας.

Κύριοι Αρμόδιοι και γονείς, σκεφτείτε λίγο περισσότερο, δεν μπορεί να μην υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισης εκτός από τη Μαύρη οθόνη. Εμείς σκεφτήκαμε και βρήκαμε λύσεις αν και είμαστε λέτε μικροί: να ανοίξουν τα σχολεία και να πηγαίνουμε κατά ομάδες, άρα λιγότεροι μαθητές στην τάξη. Όπως άλλωστε εφαρμόστηκε σε όλους τους χώρους εργασίας που μόνο το 50% των εργαζομένων είναι με φυσική παρουσία ή ακόμα να κάνουμε μάθημα λιγότερες ώρες την ήμερα και πάλι με εναλλαγές ομάδων.

«Για όλα υπάρχει λύση όταν υπάρχει θέληση», μας λέτε συνεχώς, «όταν συναντούμε προβλήματα»…

Πού είναι όλα αυτά τα πιστεύω σας;;; Μήπως όλοι μάς έχετε ξεχάσει πίσω από τη Μαύρη οθόνη;;;

Εμείς είμαστε το μέλλον της χώρας, συνηθίζουν να λένε σε πολιτικούς λόγους. Αποδείξτε ότι, ΝΑΙ, νοιάζεστε για αυτό το μέλλον και τα δικά μας συναισθήματα!!!!!!!

Ομάδα Μαθητών Νικολαΐδου Γυμνασίου Πάφου

Μαρία Ειρήνη Θεοδούλου

Μάριος Χατζηγεωργίου

Κωνσταντίνος Χριστοδούλου

Σοφία Γεωργίου

Γιώργος Τερπίζης

Μαριλήδα Χριστοφή

Ειρήνη Σιέπη

Χρίστος Χαραλάμπους

Αντιγόνη Μανώλη

Ανδρέας Χριστοδούλου

Κατσαβούνης Νικηφόρος