Μαρίνος Στυλιανού: Η ηχορύπανση στο Κέντρο της Πάφου προκαλεί πονοκέφαλο

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η χαλάρωση των μέτρων και πρωτοκόλλων που αφορούν την αναχαίτιση της πανδημίας του κορωνοϊού αποτελεί γεγονός και φυσικό επακόλουθο είναι και η επαναλειτουργία των επιχειρήσεων εστίασης και κέντρων αναψυχής. Ωστόσο, φαίνεται μικρή μερίδα επιχειρηματιών να προκαλούν ηχητική ρύπανση ιδιαίτερα στο Ιστορικό κέντρο της πόλης, μια ευαίσθητη περιοχή που με βάση και το Τοπικό Σχέδιο της Πάφου αποτελεί Περιοχή Ειδικού Χαρακτήρα, παραβιάζοντας διατάξεις του Περί Διασφαλίσεως και Προστασίας της Κοινής Ησυχίας Νόμου και προκαλώντας πονοκέφαλο τόσο στους περίοικους όσο και στην Τοπική Αρχή.

Αυτό επισημαίνει ο δημοτικός σύμβουλος Πάφου του ΔΗΚΟ και Διευθυντής του ΕΒΕ Πάφου, Μαρίνος Στυλιανού, προσθέτοντας ότι γίνεται κατανοητό ότι υποστατικά που βρίσκονται εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Πάφου θα πρέπει να ακολουθήσουν τη διαδικασία εξασφάλισης Άδειας Εκπομπής Ήχου στα πλαίσια του Περί Κέντρων Αναψυχής Νόμου.

« Την ίδια στιγμή με την υποβολή της αίτησης τους θα πρέπει να προσκομίσουν την Άδεια λειτουργίας με βάση τον Περί Κέντρων Αναψυχής Νόμο, την Άδεια λειτουργίας από τον Δήμο και Αντίγραφο γνωστοποίησης της πρόθεσης για υποβολή αίτησης για έκδοση άδειας εκπομπής ήχου», τονίζει. « Η γνωστοποίηση αναρτάται για 15 ημέρες σε περίοπτο και εμφανές σημείο στον χώρο του κέντρου αναψυχής καθώς και στα γραφεία της αρμόδιας αρχής ενώ σημαντικό στοιχείο αποτελεί ο όρος ότι τα κέντρα αναψυχής που βρίσκονται σε οικιστική περιοχή βάσει των Σχεδίων Ανάπτυξης και δεν υπάρχει απαγορευτικός όρος στην άδεια χρήσης τους για χρήση μουσικής, χρειάζεται να υποβάλουν ακουστική μελέτη καθορισμού νέων ανωτάτων επιτρεπόμενων ορίων έντασης ήχου και ακουστική μελέτη ηχομόνωσης και περιορισμού θορύβου».

Οι μελέτες αυτές, επισημαίνει ο κ. Στυλιανού, θα πρέπει να γίνονται από ειδικούς επιστήμονες, όπως Μηχανικούς Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής, Μηχανικούς Ήχου και συναφή κλάδους σπουδών με απώτερο σκοπό και στόχο την ακουστική βελτίωση σε εστιατόρια, bar, café και λοιπά καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.

« Εκτός από τα σωστά ηχομονωτικά υλικά ώστε να μην υπάρχει διαφυγή θορύβου προς τους γειτονικούς ηχητικούς δέκτες, ιδιαίτερα σημαντικός ακουστικός παράγοντας είναι η σωστή αρχιτεκτονική ακουστική εσωτερικά ενός χώρου συνάθροισης κοινού», παρατηρεί. « Το γενικότερο αίσθημα ευχαρίστησης που λαμβάνει ο επισκέπτης ενός χώρου εστίασης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από την ακουστική άνεση η οποία καθορίζεται από τα ηχοαπορροφητικά υλικά του χώρου. Λαμβάνοντας υπόψιν τη σημερινή αρχιτεκτονική τάση και γενικά το σχεδιασμό εσωτερικής διακόσμησης για τα κέντρα αναψυχής, τα υλικά που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν minimal κατασκευές με μαρμάρινα δάπεδα, γυαλί, τραπέζια σκληρών επιφανειών, μοντέρνες οροφές, καθρέφτες, τριφτό μπετόν κλπ που παρουσιάζουν χαμηλό συντελεστή ηχοαπορρόφησης ενώ το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι ιδιοκτήτες για την ακουστική είναι ελάχιστο μέχρι ανύπαρκτο. Όλα τα παραπάνω, πέραν πάσης αμφιβολίας συμβάλλουν στην αύξηση του παραγόμενου θορύβου μέσω ανακλάσεων ενώ η παραγωγή ήχου μέσω ηλεκτρονικών μεγάφωνων στο εξωτερικό των χώρων αναψυχής επιδεινώνει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα».

Καταλήγοντας, ο Μαρίνος Στυλιανού ανέφερε ότι αν ο Δήμος Πάφου επιθυμεί όντως να περιορίσει την ηχητική ρύπανση στο κέντρο της πόλης, θα πρέπει ως Πολεοδομική Αρχή αρχικά να καθορίσει το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο έντασης ήχου και κατά δεύτερο να καταστήσει υποχρεωτικό Πολεοδομικό όρο την ακουστική μελέτη έντασης ήχου και την ακουστική μελέτη ηχομόνωσης και περιορισμού θορύβου προς όλους τους εμπλεκόμενους με τη λειτουργία και διαχείριση των χώρων εστίασης και κέντρων αναψυχής.