ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ: Το κοροιδάκι της δεσποινίδος (πολιτικής)

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Έχω πάψει καιρό τώρα να θεωρώ τον εαυτό μου μέλος οποιασδήποτε ομάδας-παρεκτός του Παναθηναικού, αλλά δεν είναι ευνοική η συγκυρία να ανοίξω τέτοιο θέμα, που θα δώσει την ευκαιρία σε ένα εσμό ακαλαίσθητων Ολυμπιακών να κάνουν τα παντελώς βλακώδη αστειάκια τους.

Ενοχλούμαι όμως σφόδρα να συναντώ ανθρώπους που πέφτουν με τα μούτρα στην υπηρεσία οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας ή ιδέας, με τη πρόφαση του κοινού καλού- στην Κύπρο το είδος ευδοκιμεί δεκαετίες τώρα: Ήταν η ΕΟΚΑ που άπαντες έπρεπε να στοιχηθούν πίσω της διότι ήταν ιερός ο αγώνας, μετά ήταν το δίπολο Μακάριος-Γρίβας, που δε νοείτο να μην πάρεις θέση, μετά ήταν η τραγωδία του ’74, που έπρεπε να είσαι ή με την έννομη τάξη ή με την εξ Ελλάδος ορμώμενη ανωμαλία, αργότερα έπρεπε να αποφασίσεις με ποιούς θα πας και ποιούς θ΄αφήσεις για την ένταξη στην Ευρωπαική Ένωση, για την λύση του Κυπριακού με το κάθε σχέδιο του κάθε ηλίθιου ξένου, για το αν είμαστε σύνοικο ή αντίπαλο στοιχείο με τους τουρκοκύπριους.

*Στα 20 και στα 30 σου, δικαιολογήσε να συνεπαίρνεσε από τέτοιες αερολογίες- το να το παθαίνεις στα 50 σου, είναι βλακεία ασυγχώρητη. Μετροφυλλώ τις εφημερίδες τις μέρες αυτές και προσπαθώ να καταλάβω πώς νοιώθουν όλοι αυτοί οι συμπατριώτες μας που σύρθηκαν για μια ακόμη φορά στον εκλογικό χορό κομμάτων και πολιτικών, τάχα επειδή είναι (πάλι) κρίσιμες οι συνθήκες.

Οι βαρύγδουπες αναφορές το βράδυ των εκλογών για το μήνυμα του ψηφοφόρου που γύρισε την πλάτη στο σύστημα, έδωσαν πια τη θέση τους στους γκεμπελίσκους των σκοτεινών διαδρόμων: Ποιό θα εκλέξουμε για νέο Πρόεδρο Βουλής, ποιοί θα συνεργαστούμε με ποιούς, ποιοί θα μας χρησιμεύσουν αύριο για τις Προεδρικές, ποιά θα είναι η χωροταξία της νέας αίθουσας συνεδριάσεων της Βουλής και άλλα τέτοια σοβαρά. Το...μήνυμα των πολιτών που έκανε το σύστημα να τα κάνει πάνω του, αγνοείται.

*Μικρότερος, έχοντας βουτήξει για πρώτη φορά στους ωκεανούς του Μπακούνιν και του Κροπότκιν, χλεύαζα τους εκπροσώπους του κοινοβουλευτικού συστήματος. Σήμερα, δεν το κάνω πια- αντιλήφθηκα ότι αυτό πληρώνονται να κάνουν και το υπηρετούν πιστά.

Θλίβομαι μόνο για τον καθένα από εμάς, που με όσα περάσαμε και όσα μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια, εξακολουθούμε να αιθαιροβατούμε ότι είμαστε μέρος ενός μεγάλου συνόλου που υπηρετεί μεγάλες ιδέες.