ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ: Ημερολόγιο Καταστρώματος μηνός Οκτωβρίου

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Μπήκε και ο Οκτώβριος που μπορεί να μην είναι ο μήνας των ποιητών, όπως ο Μάιος ή ο Σεπτέμβριος, ούτε ο μήνας της αγαλλίασης του πλήθους, όπως ο Δεκέμβρης και ο Απρίλης, αλλά είναι ο μήνας των εθνικών επετείων και άρα των εθνικών αργιών- το Σάββατο την επέτειο της Δημοκρατίας μας δεν ξέρω πόσοι την τίμησαν και πόσοι τη θυμήθηκαν, παρεκτός των πρωτευουσιάνων που υπέστησαν για μια ακόμη φορά τις τροχαίες διευθετήσεις ελέω παρέλασης. Στην Πάφο πάντως, μια παρέα σε μοδάτο καφέ, την θυμήθηκε από σπόντα, όταν στο τάμπλετ πρόσεξαν την είδηση για το Augusta της Εθνικής Φρουράς που άλλαξε πορεία για να μεταφέρει ασθενή από πλοίο στα ανοιχτά της Κύπρου σε νοσοκομείο, ενώ κατευθυνόταν για την παρέλαση.

«Γιατί πήγαινε παρέλαση, τί είναι σήμερα ρε», ήταν το πρώτο δείγμα ότι αλλιώς θυμούμαστε και τιμούμε τις παραδόσεις όταν είναι εργάσιμη μέρα και αλλιώς όταν είναι σαββατοκύριακο.

*Του εαυτού μου μη αποκλειομένου βεβαίως βεβαίως- καθότι προτίμησα το Σάββατο να αναπτερώσω το ηθικό μου με λιγότερο ηρωικά και περισσότερο ποταπά πράγματα: Τελείωσα επιτέλους πρωί-πρωί τον «Μάρτυρα Κατηγορίας» της Άγκαθα Κρίστι, για να συνειδητοποιήσω ο βλαξ ότι στο βιβλίο αυτό ήταν βασισμένο το κινηματογραφικό έργο του Χίτσκοκ, χάζεψα την Ελληνική Τηλεόραση παρακολουθώντας τους ελλαδίτες πολιτικούς να προσπαθούν για νιοστή ημέρα να βγάλουν άκρη με τις τηλεοπτικές άδειες, έκανα μια γύρα στο διαδίκτυο όπου σε 120 δευτερόλεπτα περίπου προειδοποιήθηκα γύρω στις δέκα φορές από ιστοσελίδες και μπλογκς ότι δεν θα πιστέψω το τί θα διαβάσω- και αφού δεν θα το πίστευα ούτως ή άλλως, δεν τα διάβασα.

*Αντί παρέλασης, βγήκα στη συνέχεια με πιο χαλαρό βηματισμό για λίγο περπάτημα, όπου διασταυρώθηκα με κάμποσους εγγλέζους κατοίκους που έκαναν το πρωινό τζόκινγκ τους ή έβγαζαν βόλτα τους σκύλους τους και με ακόμη περισσότερους κύπριους που έβγαζαν βόλτα τα αυτοκίνητα τους. Το μεσημέρι έφαγα ελαφρά καθότι ήθελα να αφήσω χώρο στο στομάχι για τις καθιερωμένες μπύρες και τους εξίσου καθιερωμένους ξηρούς καρπούς του σαββατόβραδου και μετά άραξα το σαρκίο μου στον καναπέ για λίγο αγγλικό ποδόσφαιρο, που από τότε που οι εγγλέζικοι ελεγκτικοί μηχανισμοί άναψαν κόκκινο στον Μαρινάκη για την αγορά της Νόττιγχαμ, αναπτερώθηκε πολύ το ηθικό μου.

*Το ίδιο δημιουργικά πέρασα και τη χθεσινή μέρα, αποφασίζοντας ότι τα εθνικά μου καθήκοντα θα τα εκτελέσω με περισσότερη υπευθυνότητα την 28η του μήνα- αν δεν έχουμε καμιά πολιτειακή διαφοροποίηση ως τότε.