ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ: Η γενιά των tablets και των smartphones

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Σε άλλες εποχές, μπορεί και να μην εύρισκε θέση στα μέα ενημέρωσης. Μπορεί να έπρατταν πολλά παιδιά το ίδιο, μπορεί να θεωρείτο αυτονόητη η εκδήλωση της εθελοντικής πρόθεσης για βοήθεια, μπορεί και να ένοιωθαν τα ίδια τα παιδιά ότι όφειλαν να βοηθήσουν με τις ελάχιστες δυνάμεις τους ή και να υποχρεούντο να το πράξουν από το σύστημα της παιδείας που ίσχυε παλαιότερα.

Στη σημερινή εποχή όμως, το video με τη συνέντευξη που θα δείτε απόψε στο PafosNet για τρία κοριτσάκια του δημοτικού, που συγκλονισμένα από τις εικόνες της καταστροφής στη Σολέα το καλοκαίρι, ανέλαβαν μια πρωτοβουλία για ενίσχυση του έργου της αναδάσωσης, θα γίνει θέμα σε όλα τα μήντια του τόπου- ήταν μια ρομαντική εκδήλωση ενδιαφέροντος από τα παιδιά αυτά, που ουσιαστικά δεν συνεισέφερε κάτι, σε επίπεδο προθέσεως όμως ήταν το μέγιστο μάθημα για όλους.

Και για αυτό-προφανώς-συγκλόνισε τους πάντες.

*Ήταν πρωτίστως ένα μάθημα προς τους μεγάλους (ηλικιακά, πνευματικά, οικονομικά), ότι οι γενικεύσεις και τα κλισέ πολλές φορές αποτελούν μια βολική δικαιολογία για να αποφεύγουμε κόπους και ευθύνες. Τρία μικρά κορίτσια, δεν πέρασαν κάποιες μέρες των διακοπών τους παίζοντας με τα tablets τους, κατεβάζοντας εφαρμογές και ανταλλάσσοντας likes μέσω των smartphones τους ή απολαμβάνοντας τις επαναλήψεις των τηλεοπτικών σειρών στις οθόνες κάτω από τον κλιματισμό.

Κοντολογίς, τρία παιδιά δημοτικής ηλικίας δεν έδρασαν ως η «γενιά των tablets», αλλά με τρόπο που τους περισσότερους από εμάς κουράζει ακόμη και ως σκέψη: Να φτιάχνουμε σπιτικά γλυκά και δροσιστικά ροφήματα, να καθόμαστε ώρες στο πεζοδρόμιο προσπαθώντας τα τα πουλήσουμε, να μαζεύουμε πενταροδεκάρες και να τις παραδίδουμε στους υπεύθυνους ως συμβολή στην ανακούφιση παθόντων.

Είναι πρωτοφανές στην Κύπρο του 2016, δεν είναι;

*Και από την Πάφο της ανιδιοτελούς προσφοράς, στην Πάφο των οικονομίστικων υπολογισμών: Αυτή η υπόθεση με το «περιφερόμενο» από πόλη σε πόλη ΑΞΙΚ, μόνο ως θλιβερή υπόμνηση μιας τοπικής κοινωνίας-επαίτη μπορεί να εκληφθεί.

Ανελέητο γλύψιμο του κράτους «δώσε σε μένα μπάρμπα», χτυπήματα κάτω από τη μέση «η άλλη πόλη μαζεύει μόνο αδέκαρους ρέμπελους», ευκολάκια των τοπικών φορέων «ξέρετε, έχουμε μελέτες ότι τραβάμε το μεγαλύτερο ποσοστό τουριστών».

Τελικά, ο μόνος μάγκας στην Πάφο είναι ένας κερυνειώτης- ο Μιχαλάκης Λεπτός. Που ήθελε να βάλει την Πάφο στον ακαδημαικό χάρτη και το έκανε από μόνος του. Αντί να διεκδικεί περιφερόμενα κουφάρια ιδρυμάτων που σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου δεν μετρούν πλέον.