ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ: Η χαμένη λογική Δύσης και Ανατολής

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Στις ευρωπαικές μεγαλουπόλεις ο κόσμος προσπαθεί να συνειδητοποιήσει (και δεν μπορεί) πια αρρώστεια μπορεί να δημιουργεί θύματα όπως τους έρμους τους ανυποψίαστους πολίτες που χάνουν για το τίποτα τη ζωή τους, κυριολεκτικά εν μέση οδό. Τα ταραγμένα χρόνια του ’60 και του ’70, το αντάρτικο πόλεως στις καπιταλιστικές πρωτεύουσες είχε τουλάχιστον την επίφαση ότι μετείχε στις κοινωνικές εξεγέρσεις και κυρίως ότι στοχοποιούσε τους εκπροσώπους των μορφών εξουσίας- οι βλαμμένοι των Βρυξελλών, των Παρισίων, του Λονδίνου, του Μονάχου, ενήργησαν καθ’ εικόνα και ομοίωση της εποχής μας: Μακελειό να’ ναι κι’ ότι να’ ναι.

Το γκροτέσκο της Δύσης σε όλο του το μεγαλείο: Οι δράστες στον τόπο του εγκλήματος να συμπεριφέρονται ως κήρυκες περιθωριακών δογμάτων στο Χάιντ Παρκ, οι θρησκευτικοί τους ηγέτες από την ασφάλεια της απόστασης από τα δρώμενα να «εξηγούν» ότι χτυπήθηκε η πολιτική του δυτικού ιμπέριουμ έναντι του μουσουλμανικού στοιχείου και οι ίδιοι οι δυτικοί να δείχνουν βίντεο με τους δράστες λίγο πριν τα μακελιά, εν είδη κάθαρσης έναντι των κακών της άλλης πλευράς.

Σχιζοφρένεια κανονική.

*Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, τα χτυπήματα στην κοινή γνώμη από ένα λαό που είναι προφανές ότι βρίσκεται σε μόνιμη απόσταση από την κοινή λογική, είναι συνεχή- τις απανωτές δολοφονίες από μανιακούς κατόχους όπλων, διαδέχονται απίστευτες στους πολίτες με μια μέση ευρωπαική κουλτούρα ιστορίες για πεντάχρονα που πυροβολούν δίχρονα, για διαταραγμένους ψυχικά ανθρώπους που κρατούν εγκλωβισμένους συνανθρώπους τους, για εμφυλίους εξαιτίας του χρώματος των ανθρώπων!

Εν έτη 2016, αν έχετε τον Θεό σας...

*Στον αντίποδα της χριστιανικής Δύσης, η μουσουλμανική Ανατολή φέρεται στους δικούς της πιστούς το ίδιο «μεγαλόψυχα»: Οι χιλιάδες νεκροί των εμφυλίων σε γειτονιές της Συρίας, του Αφγανιστάν ή του Ιράκ, δίνουν τη θέση τους στα ανυποψίαστα θύματα σε πιο «κοσμικές» περιοχές που οι άνθρωποι απλώς πήγαν για διακοπές, για ένα γλέντι γάμου, για ψώνια και για αναψυχή.

Για να καταλήξουν νεκροί, για λόγους που ουδείς εχέφρων μπορεί να εννοήσει.

*Στα καθ’ ημάς, οι τραγωδίες είναι λιγότερο προβεβλημένες αυτό το καλοκαίρι, ωστόσο υπαρξιακές: Να ξεκινήσω τις διακοπές μου από τη Μύκονο ή θα μου πουν ότι αντιγράφω; Να μείνω εντός ή είναι πολύ μπανάλ; Να αναρτήσω στο facebook την αναχώρηση μου από το αεροδρόμιο ή να αντέξω καλύτερα να δείξω το αεροδρόμιο του προορισμού;

Παγκόσμια παράνοια...