ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ: Ένας θεσμός μετράει τις φάπες

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Τη μέρα που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι επέτειος μιας από τις μελανότερες σελίδες της ελληνικής δημοκρατικής παράδοσης και ίσως δεν θα έπρεπε να ασχοληθούμε με το θέμα-καθότι πολλοί είναι αρκετά οργισμένοι στις μέρες μας για να κάνουν συνειρμούς πονηρούς.

Και να θες να αγιάσεις όμως, δεν σ’ αφήνουν οι βουλευτές. Οι οποίοι μπορεί να μην έχουν καμιά σχέση με όσα έβαλαν την Ελλάδα και τη Δημοκρατία στο γύψο για μια εφταετία,μπορεί οι έρμοι να μην έχουν τον Παπαδόπουλο ή τον Πατακό ως πρότυπα τους, όπως και να το κάνουμε όμως, να αντιμετωπίζονται με τη γραφικότητα που αντιμετωπίζονταν οι μεγάλοι αυτοί άνδρες της Ελλάδας των ‘60s και των ‘70’s, είναι πολύ κοντά στο να το πετύχουν. Οι πλείστοι των 56, κατάφεραν σε λίγα χρόνια μέσα να τους «φτύνουν» από τον μπάρμπα που παίζει πρέφα στο καφενείο, μέχρι τον χουλιγκάνο που μαλώνει με άλλους ή με τον εαυτό του στα γήπεδα, εως και τον ίδιο τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.

Οι ίδιοι οι ένοικοι του κοινοβουλίου νομίζουν βέβαια ότι βρέχει, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

*Όσο οι συνθήκες ήταν ομαλές, μια χαρά πήγαινε η δουλειά: Κουτσά-στραβά νομοθετούσαν, έκαναν καμιά μανούρα με τις αναπομπές της εκτελεστικής εξουσίας για να φανεί η σημασία του λειτουργήματος τους, χτυπούσαν πεντέξι εξυπηρετήσεις και καμιά δεκαριά παρουσίες σε γάμους, βαφτίσεις και κηδείες και μια χαρά κυλούσε το πράμα.

Το ζήτημα είναι ότι πλέον οι συνθήκες στην Κύπρο δεν είναι ομαλές- και με θεσμικούς παράγοντες όπως αυτούς, μπορούμε να ζούμε με τη σχετική βεβαιότητα ότι δεν θα ξαναγίνουν.

Αν μέσα στις σημερινές μη φυσιολογικές συνθήκες οι εκπρόσωποι του λαού θεωρούν ότι το να κλείσουν τα προεκλογικά δεφτέρια είναι το ύψιστο καθήκον τους έναντι αυτών που τους ψήφισαν, υπάρχει μείζον πρόβλημα- το οποίο αν αναγκάζεται να το υπερτονίσει ένας θεσμός-ορισμός της σοβαρότητας όπως ο Γενικός Εισαγγελέας, καταλαβαίνετε τί θέατρο σκιών παίζεται στο άλλοτε κραταιό κοινοβούλιο.

*Και όλα αυτά, σε επίπεδο δημόσιας ζωής και συντεταγμένης Πολιτείας. Διότι σε επίπεδο απλών ανθρώπων, οι προσδοκίες έπαυσαν να υφίστανται από τις ημέρες εκείνες του κουρέματος. Που μέχρι να καταλάβουν τί ψήφιζαν, τί έπρεπε να ψηφίσουν και πού όδευε ο τόπος, αυτοί πανηγύριζαν πάνω στα κιγκλιδώματα της περίφραξης και απολάμβαναν τους διθύραμβους των ελληνικών εφημερίδων.

*Οι οποίες ελληνικές εφημερίδες, χρησιμοποιούν την Κύπρο ως παράδειγμα σήμερα για το πώς πρέπει να κινηθεί η Ελλάδα- όχι βάσει της Βουλής μας, εννοείται.