ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelicar Restaurant: Μια επέτειος: Η φωνή του Πολυτεχνείου διαλύει μύθους...

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Τον Δημήτρη Παπαχρήστο τον «γνώρισα» ως τη φωνή του Πολυτεχνείου, μαζί με την Μαρία Δαμανάκη. Σε αντίθεση με αυτήν, ο Παπαχρήστος παρέμενε για χρόνια περιβεβλημένος από την αχλή του μύθου.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 τον γνώρισα στα αλήθεια, φιλοξενούμενο στο Ράδιο Πάφος όπου εργαζόμουν τότε. Του είπα ότι ενείχε διαστάσεις μύθου στα μάτια μου, για ότι έκανε στο Πολυτεχνείο και κυρίως για το τί δεν έκανε μετά. Γέλασε και μου είπε ότι υπερβάλλω. Του είπα ότι μέχρι που έμαθα την ιστορία του, όταν άκουγα τον Εθνικό Ύμνο, ξυνόμουν και έφευγα. Και ότι το «Ανα Κατα δια Πυρος Υπερ», υπήρξε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία.

«Και μένα» μου είπε μόνο, χαμογελώντας ντροπαλά.

*Επειδή σήμερα το μπλα-μπλα θα πάει σύννεφο, δικαιωματικά μιλά ο άνθρωπος που ταυτίστηκε με το «Εδώ Πολυτεχνείο».

Δίνει το πρώτο μάθημα, ότι οι αγώνες δεν είναι για να μπαίνουν μετά σε μαυσωλεία: « Να καταργηθούν οι επετειακές εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο.  Τα διαχρονικά μηνύματα της εξέγερσης των φοιτητών κατά της χούντας, μένουν ζωντανά όσο υπάρχουν πολιτικοί και κοινωνικοί αγώνες που επιδιώκουν να πραγματώσουν στόχους όπως η κοινωνική δικαιοσύνη και ελευθερία.

Οι γιορτές για το Πολυτεχνείο σήμερα δεν λένε τίποτα. Αυτό που αξίζει σήμερα να θυμάται κανείς από το Πολυτεχνείο είναι οι στόχοι και η λειτουργία της αμεσοδημοκρατικής εξεγερτικής συλλογικότητάς του».

*Μάθημα δεύτερο και επίκαιρο στα καθ’ ημάς: Η εξαργύρωση των αγώνων από κάποιους. « Είναι υποβολιμαίο να λένε ότι κάποιοι εξαργύρωσαν από τη γενιά του Πολυτεχνείου. Το απαξίωσαν σκόπιμα οι άκαπνοι ή αυτοί που θα ήταν εναντίον μας, αν ήταν τότε εκεί. Χρησιμοποιούν 10-20 ανθρώπους από εμάς που πήραν δημόσιες θέσεις και πάνε να ταυτίσουν όλους. Δεν σέβονται ούτε τους νεκρούς, ούτε τους τραυματίες, ούτε τους ανώνυμους».

* Μάθημα τρίτο: « Τα νέα παιδιά που είναι στην ανεργία και στην ξεφτίλα θα δημιουργήσουν τα δικά τους κύτταρα. Και θα τα λένε «πολυτεχνεία» ακόμη και ας μην έχουν σχέση με εκείνο το γεγονός. Λειτουργεί συμβολικά. Είναι ένας σταθμός ανεφοδιασμού γι’ αυτά».

* Τον ενοχλεί άραγε αυτή η μονοδιάστατη ταύτιση του με το Πολυτεχνείο;

«Όχι μόνο δεν με ενοχλεί, αλλά θεωρώ ότι είναι το καλύτερό μου βιβλίο, γιατί γράφτηκε με αίμα, πίστη και όνειρο».