ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Τι είν’ η πατρίδα μας; Μην είν’ οι καναλάρχες;

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Ο γέρος μου φρίκαρε, εμένα πάλι καμία εντύπωση μου έκανε η ερώτηση του μικρού αν την 1η Απριλίου γιορτάζαμε τον πόλεμο μας με τους εγγλέζους, τους τούρκους ή τους γερμανούς- εδώ κοντεύουμε οι μεγάλοι να αρχίσουμε να ξεχνάμε ποιός πολέμησε ποιόν, θα τα έχει ξεκάθαρα ένα οκτάχρονο; Άσε που το παρακάναμε με το να μανουριάζουμε συνεχώς με τον ένα και τον άλλο...

Ομοίως, στις 25 Μαρτίου η μεγαλύτερη κόρη ενός κολλητού ρωτούσε αν το 1821 «ήταν αυτό του Κολοκοτρώνη και του Καραισκάκη», με τον τρόπο που οι σημερινοί τηλεαστέρες προσδιορίζουν το Big Brother1 ως «αυτό με τον Τσάκα και τον Πρόδρομο» και το DWTS ως «αυτό της Ζέτας» ή «αυτό της Δούκισας Νομικού».

*Πριν μερικά χρόνια, θα έπεφτα και εγώ στη λούμπα να αρχίσω την παπαρολογία για το έθνος που ξεχνά το χθες και που άρα δεν έχει αύριο, για τους προγόνους που έδωσαν τη ζωή τους για να γράφουμε εμείς ότι ηλιθιότητα μας κατέβει στο κεφάλι  και για τον κόσμο μας που πάει κατά διαόλου από τότε που εξαφανίσθηκε η ΕΣΣΔ από τον χάρτη και έμεινε μόνη η Αμερική (αυτό όμως, είναι αλήθεια).

Πλέον όμως, οι εθνικές στιγμές είναι στα μάτια μου ξεκάθαρο τί αποτελούν: Είναι η Γη της Επαγγελίας των καναλαρχών!

*Ανοίγεις την τηλεόραση κάθε χρόνο ημέρες επετείων και έχεις την ψευδαίσθηση ότι διακτινίστηκες στα 1992- από τότε θα πρέπει να προβάλλονται σε συγκεκριμένα κανάλια συγκεκριμένα αφιερώματα. Είναι προφανές: Οι τηλεορασάνθρωποι, λατρεύουν το reunion των (ίδιων και ίδιων) αγωνιστών.

Με την ίδια λαγνεία, αρέσκονται να ακούνε τουλάχιστον οκτώ φορές σε κάθε δελτίο ειδήσεων, Κυριακή, γιορτή και σχόλη, τον εθνικό ύμνο τραγουδημένο από ναό σε ναό και από εθνικό μνημείο σε εθνικό μνημείο. Από την ώρα που ο εκφωνητής στο στούντιο αρχίζει το: «Τελέστηκε σήμερα το εθνικό μνημόσυνο...», ξέρεις ως άλλος Κόπερφιλντ ότι το ρεπορτάζ θα ολοκληρωθεί με το χορωδιακό: «Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη...»

Τρομερό..

*Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη στα κανάλια ακοίμητοι φρουροί των ιερών και οσίων μας. Αλλιώς, θα επικρατούσαν οι ανθέλληλες και απολιτικ, όπως ο Κωστής: «Και τί καταλάβαμε που διώξαμε τους εγγλέζους; Μια χαρά θα είμασταν σήμερα με τις λίρες μας. Άσε που θα βλέπαμε και καμιά ομάδα της προκοπής στην Κύπρο, αν μπαίναμε στα πρωταθλήματα τους».