ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Show me the money.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Πολύ φοβάμαι ότι αποτελώ πλέον μέρος της μειοψηφίας των εραστών του ποδοσφαίρου, που θεωρεί ότι η ανάπτυξη και η πρόοδος των ομάδων δεν έχει καμία σχέση με ενοποιήσεις, αλλαγές χρωμάτων, δημιουργία νέων εμβλημάτων και μεταφοράς των εδρών από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό- αυτά γίνονται μόνο στο ΝΒΑ.

Αν και πολλοί στην Πάφο ήδη είναι έτοιμοι για καυγά, έχοντας αφελώς πεισθεί από κάποιους ότι αυτές οι διαφωνίες είναι που εμποδίζουν τη γιγάντωση της ποδοσφαιρικής Πάφου, δεν θα κουραστώ να επισημαίνω ότι για μια πραγματικά δυνατή και αξιοσέβαστη ποδοσφαιρική ομάδα δεν χρειάζονται νομικίστικα τρικ όπως οι ενοποιήσεις-χρειάζεται μόνο χρήμα.

*Αν αυτό δεν βρεθεί, τα πράγματα είναι ξεκάθαρο ότι θα οδηγηθούν σε κωμωδίες τύπου Μόντι Πάιθον: Φέτος η ομάδα θα απορροφήσει ΑΕΠ, Κούκλια και Ατρόμητο, του χρόνου θα ρουφήξει Ακρίτα Χλώρακας και Κισσό Κισσόνεργας, τον παράλλο θα ανέβει στην Πόλη Χρυσοχούς και την Αγία Μαρίνα και σε μια πενταετία θα καταλήξουμε στον Πύργο Τηλλυρίας ή όπου αλλού υπάρχουν εναπομείναντα σωματεία που μπορούν να εκχωρήσουν τη σφραγίδα τους για να κρατηθούμε εν ζωή.

*Μπορεί οι συνελεύσεις των ομάδων που θα μετέχουν στο νέο ποδοσφαιρικό οργανισμό να ανάψουν το πράσινο φως χωρίς κανένα πρόβλημα, μπορεί και να έχουν όντως τις καλύτερες των προθέσεων και αγνά οράματα- απόντος του χρήματος, όλα θα είναι εξ αρχής στον αέρα. Αυτό, δυστυχώς, διδάσκουν τα προηγούμενα.

*Μπορώ να καταλάβω την πρεμούρα των ανθρώπων του ποδοσφαίρου της Πάφου, αλλά και των πολιτικών προσώπων της επαρχίας να εμφανίσουν στο κοινό ένα νέο προιόν, ώστε να φανεί ότι νοιάζονται για το άθλημα όσο και ο απλός κόσμος- θα ανέμενα όμως μια πιο καθαρή εξήγηση: «Προοπτικές ανάπτυξης δεν υπάρχουν- μέσα στο νέο πλαίσιο, εκτιμούμε ότι η Πάφος μπορεί μόνο να λειτουργήσει ως εκκολαπτήριο ταλαντούχων παιδιών, ως μια ομάδα δυνατοτήτων δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας, και ούτω καθεξής. Μέχρι, τουλάχιστον, να βρεθεί ο δικός μας Μελισσανίδης που να έχει χρήμα για πέταμα και τρέλα με το τόπι».

*Ως τότε, όλοι θα ονειρεύονται στις παραλίες τα καλοκαίρια νέους θριάμβους, που θα χαθούν με την πρώτη μπόρα του φθινοπώρου. Αρχίζοντας να ζητούν όλοι από όλους ευθύνες για τη νέα κοροιδία.