ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Όσο υπάρχουν Άνθρωποι...

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Την γνωρίζω χρόνια, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου περιτριγυρισμένο από το γυναικολόι του σογιού της μάνας μου- τότε ήταν απλώς η κολλητή της θείας Μάρως, της θείας Λίας, της θείας Γεωργίας και της θείας Λούλλας.

Στο μεταξύ, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, η ίδια είναι πια ένας από τους σπουδαιότερους παράγοντες της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της Πάφου, πλην όμως το ίδιο έξω καρδιά και large στη συναναστροφή μαζί μου όταν κάθε τόσο συναντιόμαστε (συγνώμη, δεν βρίσκω την αντίστοιχη ελληνική έκφραση).

*Έχοντας το θάρρος της στενής σχέσης, επιμένω κάθε φορά: «Πρέπει να αντιληφθείς την δημοσιογραφική μου φύση που έρχεται στην επιφάνεια όποτε σε βλέπω. Δεν γίνεται να ξέρω τόσες φιλανθρωπικές σου ενέργειες και να κάνω τον κινέζο.

Πρέπει να μου δώσεις το πράσινο φως να κάνω ένα κομμάτι για αυτό, θα τρελλάνουμε το παγκύπριο όταν μάθουν τί κάνεις σε καιρό οικονομικής κατάρρευσης».

*Είναι η μόνη φορά που η διαχυτικότητα της «μεγάλης μου αδερφής» χάνεται και στη θέση της εμφανίζεται η σκληρότητα του μεγαλοεπιχειρηματία.

«Ούτε να το σκέφτεσαι. Και μόνο που το συζητάς, με πειράζει. Άστο στην άκρη και έλα να πάμε να φάμε, να μου πεις ποιός πίνακας από τη συλλογή μου σου αρέσει να σου τον δωρίσω και να σου πω τί θυμήθηκα ότι σου κάναμε μια φορά που ήρθα στο σπίτι της γιαγιάς σου και μας ενοχλούσες ενώ λέγαμε τα μυστικά μας με τις θείες σου».

*Η γυναίκα αυτή, συμπεριφέρεται με τον τρόπο που οι υπόλοιποι πηγαίνουμε στο σούπερμαρκετ για τα ψώνια της ημέρας, τη στιγμή που με τις πράξεις της δίνει όραμα σε ανθρώπους και οικογένειες.

Θα ήθελα πολύ να πώ τί απίστευτα πράγματα έχει κάνει-αλλά δεν μπορώ. Διαβάζοντας τις γραμμές αυτές, σίγουρα κάποιοι θα αναγνωρίσουν πίσω από την γενικολογία των γραμμών, τον Άνθρωπο που τους σπούδασε με δικά της χρήματα, που το μηνιαίο έμβασμα της για χρόνια ολόκληρα αναπλήρωσε την πατρική ή μητρική απουσία, που οι επιχειρήσεις της αποδείχθηκαν εκκολαπτήριο καριέρων ενώ στην ουσία δεν χρειαζόταν περαιτέρω εργατική δύναμη.

*Στην τελική, αυτό έχει και τη μεγαλύτερη σημασία: Να στο αναγνωρίζουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι. Να ξέρεις ότι κάπου, κάποιοι λένε ένα «να την έχει ο Θεός καλά».

Για τα πρωτοσέλιδα και τη δημοσιότητα, αγαπημένη μου, έχεις δίκαιο: Ουρές να φαν κι’ οι κότες.