ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Οι δρόμοι είχαν τις δικές τους ιστορίες...

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Ιστορίες γραμμένες με πόνο, απόγνωση, θυμό και αποφάσεις αλλονών. Ιστορίες που δείχνουν ένα πρωταγωνιστή άλλο από αυτόν που συνηθίσαμε να ακούμε και να βλέπουμε στις μικρές μας, καθημερινές ιστορίες. Όπως λένε και οι κουστουμαρισμένοι κύριοι στα τηλεοπτικά στούντιο, ο κύπριος είναι πάντα κύπριος: Τουτέστιν, πρόθυμος να συνδράμει, να δώσει ένα χέρι βοήθειας στον διπλανό, να ρίξει ένα βλέφαρο στην τραγωδία της δίπλα πόρτας.

Πλην όμως, και αυτό το χέρι, εκ των πραγμάτων πια το απλώνει μέχρι εκεί που του το αφήσανε- το άλλο, το πετσοκόψανε οι προνομιακοί συνομιλητές των κουστουμαρισμένων κυρίων.

*Από την καφετέρια σε κεντρικό σημείο της Πάφου, χάζευα τα παιδιά στα φώτα τροχαίας που έκαναν τον έρανο για την Πορεία Χριστοδούλας, το πρωί της Πέμπτης. Ξεκινά ως σκότωμα του χρόνου, μέχρι την έλευση του ραντεβού σου, ξαφνικά όμως συνειδητοποιείς ότι τα πράγματα αλλάζουν- το τζάμι του αυτοκινήτου κατεβαίνει πιο δύσκολα πλέον, το όχι από τα στόματα ή την κίνηση της κεφαλής έρχεται πιο αβίαστα από άλλοτε, το χέρι σηκώνεται πιο αποφασιστικά πλέον ως ένδειξη αποτροπής προσέγγισης- και οι ίδιοι οι εθελοντές έχω πια την αίσθηση ότι πλησιάζουν τον πολίτη πιο μουδιασμένα από παλιά.

Ίσως γιατί βιώνουν και οι ίδιοι την αδικία να ζητάς από αυτούς που τους τα κλέψανε, αντί από αυτούς που τα μαζέψανε.

*Άλλαξαν τα πράγματα, χαμογελά με συγκατάβαση ο άνθρωπος που κάθεται απέναντι μου. Θυμάμαι τους Ραδιομαραθώνιους που οργανώναμε στην τότε Λαική, ήταν κάτι απίστευτο. Από ένα σημείο και μετά δεν μιλούσες για έρανο, ήταν ένας διαγωνισμός μεταξύ των ανθρώπων ποιός θα δώσει μεγαλύτερη χαρά και ταυτόχρονα ποιός θα πάρει μεγαλύτερη χαρά δια της προσφοράς του.

Οι άνθρωποι σήμερα δεν έχασαν μόνο τα λεφτά τους, έχασαν την εμπιστοσύνη. Σου πετά ο άλλος κατάμουτρα και δικαιολογημένα, ένα «τράβα σε αυτούς που τα κλέψανε».

Και οι λιγότερο οργισμένοι όμως, απλώς αισθάνονται άβολα. Πολλοί απλώς δεν έχουν πάνω τους ούτε το δίευρω του λαχείου. Ή σκέφτονται ότι πρέπει να πάρουν γάλα ή ψωμί για το σπίτι με αυτό- πού καιρός για μαζικές φιλανθρωπίες...

*Αργά ή γρήγορα, θα φτιάξουν τα πράγματα-με αποχαιρετά παρακολουθώντας την μάχη των φαναριών. Η ουσία είναι ότι ο κόσμος το έχει στο αίμα του ότι πρέπει να αλληλοβοηθιέται. Τα άλλα, θα έρθουν πρώτα-ύστερα...