ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Ο Θεός τους κι' ο Θεός μας.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Ας υποθέσουμε ότι ένας καλλιτέχνης αποφάσιζε ξαφνικά ότι συνεισέφερε τα μέγιστα στην διακίνηση των ιδεών και στην εμπέδωση της ελευθερίας της έκφρασης με το να σχεδιάσει και να δημοσιεύσει τον Χριστό ή τον Πατέρα Αυτού, με τρόπο a priori βλάσφημο για την Εκκλησία μας.

Είμαι πολύ-πολύ περίεργος να δω πόσοι open minded και άνετοι σήμερα πολίτες θα έβγαιναν μπροστά για να βροντοφωνάξουν για το δικαίωμα στην έκφραση.

*Το γράφω αυτό, με αφορμή τη νέα τρομοκρατική ενέργεια στη Δανία, επειδή διακρίνω μια ακούσια, πλην σαφή, τάση διαχωρισμού του δικαιώματος έκφρασης και της προστασίας της καλλιτεχνικής δημιουργίας όταν πρόκειται για θέματα που αφορούν τον «Άλλο», όχι εμάς.

Θέλω να πω, ακούγεται πολύ εύκολο να παριστάνεις τον προασπιστή δικαιωμάτων όταν η αιτία του προβλήματος ουσιαστικά δεν σ’ αγγίζει. Επειδή προσωπικά δεν αισθάνομαι τόσο κοντά στα της θρησκείας, νοιώθω ότι το ίδιο αδιάφορα που αντιμετώπισα την καρικατούρα του Μωάμεθ που ξεσήκωσε τα κύμματα οργής των πιστών του, θα έβλεπα και την αντίστοιχη καρικατούρα του Χριστού σε ένα μουσουλμανικό περιοδικό- είμαι βέβαιος όμως ότι η μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία θα έφριττε σε μια τέτοια περίπτωση, όπως και οι επίσημες εκκλησιαστικές αρχές.

*Γι’ αυτό τον λόγο, επιτρέψτε μου να έχω ισχυρές αμφιβολίες για την συμβολή παρόμοιων ενεργειών στην διακίνηση ιδεών και στην προστασία του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης. Είμαι βέβαιος ότι ακούγεται οπισθοδρομικό στους κύκλους της υψηλής διανόησης και της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας, αλλά θεωρώ ότι το να πλασάρεις μια εικόνα ενός συμβόλου εκατομμυρίων ανθρώπων με τρόπο που εκ των προτέρων γνωρίζεις ότι τους ενοχλεί, δεν συνεισφέρει το παραμικρό σε καμία ελευθερία.

Συνεισφέρει μόνο στο τιράζ σου, ξέροντας εκ των προτέρων τον κακό χαμό που θα προκαλέσεις εκατέρωθεν.

*Προσωπικά δεν είδα αντίστοιχες εκφράσεις απέχθειας προς τους φανατικούς, όταν οι φανατικοί έβαλλαν κατά της εδώ πλευράς: Όταν απειλούσαν με κάψιμο κινηματογράφους παρεμποδίζοντας προβολές του «Τελευταίου Πειρασμού», ή όταν ζητούσαν την κεφαλί επί πίνακι όσων απόκλειναν από την επίσημη γραμμή, θέτοντας θέμα ανθρώπινων αδυναμιών του Χριστού ως προς την Μαγδαληνή, η συντριπιτική πλειοψηφία των διανοητών απλώς το άφησαν να ξεθυμάνει-δεν είναι καιρός να τα βάλουμε με ολόκληρη Εκκλησία.

Και ήταν, μάλιστα, οι «βλάσφημοι πρωτοπόροι» χριστιανοί, όχι μουσουλμάνοι.

*Εν ολίγοις: Πριν αρχίσουμε το μπλα-μπλα για την αιμοβόρα αντίληψη του «Άλλου», ας αποφάσισουμε αν άξιζε τον κόπο να προχωρήσουμε με κάτι που ξέρουμε από πριν ότι ο «Άλλος» θα εκλάμβανε ως προσβολή.