ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Μια σπουδαία ομάδα που δεν την καταλαβαίνει κανείς!

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Αν είναι ένα πράγμα που δεν μπορεί κανείς να καταλογίσει στους δημοτικούς άρχοντες Πάφου, είναι η ποικιλία που προσθέτουν στην καθημερινότητα των συνδημοτών τους.

Υπό αυτό το πρίσμα, είναι άδικη η διαρκής κριτική που γίνεται στο Δημοτικό Συμβούλιο Πάφου περί του επιπέδου του, της παραγωγικότητας του και των αληθινών στοχεύσεων των μελών του. Ακόμη πιο άδικη είναι η διαρκής σύγκριση που γίνεται με το Δημοτικό Συμβούλιο Λεμεσού: Οι λεμεσιανοί εργάζονται ως μια γροθιά, οι λεμεσιανοί βάζουν τα συμφέροντα της πόλης τους πάνω από τα προσωπικά και τα κομματικά συμφέροντα, οι λεμεσιανοί είναι αποτελεσματικοί, οι λεμεσιανοί έχουν Δήμαρχο που μπορεί να επιβληθεί στην κυβέρνηση και πάει λέγοντας.

Μπούρδες.

*Τί κατάφεραν, επί της ουσίας οι δημοτικοί άρχοντες Λεμεσού; Απλώς, συνεχίζουν να διεκπεραιώνουν μια έτοιμη κατάσταση στην οικονομία, λόγω λιμανιού και ρωσικών υπεράκτιων, μια έτοιμη κατάσταση στον τομέα της εκπαίδευσης, λόγω ΤΕΠΑΚ, μια έτοιμη κατάσταση στον τομέα του εμπορίου και βιομηχανίας, λόγω οινοβιομηχανιών και παλιών τζακιών και μια έτοιμη κατάσταση στον τομέα του τουρισμού, λόγω ενός ατελείωτου παραλιακού μετώπου.

Σιγά τα ωα...

*Αντιθέτως, η Πάφος σε σχέση με τη Λεμεσό είναι ένα χωριό- ενδεχομένως, πια, μεγάλο χωριό, αλλά πάντως χωριό. Και όλοι ξέρουμε ότι στα χωριά όλοι θέλουν να είναι οι προύχοντες.

Γι’ αυτό, δεν θα έπρεπε να ξενίζει ο πόλεμος που ξεσπά επί προσωπικού κάθε που βρίσκονται όλοι μαζί μέσα στην αίθουσα συνεδριάσεων- εκτός πια και αν όλοι όσοι φρίττουν, έχουν γεννηθεί στην 5^th Avenue ή μεγάλωσαν στις όχθες του Σηκουάνα.

*Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, ημέρες των Παθών που διάγουμε από σήμερα, ότι «"Ουκ έστι Πάφιος αγαθός, κι' αν εστίν αγαθός, ουκ έστι Πάφιος».  Οι άντρες δεν συσκέπτονται πίνοντας τσάι και συζητώντας ως δεσποινίδες των μυθιστορημάτων της Τζέιν Ώστιν!

Τζον Γουέιν δεν έβλεπαν εκεί στη Λεμεσό;

Άστε τους αιρετούς  να φωνασκούν, να εγκαταλείπουν τις συνεδρίες, να ακυρώνουν συνεδρίες, να διοχετεύουν εμπιστευτικά έγγραφα, να απαιτούν προσλήψεις φίλων και να συμπεριφέρονται γενικώς ως άντρες του παλιού καλού καιρού.

*Και στο κάτω-κάτω, τί κέρδισε παραπάνω η Λεμεσός με τους χαμηλούς τόνους; Την Ευρωπαική Πρωτεύουσα; Την έχασαν. Τον ΣΟΔΑΠ; Τον έχασαν. Την αντιπροεδρία του ΔΗΚΟ; Την έχασαν. Την αντιπροεδρία της Ένωσης Δήμων; Την έχασαν.

Το πολύ πολύ να κερδίσουν ένα πρωτάθλημα. Και σιγά το πρωτάθλημα δηλαδή...