ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Μια λυτρωτική οικογενειακή κόντρα.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Η αντιπαράθεση της κ. Θεοχάρους με τον αντιπρόεδρο της Ελληνικής Κυβέρνησης, είναι διδακτική. Κυρίως για τους ανθρώπους που πολιτικοποιούνται σήμερα, μακριά από τα ωραιοποιημένα στερεότυπα παλαιότερων γενεών που μεγάλωσαν με ανεμοσκορπίσματα  «μητέρων πατρίδων», «Ελλάς, Ελλάς, σκέπασε και μας» και εθνικών μύθων γενικώς.

Είναι διδακτική γιατί όπως κάθε επίλυση λογαριασμών που είναι ανοιχτοί, βοηθά να ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι- δεν έχει σημασία, στα αλήθεια, ποιός είχε δίκαιο και ποιός μάλλωνε με τα ρούχα του στην προκειμένη περίπτωση: Σημασία έχει ότι έστω και από την πίσω πόρτα μπαίνει στη σκηνή ένα θέμα που ο απλός κόσμος το συζητά δυνατά πλέον εδώ και καιρό.

*Αυτό που συζητά ο κόσμος και αυτό που επί της ουσίας ανοίγει η αντιπαράθεση Θεοχάρους-Βενιζέλου, είναι η πρόταξη πια των πρακτικών σχεδιασμών και επιδιώξεων έναντι της εθνικής συνείδησης- στην προκειμένη περίπτωση η απέλπιδα προσπάθεια των Αθηνών να βγουν στον αφρό μετά την ολική οικονομική καταστροφή, εισπράττεται, και όχι αδίκως από τους κύπριους, ως πατημασιές επί πτωμάτων. Ως ο πλήρης παραμερισμός της αιώνιας συμπαράστασης με κάθε κόστος της μητρόπολης σε ένα από τα αδύναμα άκρα της, προκειμένου η μητρόπολη να επανακτήσει την εύνοια των ισχυρών και να ξαναμπεί η ίδια στο διεθνές παιγνίδι.

*Δεν έχει σημασία που το επίσημο πολιτικό σύστημα σε Αθήνα και Λευκωσία απορρίπτει αλαλάζων κάθε τέτοια αναφορά, όσοι έχουν ένα στοιχειώδες επίπεδο νοημοσύνης καταλαβαίνουν από μόνοι ότι ο κόσμος στην Κύπρο είναι νευριασμένος επειδή μαζεύτηκαν πολλά- ειδικά μετά από το θρίλερ των Eurogroup που αποφάσιζε τα κουρέματα του ελληνικού χρέους και την έμμεση φόρτωση τους στην Κυπριακή Δημοκρατία δια της έκθεσης της στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και την πασιφανή άρνηση της Αθήνας να συνδράμει τη Λευκωσία στην δική της καταστροφική νύχτα της 15^ης Μαρτίου 2013, τα πάντα άλλαξαν πια: Η κουρτίνα τραβήχτηκε και οποιαδήποτε προσπάθεια των πολιτικών και από τις δύο πλευρές να την ξανακλείσουν, μόνο ως καρικατούρα φαντάζει πια.

* Υπ’ αυτό το πρίσμα, το νέο επεισόδιο είναι βοηθητικό. Στο να εννοήσει άπαξ ο απλός άνθρωπος ότι οι μύθοι και οι πομπώδεις διακηρύξεις είναι καλά για τα ταρατατζούμ των παρελάσεων- όχι για την καθημερινή ζωή.

Και ότι ο κόσμος αλλάζει, δυστυχώς.