ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Μαθαίνοντας στους τουρίστες κυπριακές εκφράσεις.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ              

*Μια ζεστή μέρα του Πάσχα, από αυτές που κανονικά σε δεκαπενταύγουστο παραπέμπουν παρά σε Απρίλη, ο ευτραφής ιδιοκτήτης του καταστήματος με είδη σουβενίρ στην τουριστική περιοχή Κάτω Πάφου έβραζε μέσα στο άσπρο του πουκάμισο και το μαύρο του παντελόνι, ιδρωκοπώντας και αναψοκοκκινίζοντας σε δημόσια θέα.

«Τί θα γίνει, μαλάκας είμαι να πληρώνω τόσες χιλιάδες στους άχρηστους του δημαρχείου και τους άλλους τους καραγκιόζηδες της Αρχής Λιμένων για αυτή την τρύπα και να έρχονται να μου κλείνουν και την είσοδο; Μια τα κιόσκια, μια τα εστιατόρια, μια οι καφετέριες, την επόμενη φορά θα αρπάξω τις καρέκλες και τα τραπέζια τους και θα τα ρίξω στη θάλασσα».

O άνθρωπος μπορεί να είχε τα δίκια του κόσμου όλου με το μέρος του-δεν ξέρω.

Είναι όμως αποκαρδιωτικό το ότι συνέβη η μανούρα ενώπιον εκατοντάδων επισκεπτών του λιμανιού- ακόμη και οι ξένοι τουρίστες που μόνο το «μαλάκας», άντε άντε και το «καραγκιόζης» οι πλέον multiculture εξ αυτών, κατάλαβαν από όλη τη φασαρία, προφανώς αντιλήφθησαν ότι κάτι πήγαινε στραβά.

* Ως να τιμούσαν κάποιο έθιμο των κέντρων αναψυχής για το ποιός θα φοβίσει περισσότερο τους πελάτες τους, την ίδια ώρα στην ίδια περιοχή, άλλοι δύο επιχειρηματίες συζητούσαν εκτοξεύοντας ύβρεις και χειρονομώντας  για το τελεσίγραφο του Δήμου Πάφου να εξοφλήσουν μέχρι τέλους του μήνα τα περυσινά χρωστούμενα, αλλιώς δεν θα λάβουν τις φετινές άδειες λειτουργίας.

Μπορεί να είχαν και αυτοί όλα τα δίκια του κόσμου με το μέρος τους-δεν ξέρω.

Το πρόβλημα όμως, είναι άλλο: Δεν μπορείς να επιλύεις τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζεις ως επιχειρηματίας, ενώπιον των πελατών σου.  Ας πήγαιναν την επόμενη εργάσιμη μέρα στο Δημαρχείο να πλακωθούν με τους υπεύθυνους με την ησυχία τους, πίσω από τις κλειστές πόρτες. Ας πήγαιναν στο γραφείο τους και να ανταλλάξουν τηλεφωνικώς καντύλια με τους λειτουργούς της Αρχής Λιμένων. Ας έστελλαν ένα sms ή ένα mai, κατεβάζοντας όλη την γκάμα του πάμπλουτου ελληνικού υβρεολογίου.

*Ποιό είναι το δίδαγμα της έξαρσης αυτής των παθών; Ότι δεν έχουμε υπόθεση! Μια μας φταίει η απουσία επισκεπτών, μια μας φταίει η πολυκοσμία που μας δημιουργεί προβλήματα, μια μας φταίει το κράτος που επιμένει να πληρώνουμε φόρους, μια μας φταίει το δημαρχείο που πάει να βάλει κανόνες.

Τελικά, το σωστό το κάνουμε μόνο εμείς-ουδείς άλλος.