ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Κάθε λιμάνι και καημός, κάθε ημικρατικός και πόνος

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Ο φιλιππικός κατά του βαθέως κράτους που δημιουργεί παιδιά και αποπαίδια, που εκφωνούσε από ραδιοφώνου πρωί πρωί η πολιτική περσόνα,  για να δώσει το μέτρο της πρόκλησης των μπόνους, των μισθών και των άλλων ωφελημάτων των εργαζομένων στους λιμένες, ήταν μέχρι και συγκινητικός -σε αλλοτινές εποχές θα έβαζα στοίχημα το αριστερό μου χέρι ότι οι νοικοκυραίοι που άκουγαν, θα κουνούσαν επιδοκιμαστικά το κεφάλι, λέγοντας «πέστα χρυσόστομε» και «καλά τα λέει» και «άκου ρε, τί γίνεται πίσω από τις πλάτες μας!».

*Μόνο που σήμερα, το πολιτικό και κομματικό σύστημα άργησε μια μέρα- και όχι μόνο αυτό: Και ο νομοθέτης επίσης, και οι εκπρόσωποι του λαού και οι εκάστοτε κυβερνώντες και οι κοινωνικοί ακτιβιστές. Τα όσα αποκαλύπτονται πλέον καθημερινά, σήμερα για τους χαιδεμένους των λιμανιών, χθες για τους προνομιούχους της CYTA, αύριο για άλλους, μεθαύριο για παράλλους, δεν συνιστούν έκπληξη για κανένα- για τους πιο νηφάλιους παρατηρητές των τεκταινομένων, είναι απλώς τα μικρά παζλ του μεγάλου ψηφιδωτού που οδήγησαν στην καταστροφή.

*Περισσότερο από καταγγελτικοί, οργίλοι και έκπληκτοι για το τί συμβαίνει σε κομμάτια της σαρκός του κυπριακού κρατικού μορφώματος, μάλλον ως απολογούμενοι θα έπρεπε να ενεργούμε άπαντες: Το πολιτικό σύστημα στην ολότητα του, διότι επέτρεψε την ύπαρξη του θαυμαστού κόσμου των πατρικείων, των νομοθετών, διότι αρκούνται στο να ενεργούν πομπωδώς μόνο για τις περιπτώσεις κακόμοιρων συμπατριωτών μας, των εκπροσώπων του λαού, διότι είναι μονίμως ένα βήμα πίσω από τις εξελίξεις και των μήντια, διότι θυμούνται να λεονταρίσουν όταν πια βγάλει άλλος το φίδι από την τρύπα- εν προκειμένω, καταλύτης είναι οι τροικανές διαδικασίες για τις ιδιωτικοποιήσεις.

Δεν είναι που οι ευρωπαίοι είναι πιο έξυπνοι από εμάς, ούτε που συνήθισαν να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς γνωριμίες, ρουσφέτια και κανακέματα- είναι κυρίως που δεν έχουν διαφημιστική πίττα να αναμένουν από την CYTA, ούτε εκλογικές λίστες από τις οικογένειες των λιμενεργατών.

* Παρά να κομπάζουμε λοιπόν σήμερα δια των πρωτοσέλιδων και των ραδιοφωνικών κραυγών για τα ασύλληπτα μπόνους διαφόρων ομάδων, καλύτερα θα ήταν να σωπάσουμε, αναλογιζόμενοι γιατί δεν τα ανακαλύψαμε όλα αυτά εμείς οι ίδιοι, όταν ήταν καιρός.

Μόνο έτσι θα αποφύγουμε να ξαναπέσουμε από τα σύννεφα, όταν το επόμενο κοινό μυστικό βγει στη φόρα- από αυτούς τους καταραμένους τροικανούς και πάλι...