ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Καλημέρα καινούργιε κόσμε!

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Το παν στη ζωή είναι η αισιοδοξία. Και η πίστη ότι όλα θα πάνε καλά. Μικρότερος, έβγαζα σπυράκια με την στάση κάποιων ανθρώπων ότι ο Θεός κι η μοίρα θα μεριμνήσουν για τα πουλιά του ουρανού- σήμερα όχι πια.

Βρίσκω μέχρι και συγκινητική τη βαθιά πεποίθηση των γυναικών της εκκλησίας ότι όλα θα πάνε καλά. Και ότι ο Θεός έχει για όλους. Είτε αυτό, είτε το μότο των πιο κουλτουριάρηδων, ότι ο Θεός γελά όταν μας βλέπει να κάνουμε σχέδια, νομίζω ότι είναι παρήγορο ούτως ή άλλως να ξέρεις πως στη στροφή θα σε περιμένει κάτι καινούργιο.

Διότι, σε όλες τις κούρβες μας περίμεναν ως τώρα συμφορές. Πόσο πιο άσχημη έκπληξη να μας περιμένει το 2016; Ευτυχείτε, λοιπόν! Και αυθυποβληθείτε ότι ο μεγάλος μας χρωστά κάτι καλό.

*Στο μεταξύ, οι χαρές της ζωής είναι δίπλα μας- ανακαλύψτε και απολαύστε υπεύθυνα, χωρίς να περιμένετε να γίνει το κέφι του σύντροφου Μουσταφά για να βγείτε στους δρόμους για την ιστορική συμφιλίωση με τα τουρκοκύπρια αδέρφια μας, χωρίς να περιμένετε να βάλουν τη τζίφρα τους οι διεθνείς δανειστές για να αρχίσετε το νέο επιχειρηματικό σας σαφάρι στις ερήμους των επενδυτικών σχεδίων και χωρίς να περιμένετε να ευωδοθούν οι προφητίες του άγιου Παίσιου για να αισθανθείτε ασφάλεια και ανωτερότητα ως Έλληνες.

*Ακριβώς για να μην γελά κανείς με τους σχεδιασμούς μου, που πολύ φοβάμαι ότι για πολλοστή φορά θα αποδειχθούν φτερό στον άνεμο, υποδέχθηκα το 2016 με τις καλύτερες δυνατές προοπτικές: Ξημέρωμα της Πρωτοχρονιάς, στη συνδρομητική δύο συνεχόμενες ταινίες από το Star Treκ, στο καπάκι ένας επιθεωρητής Κλουζό και αμέσως μετά ο Γούντι Άλλεν ως νευρωτικός σκηνοθέτης:

«Σας έχω μιλήσει για τον αυνανισμό; Η καλύτερη στιγμή είναι στο τέλος. Όταν οι δύο αγκαλιάζονται».

*Ομοίως, εκείνο το αναρχοαυτόνομο σύνθημα των φοιτητικών μας χρόνων «μην περιμένετε να χιονίσει για να δείτε άσπρη μέρα», ξαναμπήκε στην καθημερινότητα μας- χιόνισε σχεδόν παντού με το καλημέρα της νέας χρονιάς, να είναι σημαδιακό αυτό και για τα σημαντικότερα που μας έρχονται, κυρία Μπήλιου μου;

Μια βόλτα, πάλι, πλάι στη μανιασμένη θάλασσα της Πάφου, ένα καλό κρασί  με τους δικούς σου ανθρώπους, χαζεύοντας έξω τις νιφάδες σε ελεύθερη πτώση, εκείνη η ροκιά του Μητροπάνου, «τα κόκκινα τα μπλουζ που κοροιδεύεις...», που ξετρύπωσε ο ραδιοφωνικός παραγωγός πρωί-πρωί.

Αυτή είναι η ζωή. Και η αίσθηση του καλού βίου που μας περιμένει. Γι’ αυτό καλή χρονιά να έχουμε και ψυχραιμία.

Όλα θα παν καλά.