ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Η Πάφος, «πιλότος» της νέας (σχιζοφρενικής) Κύπρου.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Έχοντας μπει στον καινούργιο χρόνο και με το ημερολόγιο να σβήνει ήδη τις πρώτες μέρες του 2014, μπορούμε από τώρα να θεωρήσουμε με ασφάλεια την Πάφο ως  το πιλοτικό δείγμα της σχιζοφρενικής εποχής που μας αναμένει. Το «Πάφος 2017»,  αυτό που είχε ξεκινήσει ως το όχημα που θα μας μετέτρεπε σε ομφαλό ολόκληρης της γηραιάς ηπείρου, για μια πενταετία τουλάχιστον, ξαφνικά μετατρέπεται χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι  σε μικρογραφία της μετά Μνημονίου Κυπριακής Δημοκρατίας: Της  Δημοκρατίας εκείνης που ένα βράδυ έπεσε για ύπνο ως η εκλεκτή κόρη της καταναλωτικής εποχής και το επόμενο πρωί ξύπνησε άκληρη, άεργη και καταφρονεμένη.

Επιβάλλοντας και η ίδια έκτοτε στους πολίτες της, μια σχιζοφρενική πραγματικότητα:  Να έχουν κοιμηθεί μέσα σε ένα κράτος το οποίο ξυπνώντας μερικές ώρες αργότερα, απλώς δεν υφίστατο πλέον! Λόγω, κυρίως,  της παρανοικής εμμονής της συντριπτικής πλειοψηφία των ανθρώπων της, να δεθούμε σε ένα άρμα που δεν μας αφορούσε. Κυνηγώντας χείμερες του τύπου θα σας λύσουμε το Κυπριακό, θα σας προστατεύσουμε από τις απειλές, θα σας ταίζουμε με χρυσά κουτάλια.

*Ο σχιζοφρενικός δυισμός, στον οποίο οι πολίτες της Δημοκρατίας αυτής καλούνται να λειτουργήσουν από τα μέσα του 2013, αποτυπώνεται καθαρότερα από οπουδήποτε αλλού, στο «Πάφος 2017»- σε ένα οργανισμό που έχει να κάνει μόνο με τον πολιτισμό, έλαχε ο κλήρος να μετατραπεί σε δαχτυλοδεικτούμενο παράδειγμα μιας κοινωνίας που πλέον επιχειρεί να ισορροπήσει σε δύο βάρκες: Και στην απάνεμη αγκαλιά του παρεμβατικού κράτους το οποίο γνώριζε δεκαετίες και στην σκληρή πραγματικότητα της οικονομικής σύγκλισης με τα ιδιωτικά στάνταρ των βορειοευρωπαίων.

*Φτάνουμε λοιπόν στο σημείο, να έχουμε την ίδια ώρα το ΔΣ του Οργανισμού «Πάφος 2017» να ανακοινώνει δραστικές περικοπές στα όσα σχεδιάστηκαν και τέθηκαν ενώπιον των ευρωπαίων ως πρόταση για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα και τους εκπροσώπους Δήμων και επαγγελματικών φορέων της ίδιας επαρχίας να σπεύδουν στο κράτος εκλιπαρώντας για τα υπεσχημένα.

*Επί της ουσίας, έχουν αμφότεροι δίκαιο: Οι μεν  τεχνοκράτες, αντιλαμβάνονται ότι στο νέο πλαίσιο η Πάφος πρέπει δυτυχώς να συνεχίσει μόνη, παρά τις όποιες υποσχέσεις. Οι δε παραδοσιακοί «παράγοντες», εξακολουθούν να θεωρούν το κράτος τούτο ως το σίγουρο καταφύγιο- προσποιούμενοι ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι κράτος πλέον δεν υφίσταται!

*Κοντολογίς η Πάφος,  λόγω του θεσμού της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, εξωτερικεύει πρώτη αυτό που σιγοβράζει ήδη σε όλη την Κύπρο: Την πάθαμε άσχημα με τη εμμονή μας με τον ευρωπαικό βορρά.