ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Η εποχή του τέλους των μύθων

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Το φυσικό αέριο μπορεί να είναι ακόμη εγκλωβισμένο στις μετρήσεις για το αν βγαίνουν ή δεν βγαίνουν οι σχεδιασμοί μας και στο πώς και πότε θα αξιοποιηθεί τελικά, αλλά το πρώτο απτό αποτέλεσμα το έδωσε ήδη: Το τέλος της εποχής των μύθων.

Με τις ΗΠΑ και τις ακόλουθους τους να διαγωνίζονται πλέον στο ποιός θα αποθεώσει περισσότερο την Κυπριακή Δημοκρατία ως σημαντικό εταίρο τους και περιφερειακό ενεργειακό παίκτη, το μάθημα είναι σαφές- καλά και άγια τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, το Διεθνές Δίκαιο, οι προσφυγές στις Γενικές Συνελεύσεις, οι συναντήσεις κορυφής, αλλά όλα αυτά είναι η παρηγοριά των αδυνάτων. Και το υλικό για να γεμίζουν χρόνο τα δελτία ειδήσεων.

Η αληθινή πολιτική, είναι αυτή που ζούμε σήμερα: Έχω να προσμένω όφελος από την αφεντιά σου; Κάτι θα κάνουμε.

Δεν έχω; Πάρε ένα ακόμα ψήφισμα να έχεις να παίζεις.

*Οι διθύραμβοι Μπάιντεν στην πρόσφατη έλευση του στο νησί, οι χθεσινές αποθεωτικές, σχεδόν, αναφορές του αμερικανού αξιωματούχου στον Φιλελεύθερο, δείχνουν ότι το ενεργειακό μας βάζει στον χάρτη των «υπαρκτών» κρατών. Δείχνουν ταυτόχρονα όμως και κάτι άλλο: Την ανάγκη να σταματήσουμε πια να χρησιμοποιούμε τα διεθνή οικονομικά συμφέροντα ως τον αιώνιο εχθρό- αρκετά χρόνια μυξοκλαίγαμε για την προσκόλληση των μεγάλων στην Τουρκία λόγω της τεράστιας αγοράς της, πλέον μπαίνουμε στο ίδιο παιγνίδι.

Ο ενεργειακός πλούτος της Κύπρου την καθιστά τόπο άξιο προσοχής- αυτό που δεν κατόρθωσε η διεθνής διπλωματία, τα διεθνή δικαστήρια, η ισχύς των όπλων, ο ΟΗΕ, να διορθώσουν δηλαδή την στρέβλωση που επέβαλε δια της δύναμης ένα κράτος προς ένα άλλο, το κατορθώνει πια το διεθνές οικονομικό συμφέρον.

Το ηθικόν του πράγματος, μπορεί να περιμένει.

*Αυτά σε επίπεδο πολιτικής. Σε επίπεδο καθημερινότητας, η ενεργειακώς αναβαθμισμένη Κυπριακή Δημοκρατία έχει πολύ σοβαρά προβλήματα να επιλύσει, πριν περάσει στις γεωπολιτικές στρατηγικές της συμμαχίες- το κυνήγι ελαττούται δραματικώς, σύντροφοι!

Στολές, άρματα, εξαρτήσεις, στα έξυπνα κινητά κατεβάζουμε το «Πάγωσ’ η τσιμινιέρα» με τον σύντροφο Γιώργο Νταλάρα και κατεβαίνουμε στους δρόμους. Το λαικό κίνημα ανακαλύπτει ξανά τις ρίζες του και τον αγωνιστικό του παλμό. Θάνατο στους πρωταίτιους των εξαφανισμένων λαγών και των δυσεύρετων περδικιών. Να λογοδοτήσουν σε λαικά δικαστήρια οι εγκέφαλοι της μείωσης του θηράματος και της απαξίωσης των περήφανων κυπρίων κυνηγών.

*Διότι, πού πας ρε καραμήτρο στις διεθνείς αγορές, αν δεν έχεις ικανοποιητικό κυνήγι;