ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Εδώ και κάμποσες μέρες, τη σκανδαλολαγνεία στην Πάφο αντικατέστησε η φιλανθρωπία - παρά τους φόβους αρμοδίων και μη ότι ο εσμός των σκανδάλων που διαποτίζει τα τελευταία χρόνια την πόλη και επαρχία, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη σε επίπεδο καθημερινότητας κρίση, θα έκανε πολλούς να γυρίσουν την πλάτη σε δικαίους και αδίκους, τις μέρες αυτές είναι συγκινητική η στοίχιση απλών ανθρώπων και φορέων της Πάφου πίσω από τους οργανισμούς αρωγής προς αναξιοπαθούντες συνανθρώπους.

*Το πλέον ελπιδοφόρο είναι ότι στην εποχή της δημοσιότητας, της αντιπαροχής και της χρησιμοποίησης της κάθε δωρεάς έναντι ανταλλάγματος, υπάρχουν άνθρωποι στην Πάφο που συνειδητά επιλέγουν να δρουν πίσω από τα φώτα. Όπως οι φθαρτοπαραγωγοί της Έμπας, τους οποίους τις προάλλες απoκάλυψε η πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικής Μέριμνας του Δήμου Πάφου και υπεύθυνη για τη λειτουργία του Κοινωνικού Παντοπωλείου, Μαρία Ζαβρού, ότι συστηματικά προσφέρουν προϊόντα καλύπτοντας σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες της μονάδας.
 

* Ελπιδοφόρο, εδώ που φτάσαμε, είναι και το γεγονός ότι πολιτικά πρόσωπα και κόμματα δίνουν σε οργανώσεις αρωγής - με τόσα που βαραίνουν το πολιτικό σύστημα και με τόση απαξίωση, το πλέον αναμενόμενο θα ήταν να κρύβονται σήμερα. Γι' αυτό και η βοήθεια που επέδωσε τα Χριστούγεννα στο Κοινωνικό Παντοπωλείο Πάφου ο Πρόεδρος της Βουλής δείχνουν ότι υπάρχει ενδεχομένως ελπίδα: Δεν είναι το κομματικό και πολιτικό σύστημα τόσο αναίσθητο και αποκομμένο από την κοινωνία ακόμα, όσο όλοι φοβόμαστε. 

* Μια μεγάλη ποσότητα τροφίμων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης έχει συγκεντρώσει στα γραφεία της και η Επαρχιακή Οργάνωση Πολυτέκνων Πάφου για άπορες πολύτεκνες οικογένειες ενόψει του γιορτινού τραπεζιού. Τοπικές επιχειρήσεις, όπως οι υπεραγορές Παπαντωνίου, και πολλοί ιδιώτες προσφέρουν απλόχερα, λέει με συγκίνηση ο πρόεδρος των πολυτέκνων Πάφου, Λεόντιος Τσιέλεπος.

*Και τί λένε όλα αυτά, θα διερωτηθεί ο κυνικός της παρέας. Στα τρία παραδείγματα κοινωνικής αλληλεγγύης και εγρήγορσης, μπορούμε να αντιπαραθέσουμε εκατόν τρία παραδείγματα κοινωνικής αναλγησίας και υπανθρωπισμού.

Σωστό. Επειδή βαρεθήκαμε όμως να αναδεικνύουμε μόνο τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας και του κράτους αυτού, νομίζοντας ότι ανακαλύπουμε πάλι την Αμερική, ας επαναανακαλύψουμε τον σεβασμό στις απλές κινήσεις που δείχνουν ανθρωπιά.

*Δεν θα πάθουμε και τίποτα αν πούμε ένα εύγε, γιορτές που είναι. Από την άλλη εβδομάδα, κατακεραυνώνουμε πάλι  τους πάντες, ως άλλοι Νταρθ Βέιντερ.