ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Σελφάροντας στο απόλυτο κενό

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Ξεκίνησε ως πλάκα, εξελίχθηκε ως όχημα ματαιοδοξίας πολλών, γιγαντώθηκε ως κοινή πρακτική στον ιδιωτικό χωροχρόνο και πλέον καταλήγει σε ένα γενικό πογκρόμ κατά πάσης έννοιας καθήκοντος και σοβαρότητας.

Ο λόγος για τις selfie- δεν χρειάζεται επεξήγηση του όρου, παρεκτός και αν είστε ηλικίας άνω των 108 ετών και επιπροσθέτως τυφλός, βαρύκοοος ή ευρισκόμενος σε καταστολή την τελευταία οκταετία.

*Στο γήπεδο της Λεωφόρου το βράδυ της Κυριακής, η ατμόσφαιρα ήταν  τεταμένη εξ αρχής, μετά τον απροσδόκητο αποκλεισμό του Παναθηναικού από την γνώριμη μας, Καμπάλα, δύο μέρες πριν.  Στα αναθέματα και τις αφορμές που έψαχναν χιλιάδες φίλαθλοι από ενωρίς, μια ήταν η κοινή επωδός: « Άντε να χαθείτε κωλόπαιδα, που μόνο στις selfie με τις γκόμενες έχετε το μυαλό σας».

*Ομοίως, το προηγούμενο βράδυ, στο κλειστό των αθλητικών εγκαταστάσεων του ΟΑΚΑ, απηυδισμένος ο ηλικιωμένος κύριος που μετέβη να δει τον μπασκετικό αγώνα Ελλάδα-Λιθουανία, δεν άντεξε μετά τα πρώτα πέντε λεπτά τα συνεχή σήκω, κάτσε, τράβα, έλα λίγο πιο δεξιά και δεν συμμαζεύεται του νεαρού ζευγαριού στη μπροστινή του σειρά: «Τί θα γίνει ρε παιδιά, να δείτε μπάσκετ ήρθατε εδώ πέρα ή να σας δουν εσάς οι φίλοι σας με αυτά τα μαραφέτια;».

*Οι εικόνες από δρόμους, καφετέριες, εστιατόρια, θέατρα, σινεμά,, γήπεδα, παραλίες, εργασιακούς χώρους, αεροδρόμια, λιμάνια, κρεββατοκάμαρες, είναι από αδιάφορες για όσους απλώς δεν ασχολούνται με το σπορ, μέχρι διασκεδαστικές για τους νεότευκτους selfie-junkies.

Αυτό δεν είναι πρόβλημα- μια βλακεία πάνω, μια βλακεία κάτω, δεν χάθηκε δα κι’ ο κόσμος...

*Εκεί που αρχίζει να στραβώνει το πράμα, είναι όταν κάποιοι αδυνατούν να διαχειριστούν τις έννοιες ελεύθερος χρόνος και σοβαρή εργασία. Αδυνατούν να ξεχωρίσουν τη διαφορά ενός χαριτωμένου αστείου από μια δραστηριότητα που επηρεάζει την κατάσταση άλλων ανθρώπων. Νομίζοντας ότι επειδή κάτι έγινε πια κοινός τόπος, μετατρέπεται και σε καθολικά αποδεκτό. Και ότι, επειδή στην ιδιωτικότητα του μπορεί ο καθένας να σαχλαμαρίζει ανερυθρίαστα, ομοίως νομιμοποιείται να ενεργεί και σε σοβαρότερες στιγμές με τρόπο που μέχρι χθες θεωρούσε ο καθένας αδιανόητο να διανοηθεί καν.

*Διότι ως τέτοια κατάσταση πρέπει να λογίζεται για ένα γιατρο, ας πούμε, να επιδίδεται σε τέτοιες μαλακίες πάνω από το χειρουργικό τραπέζι.

Ή για ένα πιλότο, ενώ είναι εν ώρα πτήσης μέσα στο κόκπιτ.

Ή για ένα αστυνομικό, ενώ έχει μπροστά του ένα τραυματία σε ένα παράξενο ατύχημα. Έστω και αν αυτός ήταν μέσα στο πορτ παγκάζ του οχήματος.

Έτσι δεν είναι;