ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Ελλάς, Ελλάς, τί θα γίνει φίλε μου με μας;

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Τελικώς, είχε δίκαιο ο ποιητής: Όπου κι’ αν πάω, η Ελλάδα με πληγώνει! Και πολύ φοβούμαι, ακούγοντας ολημερίς κι’ ολονυχτίς στα μήντια τους εγχώριους σταρ του πολιτικού συστήματος, ότι είμαστε ένα βήμα από το νέο διχασμό: Οι «νενέκοι» και οι «απορριπτικοί», αντικαθίστανται, οσονούπω, από τους «φιλέλληνες» και τους «ανθέλληνες».

Πρέπει να στηρίξουμε απνευστί τις επιδιώξεις της νέας ελληνικής κυβέρνησης; Πρέπει να κρατάμε μια πισινή μην παρεκκλίνει και κατά Λευκωσία μεριά η οργή του χερ Σόιμπλε; Πρέπει να εισχωρήσουμε σε ένα κίνημα εντός της ΕΕ για αλλαγή των ατελέσφορων οικονομικών της πολιτικών; Πρέπει να μείνουμε στοχοπροσηλωμένοι στα καθ’ ημάς για να ξεμπερδεύουμε μια ώρα αρχίτερα και να μπορούμε να τους λέμε μετά άντε και αγαπηθείτε;

*Ερωτήματα με αμφίβολες τις απαντήσεις. Καθότι, οι ποιητές, οι δάσκαλοι και οι οραματιστές μας έμαθαν ότι ο Ελληνισμός είναι έθνος ανάδελφον, εξ ου και πρέπει να αντιμετωπίζει ενωμένο τις καταιγίδες.

Καγχάζει όμως ο δαίμονας της διπλανής πόρτας, που ενθυμείται ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από της εισβολής και δόθε, καλύπτονταν πάντα πίσω από τις δικαιολογίες των (υπαρκτών) προβλημάτων που αντιμετώπιζε η μητρόπολη, αδιαφορώντας για την περιφέρεια.

Και πολύ περισσότερο ενθυμείται ο δαίμονας την μονομανία των Αθηνών να ξεμπερδεύουν με τα βαρίδια της τρόικας, χρησιμοποιώντας τη Λευκωσία πριν αυτή πέσει στη μέγγενη των τροικανών. Αφήνοντας την έκτοτε στη μοίρα της.

*Τί να πεις τώρα του πολιτευτή που από τη σιγουριά της αντιπολίτευσης ορύεται για την αμφίσημη στάση της κυβέρνησης στις προσπάθειες του Αλέξη Τσίπρα; Έχει κι’ αυτός τα δίκια του.

Τί να πεις του Υπουργού Οικονομικών που παρατηρεί ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν ξέρει ακόμα καλά-καλά τί θέλει και πώς θα το αποκτήσει, ενώ εμείς είμαστε στα μισά του δρόμου για να τελειώνουμε; Έχει κι’ αυτός τα δίκια του.

Τί να πεις των απλών πολιτών που διαδηλώνουν για στήριξη της Ελλάδας, βλέποντας στη μοναχική πορεία της ελληνικής κυβέρνησης τον πολιορκητικό κριό που θα ρίξει άπαξ στο πυρ το εξώτερον τις απάνθρωπες πολιτικές της Ευρώπης; Έχουν κι αυτοί τα δίκια τους.

Τί να πεις της σιωπηλής πλειοψηφίας που μουρμουρά από τον καναπέ της, βλέποντας τον πόλεμο των δελτίων ειδήσεων, ότι να μας αφήσουν επιτέλους ήσυχους οι καλαμαράδες και όπως μόνους μας άφησαν να ορθοποδήσουμε τον Μάρτη του ’13, έτσι μόνοι να ορθοποδήσουν κι’ αυτοί σήμερα. Έχουν κι’ αυτοί τα δίκια τους.