ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Απνευστί...

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Οι εξελίξεις στα καθ’ ημάς, θυμίζουν ολίγον τι, την μέθοδο γραφής των μπήτνικς- με τον ίδιο τρόπο που ο Κέρουακ, ο Μπάρροουζ, ο Γκίνζμπεργκ και ο Ντος Πάσος δημιουργούσαν τους ήρωες και τις ιστορίες τους, ομοίως δημιουργούν και οι πολιτικοί ταγοί της σήμερον τις εξελίξεις: Απνευστί.

Από το πυρηνικό ολοκαύτωμα της 15^ης προς 16^η Μαρτίου του σωτήριου έτους 2013 μ.Χ., όταν η ζωή στον πλανήτη Κύπρος σταμάτησε ολωσδιόλου, περνάμε σήμερα σε εξελίξεις και δραστηριότητες που δυσκολευόμεθα να παρακολουθήσουμε: Και άλλες γεωτρήσεις στα θαλάσσια οικόπεδα μας και άλλα συμβόλαια για εξορύξεις και επιβεβαιωτικές γεωτρήσεις και συμβόλαια-ματ με ξένες δυνάμεις για σταθμούς υγροποίησης και νέοι υπολογισμοί τί θα πιάσουμε και πότε από το ενεργειακό μας δώρο.

Απνευστί...

*Κοντά σε όλα αυτά, σαν ο ετοιμοθάνατος που ανανίπτει μετά το ηλεκτροσόκ, θυμηθήκαμε τρεις μήνες μετά να σείσουμε το δάχτυλο στο κονκλάβιο των Βρυξελλών ότι τα όσα μας έβαλαν να υπογράψουμε είναι μια τραγωδία και μισή, οι χαρτογιακάδες της ΕΕ απάντησαν ως ήτο αναμενόμενο ότι δεκάρα δεν δίνουν και καλά θα κάνουμε να αρχίσουμε να ματώνουμε- καθότι οι χαρτογιακάδες από καταβολής Ενώσεως το μόνο που ξέρουν και μπορούν να κάνουν είναι να εφαρμόζουν ανεφάρμοστες μεθόδους, η περήφανη πολιτική ηγεσία της Δημοκρατίας τους απείλησε «καλά, θα δείτε όμως», η εξίσου περήφανη αντιπολίτευση της Δημοκρατίας ακόμη κουρεύει το αυγό για να βρει πώς θα φύγουμε από τους χαρτογιακάδες τους οποίους μια χαρά δεχόταν επι των ημερών της.

Απνευστί...

*Καπάκι στον ορυμαγδό των εξελίξεων και οι φίλοι από τα παλιά: Όλα αυτά έρχονται και παρέρχονται- σταθερά αξία, είναι μόνο το Κυπριακό. Με αυτό γεννηθήκαμε, με αυτό μεγαλώσαμε, με αυτό θα πεθάνουμε.

Σημασία έχει να τηρούνται οι παραδόσεις. Και επειδή, επομένως, κάτι πρέπει να εξευρεθεί για να διατηρείται στον αφρό και αυτή η σπουδαία πτυχή της καθημερινότητος μας, αίφνης ανακαλύψαμε το καινούργιο κοσκινάκι του θέρους: Πρέπει να υπάρχει διαπραγματευτής ή όχι; Ή μήπως διαπραγματευτής είναι, ex oficcio, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Πρέπει να δώσουμε βάση στον Ταλάτ, που βρήκε την ευκαιρία να φωνάξει είμαι και εγώ εδώ; Ή να αναμένουμε παρέμβαση του Μακαριοτάτου;

*Ένα καλοκαίρι, απνευστί. Σε πείσμα του Ουμπέρτο Έκο και της κοσμοθεωρίας του.