ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Αντιμετωπίζοντας τις στρεβλώσεις χωρίς παρωπίδες

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Ενοχλήθηκαν αρκετοί, σχολίασαν καλοπροαίρετα ακόμη περισσότεροι την αναφορά στο Ιδεοδρόμιο της περασμένης Τρίτης περί της «ιεράς ψήφου», της «ιεράς αγελάδας των εκλογών», του «θέσφατου της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας» και όλα τα συναφή, με αφορμή τον εσμό των σκανδάλων που πνίγουν το παγκύπριο.

Ας το ξεκαθαρίσουμε άπαξ: Η λαική κυριαρχία είναι αδιαπραγμάτευτη. Και βεβαίως εις έκαστος εξ ημών έχει το δικαίωμα να κρίνει, να ψηφίσει, να επιλέξει αντιπροσώπους. Αυτό που πραγματευόταν το άρθρο όμως, ήταν κάτι άλλο: Η καινοφανής πολυπλοκότητα του συστήματος, που εκ των πραγμάτων καθιστά το «ιερό δικαίωμα» των πολιτών στην εκλογή των αντιπροσώπων τους, επί της ουσίας ανενεργό. Ή έστω μη ωφέλιμο.

*Ας μην κολλάμε σε ετικέτες και σε σχηματοποιημένα τσιτάτα περασμένων εποχών- δεν τίθεται ζήτημα πολιτεύματος ή ισονομίας των ανθρώπων. Το μέγα ζητούμενο της νέας εποχής είναι άλλο: Έχει καθόλου σχέση ο πολίτης-ψηφοφόρος με τις δαιδαλώδεις διαδικασίες που αποκαλύπτονται σήμερα στα κλειστά ή λιγότερο κλειστά δώματα της (κάθε) εξουσίας; Είναι εις θέση ο πολίτης-ψηφοφόρος να ενεργήσει υπευθύνως εκ των προτέρων ως προς το ποιόν επιλέγει για να συμβάλει στην εύρυθμη λειτουργία του συστήματος; Και ακολούθως να ενεργήσει, πάλι, υπευθύνως, παρεμβαίνοντας στην όποια στρέβλωση διαφαίνεται εκ των υστέρων;

Προφανώς όχι. Και προφανώς ουδείς υποστηρίζει ότι αν στις τοπικές αρχές εκλέγονταν άτομα υψηλότερου μορφωτικού επιπέδου θα εξέλειπαν φαινόμενα όπως αυτά που παρατηρούνται σήμερα.

Είναι όμως το ζοφερό σκηνικό της εποχής, μια ικανή συνθήκη για να υπάρξει μια θεσμική διαφοροποίηση στο πώς αντιμετωπίζαμε ως κοινωνία τις εκλογές- πάει πια η κουμπαριά, το βόλεμα του δικού μας στο δημόσιο, η τσάκα-τσάκα τακτοποίηση εκείνου του μικρού θέματος με την άδεια και πάει λέγοντας.

*Ας μου επιτραπεί να επιμείνω: Όλα τα παραπάνω, είναι κυρίως θέμα της συντεταγμένης πολιτείας, όχι των απλών ανθρώπων.

Θέμα των απλών ανθρώπων όμως, είναι η στοιχειώδης αντίληψη των πραγμάτων. Δε νοείται εκλελεγμένοι σε μια τοπική αρχή να μην παίρνουν χαμπάρι για πέντε ή για δέκα χρόνια ότι κάτι πάει στραβά σε ένα ζήτημα της δικής τους αρμοδιότητας.

Τί στο καλό ήθελαν τη δημόσια μόστρα, αν δεν μπορούν να παρακολουθούν τα πεπραγμένα της αρμοδιότητας τους; Και γιατί θα πρέπει να καλύπτονται πίσω από τον χρονικό κανονισμό της εκλογής τους, όταν διαπιστώνεται και επισήμως ότι ούτε κατάλαβαν τί έγινε, ούτε και μπορούν να παρέμβουν για διόρθωση της στρέβλωσης;

*Υπάρχει ζήτημα με τους νόμους για την αντιπροσώπευση μέσα στο περίπλοκο σημερινό πολιτικό σκηνικό. Και όσο το αντιμετωπίζουμε ως ιερά αγελάδα, το πρόβλημα θα μεγεθύνεται.